اوا رویس
این دو ملکه هر دو در زمان خود به عنوان “بانوی خاورمیانه” شناخته می شدند؛ فرح دیبا، پیراسته و زیبا، تحصیلکرده در رشته معماری [دانشگاه پاریس]، و رانیا، فارغ التحصیل رشته مدیریت بازرگانی از دانشگاه آمریکایی قاهره و رشته مدیریت از دانشگاه ژنو. هر دو از وارثان مردم محسوب می شدند و هر دو نقش پل ارتباطی میان غرب و اسلام مشرق زمین، که می بایست به سوی تجددگرایی گام بردارد را ایفا می کردند.
هر دو از حامیان و سازمان دهندگان امور فرهنگی، فرح از حق رأی زنان دفاع می کرد و توانست امکان بازگرداندن شاهکار های هنری ایران را ایجاد کند، شاهکارهای پراکنده در سراسر جهان. وی برای گردآوری این آثار موزه ای ساخت. رانیا با یونیسف، به عنوان سرآمد نهاد های غیردولتی، همکاری می کند و درواقع ملکه توئیتر و فیس بوک است.
گرچه در اردن هرگونه انتقاد عمومی از پادشاه عبدالله دوم و خانواده اش مستحق سه سال زندان است، ولی سخنان طعنه آمیز به روند زندگی ملکه به صورت روزمره ایراد می شوند؛ لباس های او صرفاً توسط خیاط های مشهور دوخته می شود و هریک بین ۱۲ تا ۱۸ هزار یورو ارزش دارند. تولد ۴۰ سالگی او در حضور ۶۰۰ مدعو در بیابان “وادی رم” در جنوب اردن برگزار شد و این درحالی بود که مردم کشور همسایه از داشتن برق محروم اند.
فرح در میان اقدامات مثبت خود، همچنین رضا قطبی، پسردایی خود را به ریاست رادیو و تلویزیون ملی ایران گمارد و توجهات او باعث غنی شدن درباریان شد. ملکه اردن پس از بارها عمل جراحی بینی، لب، و تزریق بوتوکس به کل صورت، اکنون تبدیل به ستاره ای شده که مورد مؤاخده مردم است: “صرف میلیون ها دلار روی لباس، کفش و جواهرات، درحالی که ما برای خوردن تنها نان و چای داریم”.
جالب اینجاست که روند سرنگونی و خروج محمدرضا پهلوی و همسرش از ایران پس از برگزاری جشن های ۲۵۰۰ ساله در تخت جمشید سرعت گرفت. برای این جشن پنج هزار بطری شامپاین گران قیمت خریده شد و الیزابت آردن معتقد بود که خط تولید این شامپاین ها منحصربه فرد بوده و یونیفرم گارسون ها توسط خیاطی “لان ون” در پاریس تولید شده بود. تمامی گیلاس ها برای این مراسم توسط شرکت “باکارا” ساخته شده بود و “ماکسیم” پاریس نیز وظیفه سرو غذا را به عهده داشته است.
درپی شورش هایی که از الگوی مصر و تونس الهام گرفته شده بود، مطبوعات نوشتند که عبدالله برای بهبود محبوبیت و روابط بهتر خود با مردم می تواند از همسرش جدا شود. دولت نمی خواهد ملکه را وارد سیاست کند. او در مجله فوربس از میان ۱۰۰ زن تأثیرگذار در جهان رتبه ۷۶ را به خود اختصاص داده.
در ژانویه ۱۹۷۹ امپراتور و امپراتوریس ایران پس از پیروزی آیت الله ها کشور را ترک کردند و زندگی جدیدی را در مراکش، باهاما، مکزیک، ایالات متحده، پاناما و مصر آغاز کردند. فرزندان شان هیچ گاه این خاطرات را فراموش نکردند و هرگز “نتوانستند بر بی عدالتی تبعید غلبه کنند”. در سال ۲۰۰۱ لیلا پهلوی با مصرف بیش از حد قرص های خواب آور و ۱۰ سال پس از آن برادر او، علیرضا، با شلیک گلوله به زندگی خود پایان دادند.
سرنوشت مصیبت بار فرح دیبا اکنون درحال رقم خوردن برای ملکه اردن است که امروز بیش از هر زمان دیگری در موضع تبعید قرار دارد. اگر شرایط بدین ترتیب پیش رود، ملکه راینا برای رعایت مصالح پادشاهی اردن مجبور خواهد بود فرزندان و همسر خود را ترک کند و سرنوشت غم انگیر فرح دیبا، ملکه ای با چشمان غمبار را، دنبال کند.
منبع: لا گاستا، ۱۶ آوریل
