از کویرهای ایران تا حراجی کریستی

نویسنده

» روایت

علی فرامرزی ( نقاش)

گفته شده اثرهنری بازتاب درون آفریننده اوست، پرویزکلانتری نقاشی است که همه عمر هنری خود را به شناساندن ویژگی‌ها وآداب و رسوم مردم این سرزمین مصروف داشته، چه آن سال‌ها که وجه همت خود را آشنا نمودن کودکان این سرزمین از طریق کتاب‌های درسی قرارداده بود و توانست با شیرین کاری‌هایش هم فرهنگ تصویرگری کتاب را در تجسمی ما اعتبار بخشد و هم کودکان و نوجوانان را به سمت دیدن و علاقه‌مند شدن به نقاشی سوق دهد و چه بعد از انقلاب که‌‌ همان نگاه را در تابلوهای نقاشی‌اش ادامه داد و توانست تاسطح جهانی، زیبائی‌های روستاهای کویری ما را به نمایش بگذارد. درهمین آخرین حراج کریستی شاهد بودم که اثرش راچگونه می‌خریدند و برای بدست آوردنش رقابت می‌کردند. او نقاش پاکی‌ها و شفافیت‌های آفتاب کویری است، کسی را نمی‌شناسم که چون او رنگ نور و سایه را بر کاهگل‌ها، دیوارهای گچی وکاشی‌های ایران کشف کرده باشد.

کلانتری توانست به کمک صفای درونی خود غبار و انهدام را از روستاها و معماری کویری ما بزداید و شگفتی‌های درهم تنیده، کاربرد و زیبائی را، دوباره به یادمان آورد و یک بار دیگر یادآوری نماید که، زیبائی امری فطری است. همین چند ماه پیش بود که به کمک او نمایش برهوت را برپا کردیم و با شرکت دیگر نقاشان کویری ایران توانستیم وظیفه همه را در قبال مسئله آب وخشک‌سالی به مسئولین گوشزد نمائیم.

ازصمیم قلب آرزو می‌کنیم تایک باردیگر توانائی به آن دست خلاق بازگردد و انگشتان آفریننده پرویز دگربار توانائی گرفتن قلم را بیابدچرا که هنوز کویر تشنه مانیاز به گفتن ودیده شدن دارد. دیدنش آن گونه برتخت بیمارستان برایم بسیارسخت بود.

تصویرگری پرویز کلانتری به شعر سعدی می‌ماند

علی‌اکبر صادقی (نقاش و تصویرگر)

 

روان و قابل‌فهم بودن، مهم‌ترین ویژگی کارهای پرویز کلانتری است. کارهایی که با مخاطبان با هر سلیقه و درکی ارتباط برقرار می‌کنند و به شعر سعدی می‌مانند. پرویز کلانتری از نخستین تصویرگران کتاب کودک و از من ۶ سال بزرگ‌تر است اما به خاطر می‌آورم آن زمان که من دبیرستانی بودم، او به‌طور جدی فعالیت می‌کرد و تصویرگر کتاب‌های درسی بود. سال ۱۳۴۵، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شکل گرفت و این، اتفاق مهمی در زمینه ادبیات و تصویرگری برای این گروه سنی بود و کسانی چون پرویز کلانتری و نورالدین زرین‌کلک و غلامعلی مکتبی و محمد زمان زمانی به تصویر کردن کتاب‌های کودکانه پرداختند. از این‌رو کلانتری را می‌توان در شمار نخستین تصویرگران به حساب آورد.

در داستان وکتاب کودک تصویر مهم‌تر از متن است، بچه‌ها بیش از آن‌که شیفته متن شوند از تصویر خوششان می‌آید و با آن ارتباط برقرار می‌کنند. برای کودکانی که خواندن نمی‌دانند متن است که جذابیت می‌آورد و آن‌ها را به کتاب علاقه‌مند می‌کند. من کار خود را از سال ۱۳۵۰ آغاز کردم؛ آن وقت پرویز کلانتری، مدیریت بخشی از کانون را برعهده داشت و برای بچه‌ها تصویری می‌کرد. خاطرم هست پهلوان پهلوانان نخستین کتابی بود که از من در کانون به چاپ رسید و مورد توجه قرار گرفت. پرویز کلانتری، به شدت ایرانی است و کارهایش رنگ و بوی فرهنگ و آداب و رسوم ایران دارد و از دل دریایی مردم کویر سخن می‌گوید.