رهبران انتخابی عراق در حال حرکت به سمت یک حکومت روحانی هستند، در حالیکه در ایران یک روحانی شیعه برجسته، که خواستار یک حکومت سکولار است، در زندان به سر می برد.
سنی های القاعده و حاکمان شیعه ایران، علی رغم تفاوت در نوع اسلام آنها، در یک چیز مشترک اند. آنها هر دو به حکومت دینی یا حاکمیت روحانیون مسلمان معتقدند. تلاش آنها برای تحمیل دین سالاری سیاسی بنیان بحث مسلمانان در مورد دموکراسی را تشکیل می دهد.
در حالیکه نیروهای آمریکا برای خروج از عراق آماده می شوند، ایران حمایت خود را از حملات علیه سربازان آمریکایی شدت بخشیده است. ماه ژوئن از حیث تلفات وارده بر سربازان آمریکایی ظرف دو سال اخیر بی سابقه بوده است.
حملات اخیر به سربازان آمریکایی با سلاح های تامین شده توسط ایران انجام شده است. چنین چیزی، اگر دولت منتخب عراق به سمت دولتی اسلامی نظیر الگوی ایران حرکت نمی کرد، میسر نمی بود.
نوری المالکی، نخست وزیر عراق، برای اینکه در قدرت باقی بماند باید بر حمایت روحانی شیعه مقتدی الصدر که هم پیمان ایران است اتکا کند. از آن گذشته آقای المالکی اخیرا مرجعیت حزب خود، الدعوه، را از روحانی عالی مقام شیعه عراق، آیت الله سیستانی، که به جدایی دین از سیاست معتقد است، دور کرده است.
المالکی اکنون خط دینی خود را از آیت الله محمود هاشمی شاهرودی می گیرد؛ روحانی متولد عراق که در ایران است و از نظریه ولایت فقیه حمایت می کند.
اگر اکثریت شیعه عراق، بخصوص آیت الله سیستانی، خط قاطعی میان مسجد و دولت ترسیم نکنند، عراق می تواند دموکراسی نوپای خود را از دست بدهد. ایران در این میان برنده خواهد شد و خروج نیروهای آمریکا از عراق هم مشکل تر از پیش خواهد شد.
ایران ولی که اکنون سه دهه است تحت حکومت روحانیون قرار دارد اخیرا با مخالفت های مردمی مواجه شده و روحانیون حاکم حتی خشونت بیشتری در سرکوب اعتراضات خیابانی و دسترسی اینترنتی از خود نشان داده اند.
هرچند آنچه به جنبش سبز معروف است درحال حاضر خفته به نظر می رسد، ولی نبرد شدیدی در بالاترین مراتب روحانیت در مورد درست بودن نظریه ولایت فقیه در جریان است.
بسیاری از روحانیون همین حالا هم مشروعیت آیت الله خامنه ای، رهبر ایران و نماینده پیغمبر مسلمانان را به چالش کشیده اند. یکی از این چالش های غیر متعارف از سوی آیت الله حسین کاظمینی بروجردی مطرح شده است. او علنا حکومت شیعه را رد و از دولت سکولار دفاع کرده است.
این موضع آقای بروجردی توضیح می دهد که چرا وی از سال 2006 در زندان است و در بدترین شرایط سلامتی و جسمی قرار دارد. او 30 اتهام دیگر نیز دارد، از جمله “جنگ با خدا”.
او، قبل از دستگیری در محلات فقیر نشین تهران موعظه می کرده است. وی گفته است: “دین اسلام دین مداراست تا حدی که قرآن به ما می گوید در دین اکراه نیست.” او به یک گروه غربی گفت: “اسلام واقعی از سیاست مبراست.”
بسیاری از مدافعان حقوق بشر در غرب خواهان آزادی بروجردی هستند. افکار او بزرگترین تهدید برای حاکمان ایران به شمار می آید؛ همانطور که افکار سیستانی در مورد دولت سکولار مشروعیت حزب حاکم عراق را زیر سئوال می برد.
ایده ها در خاورمیانه مهم هستند؛ از همه مهمتر این ایده که دین امری فردی است که باید با قلب به دست آید نه با سلاح .
منبع: کریستین ساینس مانیتور- 7 ژوئیه 2011
