وکیل شیرکو معارفی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام در مصاحبه با “روز” اعلام کرد که پرونده موکلش دریکی از شعبات دیوان عالی کشور در شهر قم و همزمان در کمیسیون عفو و بخشودگی در حال بررسی است. خانواده جعفر کاظمی، دیگر زندانی سیاسی محکوم به اعدام هم که پرونده اش در شعبه اجرای احکام است در مصاحبه با “روز” از خبرهای منتشر شده در برخی وب سایت ها در خصوص توقف اجرای حکم همسرش ابراز بی اطلاعی کرده و گفته خبری از وی ندارد.
در حالیکه طی روزها و هفته های گذشته جمهوری اسلامی به اعدام مخالفان و منتقدان سیاسی خود شتاب بیشتری بخشیده، خانواده های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام و نهادهای حقوق بشری نگران رخ دادن دهه شصت دیگری هستند؛ دهه ای که در بی خبری خانواده ها، هزاران زندانی سیاسی اعدام شدند و جنازه های آنها نیز به خانواده هایشان بازگردانده نشد. رویه ای که طی ماه های گذشته نیزتکرار شد و تعدادی از زندانیان سیاسی در بی خبری مطلق خانواده و وکلایشان اعدام شدند و جنازه هایشان نیز به خانواده هایشان برگردانده نشد.
پرونده شیرکو معارفی در دیوان عالی کشور
شیرکو معارفی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، از فعالان سیاسی و مدنی کرد است که 9 مهرماه سال 87 در شهرستان سقز دستگیر و در دادگاه به اعدام محکوم شد.
آقای معارفی اهل شهر بانه است و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه با خدا به اعدام محکوم شده است.
خلیل بهرامیان، وکیل این زندانی سیاسی کرد، در خصوص آخرین وضعیت پرونده موکلش به روز می گوید: پرونده آقای معارفی در دو مرحله در دست بررسی است. از سویی تقاضای اعاده دادرسی برای ایشان صورت گرفته و پرونده به یکی از شعبات دیوان عالی کشور که در شهر قم مستقر است ارسال شده تا تقاضای اعاده دادرسی مورد رسیدگی قرار گیرد؛ از سوی دیگر پرونده در کمیسیون عفو و بخشودگی است.
وکیل آقای معارفی توضیح میدهد: براساس درخواست عفوی که داده ایم پرونده موکلم در کمیسیون عفو و بخشودگی نیز در دست بررسی است ولی من با این اوضاع و احوال فعلی نگران و مضطرب در انتظار پاسخ دیوان عالی کشور و همچنین کمیسیون عفو و بخشودگی هستم.
آقای بهرامیان با اشاره به اینکه در مرحله بدوی و تجدید نظر وکیل آقای معارفی نبوده می گوید: بعد از قطعی شدن حکم اعدام آقای معارفی از سوی شعبه تجدید نظر، خانواده ایشان از من خواستند وکالت شان را برعهده بگیرم و من نیز پذیرفتم و وارد پرونده شدم. در حال حاضر هم در دو جریان، پرونده را پیش می بریم و امیدواریم که این جوان از مرگ نجات یابد و روزی زندان های ایران از زندانیان سیاسی و امنیتی خالی شود.
آقای معارفی متهم به عضویت در گروه کومله است؛ امری که آقای بهرامیان رد می کند و می گوید موکلش تنها هوادا بوده و عضو این گروه نبوده است.
سال گذشته و پس از اعدام احسان فتاحیان، خانواده شیرکو معارفی در نامه ای سرگشاده خطاب به مجامع بین المللی و سازمان های حقوق بشری نوشته بودند: ما به عنوان اعضای خانواده و نزدیکان شیرکو معارفی از تمامی مجامع بین المللی و حقوق بشری تقاضا داریم تا ضمن دفاع از حقوق اولیه و ابتدایی یک زندانی سیاسی، نسبت به اعدام شیرکو با حکومت جمهوری اسلامی وارد مذاکره شده و مسوولان این حکومت را که داعیه مذهبی بودن دارد متقاعد کنند که این حکم اجرا نشود.
وضعیت مبهم جعفر کاظمی
رودابه اکبری، همسر جعفر کاظمی دیگر زندانی سیاسی محکوم به اعدام نیز در مصاحبه با “روز” از وضعیت همسرش ابراز بی اطلاعی می کند و می گوید: از دوشنبه هفته گذشته که با همسرم ملاقات کردم هیچ خبری از او ندارم. امروز برای ملاقات به زندان اوین می روم تا ببینم او در چه وضعیتی است.
روز گذشته برخی وب سایت ها از توقف حکم اعدام جعفر کاظمی و محمد علی حاج آقایی در آخرین لحظات خبر داده و نوشته بودند: جعفر کاظمی و محمد علی حاج آقایی بطور ناگهانی از بند ۳۵۰ خارج و به بند ۲۰۹ جهت اخذ اعترافات تلویزیونی، برده شدند اما این دو زندانی سیاسی از این کار امتناع کردند و پس از صحنه سازی و توقف اجرای حکم، این دو زندانی سیاسی محکوم به اعدام، در حدود ساعت ۸ صبح روز چهارشنبه، به بند ۳۵۰ بازگردانده شدند.
همسر آقای کاظمی با ابراز بی اطلاعی از این خبر می گوید: من هیچ اطلاعی از این قضیه ندارم و نمیدانم چقدر صحت داشته باشد. اما دو هفته پیش رفتن پرونده همسرم به شعبه اجرای احکام را از طریق رسانه ها و نهادهای حقوق بشری متوجه شدم و تا آن موقع خبر نداشتم برای همین نمی توانم درباره این خبر نیز اظهار نظر بکنم.
خانم اکبری می افزاید: امروز، برای ملاقات با همسرم به اوین می روم و از او در این مورد می پرسم متاسفانه تنها ارتباط ما با همسرم همین ملاقات ها است و تلفن های ایشان قطع است و من دقیقا از زمانی که از ملاقات می آیم در اضطراب شدید هستم تا دوباره بتوانم همسرم را ملاقات کنم. هیچ تماسی نیست و نمیدانم در چه شرایطی است و مدام دلواپس هستم که نکند یکباره خبر اعدام بدهند و ما ندانیم و… واقعا همه زندگی ام لحظه ای شده و به شدت به هم ریخته ایم.
جعفر کاظمی که از زندانیان سیاسی دهه شصت بود۶۴ سال دارد و ۲۷ شهریور ماه سال گذشته بازداشت و به محاربه از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق متهم و سپس محکوم به اعدام شد.
همسر او پیش از این به روز گفته بود: “نمی دانیم چه چیزی در انتظار ما یا همسرم است؛ شدیدا به هم ریخته ایم. یک پسر 12 ساله دارم که او نیز به شدت به هم ریخته است. از کلیه مسئولینی که دست اندرکار حقوق بشر هستند، از آقای بان کی مون و خانم پیلای خواهش میکنم خاضعانه تمنا میکنم کمک کنند. اینجا به هیچ عنوان صدای ما به جایی نمی رسد و در نطفه خفه می شود تاکنون حتی یکبار هم نتوانسته ایم با دادستان دیدار کنیم رئیس قوه قضائیه هم که اصلا غیر ممکن است. هر کسی که در این نظام کاره ای است و ممکن است بتواند کاری کند خود را به ما نشان نمی دهد. از شما خواهش میکنم صدای ما را به جهانیان برسانید شاید وجدان های بیدار و گوش های شنوایی باشند که صدای مرا بشنوند و یاری کنند. به داد من و بچه ام برسند. باور کنید من اصلا حتی به آزادی همسرم فکر هم نمیکنم فقط بگذارند او زنده بماند و جانش را نگیرند. بگذارند ما با این امید که روزی بازخواهد گشت زندگی کنیم”.
