خواکین لونا
در سال 1994، ویلیام پری، وزیر دفاع سابق امریکا در دولت کلینتون، پس از اینکه چندین بار عدم صلاحیت شد، در نهایت به ریاست پنتاگون نایل گردید. او تا سال 1997 در سمت وزیر دفاع امریکا باقی ماند و در این مدت از خود چهره ای کارآمد و لایق برجای گذاشت. او که یکی از اعضای گروه مطالعاتی عراق [کمیسیون بیکر] بوده، اکنون در سن 80 سالگی در دانشگاه استانفورد به تدریس مشغول است. او روز گذشته، طی سفر خود به بارسلون در چارچوب گفتگوی میان شرق و غرب، در مصاحبه ای با روزنامه وانگواردیا به بحث پیرامون بحران هسته ای ایران و عدم وقوع جنگ علیه این کشور پرداخته است.
رییس جمهور بوش چه اقداماتی برای حل مشکلات عراق و آسودگی خاطر جانشین خود انجام خواهد داد؟
طبیعتاً در زمینه کاهش نیرو در عراق، همان طور که ما نیز توصیه کرده ایم، اقداماتی انجام خواهد داد. ولی تنها توصیه ای که رییس جمهور بوش پذیرفته، این بوده که وضعیت عراق درحال بدتر شدن است.
سیاست او در خصوص ایران چه خواهد بود؟
ایران یک مشکل خطرناک است، زیرا دولتمردان این کشور سریعتر از آنچه که فکر می کنیم به سوی دستیابی به سلاح هسته ای پیش می روند و این موضوع، خطر را در سطح جهان افزایش می دهد. من از تلاش های اتحادیه اروپا برای خنثی کردن تهدید اتمی قدردانی می کنم، البته همان طور که می دانید این تلاش ها تاکنون بی ثمر بوده. برای به ثمر نشستن این اقدامات به توافق نظر میان ایالات متحده، اتحادیه اروپا و روسیه نیاز داریم و این مسأله ای است که تاکنون روی نداده. من طرفدار دیپلماسی توأم با خویشتن داری هستم. سخت ترین مجازات اعمال تحریم های اقتصادی است، نه اقدامات نظامی. و مجدداً باید بگویم که برای کارآمد واقع شدن تحریم های اقتصادی، به همکاری همه جانبه ایالات متحده، اتحادیه اروپا و روسیه نیاز داریم.
سیاست اسراییل در این زمینه چیست؟
مقامات این کشور دلایل خاص خود را برای نگرانی از سلاح های اتمی دارند و مطمئناً دعوت رییس جمهور ایران دایر بر محو اسراییل از نقشه جهان بیهوده و بی اساس نبوده است. یکی از خطرات برنامه هسته ای ایران این است که دولتمردان این کشور در صورت عمل می توانند به اسراییل دست یازند.
آیا در کشور شما، خطر مداخله نظامی از جانب امریکا یا اسراییل به مهم ترین موضوع در آخرین سال ریاست جمهوری تبدیل نشده است؟
من معتقدم دلیل کافی برای حمله نظامی ایالات متحده علیه ایران وجود ندارد. قبل از هر چیز باید یادآوری کنم که ما یک دموکراسی هستیم و حتی در زمان استقرار نیرو در عراق اجازه کنگره لازم بود.
به نظر شما ایران از الگوی کره شمالی و خصوصیت مذاکره کنندگی این کشور چه درسی می تواند بگیرد؟
اولین مسأله این است که ایران نیز به مانند کره شمالی بپذیرد در حال توسعه یک برنامه هسته ای برای تولید سلاح است. پس از آن می توان از همین الگو پیروی کرد: انجام مذاکرات چندجانبه در کلیه زمینه ها.
در حل و فصل مسایل بین المللی، آیا روسیه پوتین یک مشکل به شمار می آید یا یک راه حل؟
رفتار روسیه انتقال یک پیام متمرکز و ثابت قدم به سوی ایران را دچار مشکل کرده. ولی وجوه مشترکی نیز وجود دارد، زیرا مقامات این کشور نیز نگران اند. متأسفانه اکنون روابط بین واشنگتن و مسکو بسیار سرد شده است.
شما در انتخابات ریاست جمهوری امریکا از چه کسی حمایت می کنید؟
من در سیاست کار نمی کنم. با این حال، از هیلاری کلینتون حمایت خواهم کرد.
آیا او از خطاهایی که در زمان ریاست جمهوری همسرش مرتکب شده درس گرفته است؟
او یک زن بسیار باهوش است و مطمئنم که از خطاهای خود درس می گیرد.
آیا مسأله عراق به یک مسأله اصلی در مبارزات انتخاباتی تبدیل شده؟
زمانی که دو جناح نامزدهای خود را انتخاب کنند [در بهار] بی شک به یک موضوع مهم تبدیل خواهد شد. ولی اگر خشونت ها در عراق کاهش یابد، فکر می کنم که دیگر موضوع اصلی نخواهد بود. همان طور که می دانید خشونت های عراق درحال کاهش است.
آیا در واشنگتن در خصوص مسایل پوپولیستی امریکای جنوبی نگرانی وجود دارد؟
با توجه به اینکه رییس جمهور چاوز می تواند مقادیر قابل توجهی از نفت را تحت کنترل خود داشته باشد و بدین طریق نفوذ خود را افزایش دهد، می توان گفت که شخصیت خطرناکی است. با این حال، دلیلی وجود ندارد که روابط ما تیره شود. نکته دیگر این که آنچه موجب اتحاد بین کشورهای امریکایی می شود بیش از آن چیزی است که موجب جدایی آنها شود. تنها استثناء کشور کوباست. ما باید از این تجربه درس مهمی بگیریم: واکنش نشان دادن در برابر دیکتاتوری که خوشایندمان نیست تنها به جاودانه کردن او خواهد انجامید.
منبع: وانگواردیا، 23 نوامبر 2007
مترجم: علی جواهری