جواد کریمی مقدس از نمایندگان مجلس نهم چندی پیش فاش ساخت که خامنه ای در دیدار خصوصی به محمود احمدی نژاد و علی لاریجانی هشدار داده تا اختلافات را پایان دهند و گفته است: “اگر در قیامت خداوند از من بپرسد چه کردی؟ من می‌گویم که کسی جز این‌ها را نداشتم.”
خامنه ای در این سخنان خود از هر گونه خطائی مبرا کرده و اینگونه القاء می کند که در روز حساب فقط خداوند وی را به خاطر عملکرد زیر دستانش و کسانی که با حمایت های پیدا و پنهان وی در عرصه سیاسی بر کشیدند، سرزنش می کند!
اما وی بمانند دیگر نظراتش، در توهمی عمیق بسر می برد. بر اساس سنت های الهی، آموزه های قران، سیره نبوی و مرام علوی، سیاهه سیئات خامنه ای آنقدر طویل است که تنش های احمدی نژاد و لاریجانی اصلا در آن موضوعیتی ندارد.
یکی از نام های قیامت یوم تبلی السرائر است روزی که راز ها آشکار می شود. در آن روز پرده تزویر و ریای خامنه ای و فریبکاری های گسترده وی فرو می افتد. آن روز بزرگترین گناه وی فرعونیت خواهد بود.
او به ناحق در امتداد ولی فقیه سلف، حقوق خداوند و احاطه او بر سرنوشت آدمیان را از آن خود کرده است. امری که در قاموس ذات اقدس الله در قران مجید فرعونیت نام دارد. فرعون مصر منکر خداوند نبود بلکه اختیارات و شئونی که خاص خداوند است را از آن خود کرده و مدعی چنین حقوقی بود و آزادی و انتخاب انسان ها را سلب کرده بود. این چنین بود که موسی رسالت می یابد تا او را که طغیان کرده و از جایگاه آدم جایز الخطا خارج شده و مخلوقان خداوند را مجبور به زندگی تحمیلی کرده است، به جای خود بنشاند و بندگان خداوند را از زیر یوغ بندگی وی رها سازد.
خداوند انسان را آزاد خلق کرده و شیطان را نیز اجازه داده تا هر چه در توان دارد آدمی را وسوسه کرده و به خطا رهنمون سازد. سرنوشت انسان در انتخاب آزادانه و غیر اجباری او در دو گانه خیر و شر و پرورش استعداد هایش در این دوگانه متضاد تعیین می شود. استبداد و مجبور ساختن انسان ها به اعمال و بینش خاص و سلب آزادی آنها با مشیت خالق و حقیقت اسلام بیگانه است. اجبار و شان خدایی برای خود قائل شدن مصداق بارز طاغوت است.
اما خامنه ای نه تنها خودسرانه و خود خوانده مدعی نیابت خداوند شده بلکه مدعی برخورداری از حقوق و جایگاه خداوند نیز است. در حالی که او فاقد تمامی شرایط و خصوصیات لازم است. خامنه ای خشم خداوند را بر انگیخته چون یکی از بزرگترین معصیت ها را مرتکب شده است.
او در پیشگاه الهی و روزی که همه عالم به زبان آمده و شهادت می دهند، باید پاسخگوی طغیان، فرعونیت و تبختر مشمئز کننده اش باشد. او خود پسندی و عجب را به اوج رسانده و موقعیتی را که تنها و تنها متعلق به خداوند است، از آن خود کرده و بنام اراده خداوند، اغراض سیاسی و مقاصد قدرت طلبانه خود را دنبال می نماید.
یکی از بزرگترین مناهی در پیش خداوند دروغ است. دستگاه عریض و طویل امارت خامنه ای به شکل سیستماتیک و مستمر شرنگ دروغ، خدعه و نیرنگ را در کام جامعه می ریزد و مجاز و برساخته های کذب آلود را به جای واقعیت ها می نشاند. خامنه ای عامدانه کوشیده است چشمان و وجدان جامعه را مختل ساخته و قدرت تشخیص و حقیقت یابی مردم را از بین ببرد.
خون های ناحق و آبرو های ریخته شده بسیاری از فعالان سیاسی و اجتماعی، روشنفکران و مردم عادی، دیگر گناه بزرگ و خبیثانه ای است که خامنه ای مرتکب شده است.
در اسلام قبح ریخته شدن خون یک فرد به ناحق از قتل جمعی افراد کمتر نیست. ترور شخصیت، دشنام، پرونده سازی، دروغ وافترا در دوران رهبری ۲۳ ساله خامنه ای چون نقل و نبات نثار مخالفین و منتقدین شده است. کسانی بیگناه ترور و اعدام شدند ویا در زیر شکنجه ها وفشار های جسمانی و روحی مجبور به اعتراف های دروغ شدند تا ادعا های کذب و پارانوئیای دستگاه ولایت فقیه ثابت شود.
همه این شرارت ها در پرونده خامنه ای ثبت شده و در روز جزا باید پاسخگو باشد. دادگاه عدل الهی دیگر قوه قضائیه جمهوری اسلامی نیست که جای شاکی و متشاکی عوض شود و با زور، تطمیع و تحریف و القاء دروغ بتوان عدالت را از معنا تهی ساخت. شریح های قاضی را در جایگاه عدل علی نشاند. آنجا حقایق روشن می شوند و جایی برای انکار نیست.
بنابراین فهرست سیئات و معاصی خامنه ای بسیار طولانی تر از آنی است که او بخواهد نگران تفرقه و درگیری اطرافیانش باشد! او پرونده سنگینی دارد و راه مفری از عقوبت سنگین اعمال ننگینش ندارد. او باید جواب دهد که چرا ارزش ها و اصول اسلامی را تقض کرده است. فرامین خداوند را ملعبه دست ساخته و دیانت را بد نام کرده است. او بنام خدا، فرامین ابلیس را ترویج کرده و جان صد ها انسان را ستانده است، اختلاس ها و حیف و میل اموال عمومی در دوره رهبری وی به اوج رسید، دروغ، تهمت، نفاق و افترا شیوه اصلی کارگزاران حکومتی وی بدل شده و زندگی را به کام ملتی تلخ ساخته است. خامنه ای حق انتقاد واعتراض را از شهروندان سلب کرده و با وحشت پراکنی حکومت می نماید. چنین فردی مصداق سلطان جائر است و خداوند فرجامی تیره ر ابرای کسانی که در برابر خلق و خالق عصیان کرده اند، بشارت داده است.
دیر یا زود زمان تقاص خامنه ای و خرد شدن امپراطوری پوشالینش فرا می رسد. او خود در درگاه قادر متعال مجرم اصلی است و بار جرم وی نیز بر اساس ارزش ها و تعالیم اسلام بسی سنگین است.