حاجی بابایی علاقه زیادی برای ارتباط با رسانه‌ها به خصوص تلویزیون دارد.او نقش سخنگوی وزارتخانه را شخصا بر عهده گرفته و از رسانه‌ها برای بیان نظرات خود و تبلیغ شخص خود با هنرمندی استفاده می‌کند. وی صراحتا به خبرنگاران گفته است: “سخنی را که درباره سیاست‌گذاری‌های آموزش و پرورش است اگر جز از زبان وزیر آموزش و پرورش بشنوند، مورد تأیید ما نیست.”
از زمان حضور او در ساختمان مرکزی آموزش و پرورش به عنوان وزیر کمتر از 160 روز می‌گذرد و تقریبا هیچ روزی را بدون سخنرانی و یا مصاحبه سپری نکرده است. فهرست وعده‌های او بلند بالاست. مواردی مثل پرداخت مطالبات معوقه معلمان، بیمه طلایی فرهنگیان و پرداخت حقوق و عیدی معلمان در ماه‌های پایانی سال، بارها از زبان وزیر تیتر روزنامه‌ها شده و در بخش‌های خبری صدا و سیما تکرار شده است. امادر اینجا این سوال پیش می‌آید که چرا پرداخت حقوق و عیدی و پاداش بازنشستگی کارکنان وزارتخانه‌های دیگر تیتر خبر رسانه‌ها نمی‌شود؟ ارزیابی وعده‌های متنوع حاجی بابایی در حوزه‌های مختلف از مسائل رفاهی معلمان تا استخدام نیروهای جدید، از ایجاد تحول بنیادی و توسعه ورزش تا تغییر معماری مدارس، از ساختار مقاطع تا اجاره دادن مدارس و… نیاز به زمان بیشتری دارد.یک نکته روشن است، تداوم تبلیغات سنگین با پشتوانه عملیاتی اندک بعد از مدتی به ضد خود بدل می‌شود. به عنوان نمونه تبلیغ در خصوص سپردن مدیریت‌های فوقانی وزارتخانه به فرهنگیان بر اساس شایسته سالاری و نگاه بدون تبعیض در عمل کاربردی ندارد.همچنین تبلیغات چند ماهه در مورد تحول بنیادی که خروجی آن تاکنون چیزی جز تغییرات جزیی در ساختار مقاطع نبوده، جنبه کارشناسی این اقدام را زیر سوال برده است. تاکید حاجی بابایی بر اهمیت ورزش در مدارس و وعده‌های او در خصوص ساخت 4 هزار سالن ورزشی در مدارس در 4 سال، استخدام 20هزار معلم ورزش در سال تحصیلی 90- 89 و نواختن زنگ ورزش در مدارس را باید با نگاه مثبت نگریست.اما معلوم نیست که آیا این وعده‌ها قابلیت اجرایی دارند ؟ آیا باید آنگونه که ادعا می‌شود ساخت سالانه یکهزار سالن ورزشی را به حساب وزیر فعلی نوشت؟ در حالی که وزیر می‌گوید که “با برنامه‌ریزی صورت گرفته طی سه سال آینده، چهار هزار سالن ورزشی برای مدارس می‌سازیم” و می‌افزاید: “در طول سه ماه گذشته نیز ساخت بیش از یک هزار سالن ورزشی برای مدارس کشور آغاز شده است.” روایت رئیس سازمان نوسازی و تجهیز مدارس به گونه دیگری است. به گفته رئیسی تعداد سالن‌های در دست احداث 727 سالن است و عملیات ساخت بسیاری از آنها قبل از آمدن حاجی بابایی آغاز شده است.
نکته دیگر اینکه قرار است 2000 سالن ورزشی در قالب مدارس نوساز راه اندازی شود که بودجه آن از محل 4 میلیارد دلار بودجه تخریب و نوسازی مصوب سال 85 برداشت می‌شود و البته ساخت این دو هزار سالن هم ربطی به برنامه‌ریزی وزیر فعلی ندارد. موضوع مشخصی که حاجی بابایی در آن نقش داشته، اختصاص 40 میلیارد تومان برای ساخت سالن‌های ورزشی در بودجه سال 89 است. یک هزار و 300مورد سالن ورزشی نیز باید در مدارسی که در سنوات قبل ساخته شده‌اند ایجاد شود که به صورت مشارکتی با استانداری‌ها و خیرین ساخته می‌شود. ساخت این سالن‌ها هم در این مدارس به دلیل کمبود زمین با مشکل طراحی مواجه است. به گفته رئیسی ساخت سالن ورزشی در ارتفاع به عنوان یکی از راه‌حل‌های رفع مشکل زمین در شهرهای بزرگ مطرح است.وزیر آموزش و پرورش از اجباری شدن ورزش شنا در شش سال اول تحصیلی دانش‌آموزان خبر داد و گفت: “ساخت سالن‌های استخر شنا در کشور آغاز شده است.” طرح آموزش شنا به دانش‌آموزان ایده بسیار خوبی است، اما جنبه اجرایی آن جای سوال دارد.
روایت مدیر کل تربیت بدنی آموزش و پرورش از آموزش شنا متفاوت است. منوچهر بهمنی گفت: “اجباری کردن شنا برای دانش‌آموزان پایه چهارم و پنجم ابتدایی به این معنا نیست که حتما باید دانش‌آموزان به شنا بروند، بلکه به معنای تبیین جایگاه و اهمیت این ورزش در مدارس کشور است که در این راستا ساماندهی خوبی صورت گرفته و استخرهای کشور را مورد ارزیابی و شناسایی قرار داده‌ایم.” در این میان ورزش دختران دانش‌آموز با موانع بی‌شماری مواجه است. بررسی‌های کارشناسی نشان می‌دهد که حدود 10 درصد دختران دانش‌آموز از 13 نوع ناهنجاری اسکلتی رنج می‌برند که نتیجه فقر حرکتی این دختران است. آخرین راه‌حل آموزش و پرورش برای این مساله، طرح محرم سازی است که خود موجد مشکلات جدی در مدارس دخترانه است.