محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران در این هفته در اجلاس سازمان ملل در نیویورک شرکت خواهد کرد. انتظار نداشته باشید او مطلب تازه و صادقانه ای دربارۀ برنامۀ هسته ای کشورش داشته باشد. در حال حاضر ایران به دستیابی به سلاح های اتمی نزدیک تر شده و همچنان در حال گسترش قابلیت موشک بالیستیک است.
ممکن است انتخابات ریاست جمهوری ما این تحولات را تحت الشعاع قرار دهد، اما چالش ایران واقعا ً جدی است و یک موضوع حزبی نیست. ممکن است ما وابستگی های مختلف سیاسی و جهان بینی های متفاوت داشته باشیم، اما نگرانی مشترکی داریم و آن هم تمایل ایران برای تبدیل شدن به یک کشور هسته ای است. ما معتقدیم که گرایش ایران به سلاح های اتمی یکی از ضروری ترین مسائلی است که امروز آمریکا با آن روبروست، چرا که حتی محافظه کارترین ارزیابی ها هم به ما می گویند که ایرانیان بزودی به سلاح های اتمی دست خواهند یافت.
ایران هسته ای احتمالا ً باعث بی ثباتی منطقۀ در حال حاضر خطرناک خاورمیانه که شامل اسرائیل، ترکیه، عراق، افغانستان، هند و پاکستان می باشد، خواهد گردید و تهدیدی مستقیم برای امنیت ملی آمریکا خواهد بود. به این خاطر است که بلندپروازی های هسته ای ایران مستلزم واکنشی است تا دولتمردان ایران را وادار کند رفتار خود را تغییر دهند و به این درک برسند که هسته ای شدن آنها بیش از آنکه به نفع آنها باشد، به ضرر آنها خواهد بود.
تهران مدعی است که اورانیوم را برای مصارف صلح آمیز انرژی غنی می کند. این در حالی است که رد مکرر پیشنهادات عرضه کنندگان خارجی انرژی توسط ایران نشان می دهد که این کشور انگیزه ای بجزء انرژی در توسعۀ برنامۀ هسته ای خود دارد. امتناع پی در پی ایران از پاسخ دادن به سؤالات آژانس بین المللی انرژی اتمی در خصوص بخش نگران کنندۀ برنامۀ هسته ای این کشور نشان می دهد که ایران چیزی برای پنهان کردن دارد.
بنابراین، جهان حق دارد که به اظهارات تهران دربارۀ نیاز به انرژی اتمی و غنی سازی مواد هسته ای در جهت اهداف صرفا ً صلح آمیز مشکوک باشد. ایران از ذخائر انبوه نفت ارزان و گاز طبیعی برخوردار است و ساخت راکتورهای اتمی و تلاش برای تکمیل چرخۀ سوخت هسته ای برای این کشور بسیار پرهزینه می باشد. بنابراین، هیچ دلیل موجه اقتصادی وجود ندارد که ایران بدنبال انرژی اتمی باشد.
ایران یک بازیگر سرسخت و غیرمسئول در عرصۀ جهانی است، بازیگری که برای تضعیف رژیم های موجود و ایجاد درگیری، سازمان های تروریستی مانند حماس و حزب الله را به خدمت گرفته است. بمب اتم به ایران جسارت خواهد بخشید و تمایل آن را برای حمایت از تروریسم، تهدید متحدان ما و حمایت از مرگبارترین عوامل ناآرامی های عراق بیشتر خواهد کرد.
ساخت بمب اتم توسط تهران می تواند آغاز یک رقابت جدید مرگبار تسلیحاتی در بی ثبات ترین منطقۀ جهان باشد. بسیاری معتقدند که همسایگان ایران در صورت هسته ای شدن این کشور ناچار خواهند بود هسته ای شوند.
با وجود چنین تهدیدی، آمریکایی ها باید اختلافات سیاسی خود را کنار بگذارند و پیامی روشن و یکصدا دربارۀ عدم پذیرش ایران هسته ای بفرستند. به این خاطر است که هر چهار نفر ما به همراه سایر مدافعان از کل طیف سیاسی یک گروه متحد غیرحزبی در برابر ایران هسته ای تشکیل داده ایم. همه باید خطر ایران هسته ای را درک کنند و قدرت ملت متحد آمریکا را در مقابله با آن بسیج کنند. ما در ماههای آتی برنامه های مختلف خود را بعنوان بخشی از تلاش هایمان در مقابله با ایران هسته ای اعلام خواهیم کرد و امیدواریم این برنامه ها باعث اتحاد و همصدایی مردم آمریکا و جامعۀ جهانی در مقابل ایران هسته ای باشند.
هدف ما کوبیدن بر طبل جنگ نیست. در عوض، امیدواریم با همکاری متحدانمان، سازمان ملل و سایرین و از طریق نمایش قدرتمند حمایت یکپارچۀ ملت آمریکا از تغییر روند فعلی رژیم ایران، مبنای سیاست های کارآمد آمریکا را پایه ریزی کنیم. ملت آمریکا باید در این چالش بزرگ سیاست خارجی اظهار نظر کند و ما می توانیم از طریق اقدامات ملی و بین المللی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و دیپلماتیک تغییر واقعی ایجاد کنیم.
منبع: وال استریت ژورنال، 22 سپتامبر