دو تن از فرماندهان ارشد نیروهای مسلح جمهوری اسلامی در دوران جنگ هشت ساله ایران و عراق و پس از آن به بیان محاسن “چفیه” رهبر جمهوری اسلامی پرداختند. محسن رضایی، فرمانده سپاه در دوران جنگ و حسن فیروزآبادی، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح در سخنان جداگانه ای، چفیه آیت الله خامنه ای را “سرشار از نورانیت، برکت و معنویت” عنوان کردند.
رهبر جمهوری اسلامی مدتها است که چفیه را به جزئی جدا ناپذیر از لباس خود بدل کرده است. محسن هم اخیرا در جمع تعدادی از بسیجیان گفته چفیه در جریان “مانور عاشورا” که در سال 1374 در منطقه عمومی ساوه برگزار شد، جزو لباس رهبر جمهوری اسلامی شد.
او با بیان اینکه “پیشنهادات مختلفی برای اینکه فرمانده کل قوا با چه لباسی در مانور عاشورا شرکت کنند ارائه شد”، اظهار کرد: “در نهایت ایشان به ابتکار خودشان با چفیه در آن مانور حضور یافتند.”
به گفته رضایی “از آن پس بود که چفیه معنویت مضاعفی پیدا کرد.”
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام همچنین به مانور دوم که بیت المقدس نامگذاری شد اشاره کرد و افزود: “در آن مانور که در تنگه هرمز و خلیج فارس بود، مقام معظم رهبری با لباس رزم و چفیه شرکت کردند.”
با وجود این، فرمانده سپاه در دوران جنگ به این هم اشاره کرده که: “رهبر انقلاب در طول دوران دفاع مقدس نیز که در جبهه‌ها حضور می‌یافتند عمدتا از لباس نظامی و چفیه استفاده می‌کردند.”
رضایی در توصیف یکی از این دفعات که آیت الله خامنه ای با چفیه در جبهه ها حاضر شده بود، گفت: “حضرت آقا در مانور شهادت که در زمان جنگ به خلیج فارس تشریف آورده بودند با لباس سپاهی و چفیه روی عرشه ناو حضور یافتند که باعث روحیه مضاعف رزمندگان دفاع مقدس شده بود.”
“مانند یک راز جذاب”
به جز رضایی، سرلشکر فیروزآبادی، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی هم پس از آنکه یک جوان بسیجی در حاشیه جلسه ستاد بزرگداشت دفاع مقدس خود را به او رساند و خواست تا چفیه خود را به وی اهدا کند، گفت: “مقام معظم رهبری به خاطر برکت ولایت چفیه خود را به عنوان تبرک هدیه می دهند. چفیه مقام معظم رهبری پر از نورانیت و برکت است، من یک بسیجی و سرباز هستم و چفیه جزو لباس من است. من نباید چفیه قلابی به مردم بدهم.”
خبرگزاری فارس با انتشار این خبر درباره چفیه آیت الله خامنه ای نوشت: “مقام معظم رهبری خورشیدی است که قافله انقلاب از نور ولایت ایشان راه را از بیراهه تشخیص می‌دهد؛ ایشان گاهی از روی محبت دست روی سر فردی می‌کشند؛ گاهی انگشتر خود را می‌بخشند و گاهی چفیه‌ای که بر شانه‌هایشان دارند را به طالب آن چفیه هدیه می‌دهند.”
به نوشته این خبرگزاری، “چفیه آقا مثل یک راز جذاب است که شاید هنوز کسی نتوانسته به آن راز دست پیدا کند و هر کسی زرنگ‌تر باشد، می‌تواند در مجلسی که آقا حضور دارند، چفیه ایشان را به عنوان تبرک بگیرد و تا آخر عمر آن را بر گردن خود بیندازد و با افتخار به همه بگوید که این چفیه از روی شانه‌های آقا برداشته شده و به دست من رسیده است”.
از فلسطین به ایران
چفیه در اصل یکی از بخش های لباس اعراب است اما پس از آنکه یاسر عرفات، رهبرفلسطینیان و چریک های سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) برای سالها از این پارچه در لباس های خود استفاده کردند، به نمادی از مقاومت در بسیاری از نهضت های آزادی بخش جهان تبدیل شد.
با وقوع انقلاب بهمن 1357 در ایران، یاسر عرفات به نخستین میهمان خارجی انقلاب بدل شد. او تنها هشت روز پس از روی کار آمدن حکومت جدید و در حالی که توسط دوست قدیمی خود (ابراهیم یزدی) همراهی می شد و در حالیکه مانند همیشه چفیه بر سر داشت، وارد تهران شد.
در جریان این سفر، عرفات و همراهانش تعدادی از چفیه های خود را به نشانه برادری و دوستی به انقلابیون ایران هدیه دادند.
با آغاز جنگ هشت ساله ایران و عراق، چفیه به واسطه قابلیت هایی که داشت وارد لباس بسیجیانی شد که به جبهه ها اعزام می شدند.
این پارچه در برابر نفوذ هوای سرد، گرمای دور گردن و صورت را حفظ و در صورت مرطوب شدن نیز مانند یک خنک کننده طبیعی در هوای گرم عمل می کند. سربازان ایرانی در جنگ، از این پارچه برای بند آوردن یا کاستن از خونریزی زخم ها و جراحات نیز استفاده می کردند.
با پایان جنگ ایران و عراق، چفیه به عنوان نمادی از فرهنگ بسیجی و برای ایجاد تمایز میان بسیجی ها و اعضای سازمان هایی مانند انصار حزب الله با جامعه تبدیل شد.
با وجود این، افکار عمومی، سیاستمداران و رسانه های بین المللی کماکان این پارچه را با فلسطینیان به یاد می آورند تا ایرانیان.
در روزگار مد و چین
روزنامه آلمانی دی ولت در تابستان گذشته از ورشکستگی قریب الوقوع تنها شرکت تولید کننده چفیه در فلسطین به علت ورود اجناس مشابه ارزان قیمت اما بی کیفیت از چین به بازار، خبر داد.
این شرکت که در مرکز شهر الخلیل واقع در کرانه باختری رود اردن قرار دارد، توسط یاسر هرباوی و پسرانش اداره می شود و تنها کارخانه ای است که در حال حاضر اقدام به تولید چفیه های معروف فلسطینی می کند.
کارخانه این شرکت در سال 1961 و در سال های آغازین فعالیت “یاسر عرفات” و جنبش فتح تاسیس شده است. پس از این سالها چفیه بعنوان یکی از نمادهای مقاومت فلسطین، شهرت جهانی یافت.
هم اکنون چفیه به جز فلسطینیان، در میان بسیاری از جوانان عرب منطقه خاورمیانه، ترکیه و مسلمانان و حتی جوانان غیر مسلمان اروپا و آمریکا مورد استفاده قرار می گیرد.
اما در اتفاقی عجیب، تلویزیون سی ان ان در بهار سال گذشته گزارش داد در سال های اخیر استفاده از چفیه در بین جوانان یهودی ساکن اسرائیل نیز رواج گسترده ای یافته است. با این تفاوت که این چفیه ها با آرم و علامت و حاشیه های ستاره داود (که نماد قوم یهود است) ترکیب شده است.
به جز این، برخی از طراحان معتبر مد در جهان نیز بعضا از چفیه در طراحی های خود استفاده می کنند که این مسئله باعث بروز اعتراضاتی در میان فلسطینی ها شده است.
“بوی چفیه رهبر”
سخنان محسن رضایی و حسن فیروزآبادی درباره کرامات چفیه رهبر جمهوری اسلامی در حالی بیان شده که داستان های زیادی از طرف هواداران آیت الله خامنه ای در این خصوص منتشر شده است.
به عنوان مثال در جریان سفر او به کرمان در سال 1385 نشریه داخلی لشکر 41 ثارالله سپاه پاسداران، از شفا گرفتن یک دختربچه به وسیله چفیه خامنه ای خبر داد.
این نشریه نوشت زهرا دختر هشت ساله ای بود که بر اثر ضربه مغزی به کما رفته بود و پزشکان از او قطع امید کرده بودند اما مادر این دختر با گریه و زحمت فراوان خود را به رهبر جمهوری اسلامی که در کرمان به سر می برد، می رساند و از او می خواهد تا برای شفای دخترش چیزی به او بدهد.
نشریه لشکر 41 ثارالله از قول مادر این دختر می نویسد: “وقتی رهبر بیرون آمدند، جلو رفتم. از هیجان می لرزیدم. اشک جلوی دیدگانم را گرفته بود و قدرت حرف زدن نداشتم. عاقبت زبان در دهانم چرخید و گفتم: آقا! دختر هشت ساله ام تصادف کرده و در کما است. نامش زهرا است. ترا به جان مادرت زهرا یک چیزی به عنوان تبرک بدهید که به بچه ام بدهم تا شفا پیدا کند. آقا بدون تأمل چفیه اش را از شانه برداشت و توی دستهای لرزان من گذاشت.”
در ادامه این داستان آمده است: “داشتم بال در می آوردم. سراسیمه برگشتم و بدون هیچ درنگ و صحبتی فوراً چفیه متبرک آقا را روی چشمان و دست و صورت زهرا مالیدم و ناگهان دیدم زهرا یکی از چشمانش را باز کرد. حال عجیبی داشتم. روحم در پرواز بود و جسمم در تلاش برای بهبودی فرزندم که تا دقایقی پیش، از سلامت وی قطع امید کرده بودیم. ساعت 2 بعد از ظهر آن روز، زهرا هر دو چشمش را کاملاً باز کرد و روز بعد هم به بخش منتقل شد و فردایش هم مرخص گردید.”
هم اکنون آنگونه که سایت دفتر آیت الله خامنه ای نوشته، در صورت حضور او در محافل عمومی، یک یا دو نفر با دو چمدان پر از چفیه در کنار رهبر جمهوری اسلامی حضور دارند که درخواست های صورت گرفته در این خصوص از آیت الله خامنه ای بی پاسخ نماند.
