موتلفه: موسوی و کروبی اصلا توبه نمی کنند

محمدرضا یزدان پناه
محمدرضا یزدان پناه

» "گناه نابخشودنی" رهبران جنبش سبز

دبیرکل حزب موتلفه اسلامی از ایستادگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی، رهبران جنبش اعتراضی ایران بر دیدگاه های خود به رغم گذشت چهار ماه از حبس آنها خبر داد.

محمدنبی حبیبی در مصاحبه با خبرآنلاین گفت که رهبران جنبش سبز تاکنون “هیچ اقدامی برای پس گرفتن هیچکدام از اقداماتشان” انجام نداده اند.

دبیرکل حزب موتلفه اسلامی گفت که “ممکن است زمانی آن دو نفربه لطماتی بزرگی که به نظام وارد کردند اعتراف کرده و اعلام توبه و پشیمانی کردند” اما افزود که میرحسین موسوی و مهدی کروبی “تاکنون هیچ اقدامی برای پس گرفتن هیچکدام از اقداماتشان” انجام نداده اند.

او در واکنش به درخواست سید محمد خاتمی، رئیس جمهور پیشین ایران برای آزادی رهبران جنبش سبز هم گفت: “من معتقدم آقای خاتمی خیلی بیشتر از حدلازم تسامح به خرج می دهند.”

حبیبی با بیان اینکه “چوندردرگاه الهی نیز خیلی وقتها پشیمانی سود دارد ممکن است در منظر نظام نیز این توبه با شرایطی پذیرفته شود” تاکید کرد که میرحسین موسوی و مهدی کروبی کماکان از خواسته های خود دست برنداشته اند و آنگونه که او گفته توبه نکرده اند.

او که در این مصاحبه از موسوی و کروبی با عنوان “آن دو” نام می برد، گفت که “من گناه دو نفری که حصر شدند را نابخشودنی میدانم” و در واکنشی به سخنان خاتمی اظهار کرد که “تساهل و تسامحی که معمولا آقای خاتمی در حرفهای خود به خرج می دهند در شرایط حاضرحداقل برای آن دو نفربه هیچوجه نباید اعمال شود.”

دبیرکل حزب موتلفه اسلامی در توضیح دلایل خود برای این مسئله گفت: “به نظر من هر دونفر آنها تمام پلها را بعد از گذر خود خراب کردند و لطماتی که وارد کردند نوعی ظلم به نظام و مردم بود.”

 

اطلاع موتلفه از درون زندان

میرحسین موسوی و مهدی کروبی همراه با همسران خود (زهرا رهنورد و فاطمه کروبی) از روز 25 بهمن سال گذشته در محل های نامشخصی حبس شده اند و حکومت  ارتباط آنها با بیرون را قطع کرده است.

از آنجا که حبس و قطع ارتباط رهبران جنبش اعتراضی ایران با جهان خارج بدون برگزاری دادگاه بوده، اطلاعات مستندی درباره محل حبس قطعی آنها وجود ندارد.

در این مدت آنها تنها توانسته اند چند بار با اعضای خانواده خود در منزلشان ملاقات کنند و در پاره ای موارد هم امکان تماس تلفنی با اقوام و نزدیکان خود را داشته اند. در این میان تنها فاطمه کروبی چند بار و تحت مراقبت های فراوان امنیتی برای معالجات پزشکی از محل حبس خارج و دوباره به همانجا بازگردانده شده است.

میرحسین موسوی حتی نتوانست در مراسم تشییع جنازه پدر خود حاضر شود اما به گفته اعضای خانواده اش در معدود ملاقات های صورت گرفته، هم او و هم همسرش زهرا رهنورد از روحیه بالایی برخوردار بوده اند. موسوی پس از حضور بر پیکر پدرش در روز درگذشت او نزدیکان خود را به “صبر” دعوت کرده بود.

میرحسین موسوی و مهدی کروبی دو نامزد اصلاح طلبان و بخشی از اصولگرایان منتقد محمود احمدی نژاد در انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران بودند.

مسئولان بلندپایه جمهوری اسلامی محمود احمدی نژاد را پیروز آن انتخابات که در 22 بهمن 1388 برگزار شد اعلام کردند. این نتیجه با مخالفت موسوی و کروبی و هواداران آنها روبرو شد. به دنبال این مسئله تهران و برخی دیگر از شهرهای ایران برای ماه ها درگیر تظاهرات گسترده خیابانی حامیان آنها بود که تاکنون صدها کشته و زخمی و هزاران بازداشتی به دنبال داشته است. این جنبش اعتراضی به علت استفاده حامیان موسوی از نمادهای سبز رنگ به جنبش سبز ایران مشهور شد.

حبس و حصر رهبران جنبش سبز پس از آن صورت گرفت که موسوی و کروبی از حامیان خود خواستند تا در روز 25 بهمن سال 88 در حمایت از انقلاب های ضد استبدادی مردم منطقه به تظاهرات بپردازند.در جریان آن تظاهرات خیابانی که نخستین حضور گسترده طرفداران جنبش سبز در خیابان ها پس از چندین ماه بود، حداقل دو تن کشته و ده ها تن زخمی یا دستگیر شدند.

اطلاع دبیرکل حزب موتلفه اسلامی از آخرین دیدگاه های موسوی و کروبی و عدم عقب نشینی آنها از مواضع خود در حالی است که حتی خانواده های آنها نیز اطلاع درستی از دیدگاه های آنها ندارند زیرا ماموران امنیتی حاضر در اطراف آنها هنگام ملاقات ها، اجازه رد و بدل شدن موضوعات سیاسی را نمی دهند.

 

نگرانی از دخالت دولت در انتخابات

حبس و حصر رهبران جنبش سبز تاکنون واکنش های گسترده داخلی و بین المللی را به دنبال داشته است. بسیاری از دولت های جهان، اتحادیه اروپا، روشنفکران و نویسندگان بزرگ بین المللی و نهادها و گروه های جهانی مدافع حقوق بشر با صدور بیانیه های مختلف از جمهوری اسلامی خواسته اند تا این دو و همسرانشان را هر چه زودتر آزاد کنند.

تاکنون چندین تظاهرات اعتراضی نیز نسبت به این مسئله در ایران برگزار شده و بسیاری از گروه های سیاسی داخل کشور خواستار آزادی موسوی و کروبی شده اند.

این دو نامزد معترض به نتایج انتخابات دهم ریاست جمهوری از ابتدا، دولت احمدی نژاد را در همکاری با شورای نگهبان، صدا و سیما و نهادهای امنیتی و نظامی مانند سپاه و بسیج به عنوان عاملان تقلب گسترده و وسیع انتخاباتی معرفی کرده اند.

در برابر این ادعا، مسئولان حکومت  همراه با جریان حاکم اصولگرا همواره تاکید کرده اند که در نظام سیاسی و انتخاباتی کشور، امکان تقلب سازماندهی شده و موثر بر روی نتایج وجود ندارد.

این در حالی است که در ماه های اخیر و به دنبال افزایش اختلافات علنی میان آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی و محمود احمدی نژاد رئیس قوه مجریه، اصولگرایان به صراحت نگرانی خود را درباره دخالت دولت احمدی نژاد در انتخابات آینده مجلس که قرار است زمستان سال جاری برگزار شود، اعلام کرده اند.

درهفته های اخیر،بسیاری ازمقامات جمهوری اسلامی نسبت به صرف پولهای زیاد ازسوی “جریان انحرافی” برای تاثیرگذاری بر انتخابات آینده هشدار داده اند. “جریان انحرافی” عنوانی است که اصولگرایان منتقد دولت،برای گروهی از همکاران احمدی نژاد و به ویژه اسفندیار رحیم مشایی، رئیس دفتر او،مورد استفاده قرارمیدهند.

دبیرکل حزب موتلفه اسلامی نیز در مصاحبه خود با “خبرآنلاین” بر این نگرانی تاکید کرد.

حبیبی گفت “شواهدی” در دست دارد که نشان می دهد “جریانی که به عنوان جریان انحرافی مطرح است از چند ماه پیش اقداماتی برای انتخابات در استانهای مختلف کشور شروع کرده است.”

او افزود که “با روشن شدن سر نخ هایی از جریانان حرافی که وظیفه مهم بر دوش آقای احمدی نژاد قرار گرفته است که اگر دولت ایشان از دخالت در انتخابات مجلس مبرا باشد باید تمام مسئولین و شخصیت هایی که از نزدیکان او هستند به دستور مستقیم رییس جمهور از هرگونه دخالت در انتخابات منع شوند.”

جریان حاکم در جمهوری اسلامی پیش از این، اصلاح طلبان و حامیان نامزدهای معترض به نتایج انتخابات را که مدعی دخالت دولت در این مسئله بودند به “خیانت” و “سلب اعتماد مردم از نظام” متهم می کردند.

آیت الله خامنه ای به عنوان اولین مقام جمهوری اسلامی در دو سال گذشته بارها در خصوص تبعات این مسئله هشدار داده اما به دنبال علنی شدن اختلافاتش با محمود احمدی نژاد، طی سخنانی در روز هشتم خردادماه گذشته با توصیه به مسئولان سه قوه به “نگهداشتن احترام انتخابات” گفت: “هیچکس نباید به هیچ نحوی در انتخابات دخالت کند، تا انتخابات بر اساس روال قانونی انجام و مجلس بر اساس تشخیص و انتخاب مردم برگزارشود.”