سعید آقایی
شعار “دانشگاه زنده است” همزمان با اعتراضات دانشجویی آذرماه سال 85 متولد شد.این شعار که مدتی بعد با شعار “سکوت را نمی توان بر دانشگاه تحمیل کرد” دنبال شد اینک به تحصن دانشجویان تربیت معلم تهران پیوند خورده که ده روز است به تاکید می گویند: “دانشجویان عقب نشینی نخواهند کرد”. در همین راستاست که تاکنون مدیر فوق برنامه این مرکز از دانشگاه اخراج شده و خواست های دیگر دانشجویان نیز در انتظار پاسخ است.
دانشجویان دانشگاه تربیت معلم از ده روز پیش در اعتراض به مسائل صنفی از جمله وضعیت نامناسب سلف سرویس ها، هتاکی و بی احترامی کارمندان دانشگاه و از جمله کارمندان حراست و انتظامات و عدم توجه مدیریت دانشگاه به خواسته های آموزشی اعتصاب خود را آغاز کردند. این دانشجویان به علت بی توجهی مسئولین دانشجویان از روز شنبه در پردیس کرج متحصن شدند و امروز دهمین روزی است که در تحصن به سر می برند. در این مدت، و در شرایط محاصره نیروهای امنیتی و فشارهای فراوان بر خانواده این دانشجویان به منظور پایان بخشیدن به این گردهمایی اعتراضی، بیش از 50 نفر از دانشجویان نیز به اعتصاب غذا دست زده و تعدادی از آنان به مراکز بهداشتی منتقل شده اند.
در این مدت دانشجویان که از حمایت دانشجویان مختلف کشور نیز برخوردارند با برگزاری تریبون آزاد و با سر دادن شعار و خواندن سرود “یار دبستانی من” خواستار احقاق حقوق خود شده اند. این دانشجویان همچنین به علت اعتراض به عملکرد مدیر فوق برنامه این دانشگاه، وی را وادار به ترک اتاق خود در دانشگاه کرده و به مسئولین کمیته انضباطی نیز هشدار داده اند که باوی نیز برخورد مشابهی خواهند کرد. اعتراض این دانشجویان اکنون متوجه معاونت آموزشی این مرکز دانشگاهی است.
در طول این مدت نیروهای حراست دانشگاه ضمن تماس تلفنی با خانواده دانشجویان، آن ها را تهدید کرده اندکه در صورت ادامه اعتراضات در این دانشگاه، فرزندانشان بازداشت و برای آنان پرونده های سنگین امنیتی تشکیل خواهد شد.
اما این تحصن به تعطیلات 5 روزه کشور گره خورد که طی آن مسئولان دانشگاه دست به اقدامات جدیدی زدند.
یکی از دانشجویان متحصن در این باره می گوید: “حراست در روز دوشنبه و باآغاز تعطیلات به بهانه ای واهی با یکی از دانشجویان درگیر شد که این درگیری منجربه زخمی شدن این دانشجو شد. از سوی دیگر با افزایش حضور نیروهای لباس شخصی درب اصلی دانشگاه بسته شده وتمام عبور و مرور ها بشدت بازرسی می شوند”.
به گفته وی همچنین مسوولین دانشگاه “از روز اول آغازاعتراض تا توانستند برای سرکوب دانشجویان حیله چیدند و همزمان بلندگوی مسجد در اختیار بسیجیان قرار گرفته است.” به گفته شاهدان عینی از این بلند گو به طور مرتب شعارهایی مانند “قلم بدست مزدور اعدام باید گردد”، “مرگ بر دانشجوی آمریکایی” و… تکرار می شود.
همزمان با آغاز سومین روز این اعتراضات دفتر تحکیم وحدت و به دنبال آن دانشجویان دانشگاه فنی امیر کیبر، خواجه نصیر، دانشگاه آزاد واحد مرکز و واحد جنوب از حرکت این دانشجویان اعلام حمایت کردند.
شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت نیز در همین ارتباط با صدور اطلاعیه ای ضمن اعتراض به برخوردهای صورت گرفته با فعالین دانشجویی و بی توجهی به مطالبات صنفی در دانشگاههای مختلف حمایت خود از دانشجویان دانشگاه تربیت معلم را اعلام کرد. در این اطلاعیه از جمله آمده است: “در حالی که دولتمردان نهم تمام تلاش خود را برای سرکوب صدای منتقدان در دانشگاهها به کار بسته اند… دانشگاههای کشور از کمبود امکانات رفاهی به دلیل کسری بودجه بالا در حالی رنج می برند که قیمت نفت به بیش از ۱۳۰ دلار رسیده است… در این میان هنگامی که دانشجویان به محرومیت از تحصیل و محدودیتهای فرهنگی و کمبود امکانات رفاهی اعتراض می نمایند پاسخ مسئولین تلاش بیشتر برای ساکت کردن صدای آنهاست و اتفاقات اخیر در دانشگاه تربیت معلم خود گواه دیگری بر این مدعی است”.
اما مسئولین دانشگاه بدون توجه به این نکات، در ادامه ترفندها برای واداشتن متحصنین به ترک تحصن، از صبح سه شنبه ۱۴ خرداد، آب آشامیدنی دانشگاه تربیت معلم را قطع کردند.
این در حالی است که یکی از دانشجویان متحصن می گوید: “بیش از ۵۰ نفر از دانشجویان در اعتصاب غذا به سر می برند و تاکنون ۷ نفر از دانشجویان بر اثر اعتصاب غذا و فشارهای وارده روانه بهداری دانشگاه شده اند که حال یکی از دختران متحصن وخیم است، با این وجود نیروهای حراست دانشگاه از ورود آمبولانس به دانشگاه و انتقال دانشجویان به بیمارستانهای خارج دانشگاه جلوگیری می کنند”.
همچنین برای تقویت نیروهای برخورد کننده با دانشجویان، به گفته دانشجویان متحصن که تنها شاهدان عینی ماجرا هستند از عصر سه شنبه افرادی با لباس انتظامات به دانشگاه تربیت معلم آورده شده اند که گفته می شود از نیروهای انتظامات سایر دانشگاهها هستند.
در همین راستا روزچهارشنبه فرماندار کرج همراه با “حبیبی” از مسئولین معاونت دانشجویی دانشگاه برای مذاکره با دانشجویان وارد دانشگاه تربیت معلم شدند که حضور وی با اعتراض دانشجویان رو به رو شد و آنان با ”هو” کردن خواستار خروج فرماندار از دانشگاه شدند و اعلام کردند اعتراضات دانشجویی ارتباطی به فرمانداری ندارد و دانشجویان فقط با مسئولین دانشگاه مذاکره می کنند.
در همین روز “افتخاری” از مسئولین کمیته انضباطی دانشگاه صدور احکام انضباطی برای ۸ نفر از دانشجویان را اعلام کرد. او که قصد داشت این احکام را در تحصن دانشجویان قرائت کند با ممانعت دانشجویان مواجه شد. دانشجویان در اعتراض به وی شعارهایی نظیر “مسئولین بی کفایت، استعفا استعفا”، “حراست برو گمشو” و”با احضار وبا تهدید ساکت نمی نشینیم” سر دادند. صدور احکام کمیته انضباطی در تعطیلات در حالی است که از سویی دانشجویان پیش از این خبر از وجود چنین پروژه ای در روزهای تعطیل داده بودند و از سوی دیگر مسئولین دانشگاه، تعطیلات دانشگاه را دلیل عدم رسیدگی به خواسته های دانشجویان اعلام کرده بودند.
در چنین شرایطی دانشجویان از ساعت ۹ تا ۱۲ شب جمعه با برپایی تریبون آزاد در مقابل خوابگاه دختران به اعتراضات خود ادامه دادند. در این تریبون آزاد که با استقبال دانشجویان همراه بود، بیش از ۱۰۰۰ تن از دانشجویان حضور داشتند و بیانیه هایی از طرف دیگر دانشگاه ها در حمایت از دانشجویان دانشگاه تربیت معلم خوانده شد.
اعلام خواسته ها
در این تریبون آزاد خواسته های دانشجویان یک به یک اعلام شد. پیش از این دانشجویان خواستار تغییر چند تن از مدیران و مسوولان دانشگاه شده بودند اما اکنون “بازگرداندن سالن مطالعه مرکزی”، “استاندارد سازی خوابگاهها”، “بهبود امکانات رفاهی”، “عدم برخورد انضباطی با دانشجویان متحصن”، “عزل جعفری معاونت دانشجویی دانشگاه”، “عذرخواهی رئیس حراست به دلیل ارعاب خانواده های دانشجویان”، و به تعویق افتادن یک هفته ای امتحانات هم به خواسته های آنان افزوده شده است.
در این زمینه یکی از معترضین می گوید: “اعتصاب بچه ها فقط به علت چند خواسته صنفی است که مسیوولین با بی توجهی به آن رنگ سیاسی داده اند”.
دانشجویان تربیت معلم همچنین در همین روز تمامی غذاهای خود را جمع آوری کردند و به روستاهای اطراف کرج فرستادند. جمعه شب قرار بود مطابق معمول، شام سلف سرویس دانشجویان دانشگاه تربیت معلم ماکارونی باشد، اما مسئولین با تغییر شام به جوجه کباب سعی کردند دانشجویان را به پایان تحصن تشویق کنند ولی دانشجویان شام خود را بین مردم فقیری که در خیابانهای اطراف گرده آمده بودند، پخش کردند.