کسی به خود زحمت نداد با برگزاری یک همه‌پرسی از 22 میلیون جمعیت کره شمالی بپرسد آیا موافقند کیم یونگ اون 27 ساله جانشین پدرش بشود و آینده این کشور به تجربه اندک وی گره بخورد. البته به رای‌گیری و رفراندوم نیز احتیاج نبود، زیرا بر اساس تصاویر رسمی که از معدود رسانه‌های این کشور پخش میشود کیم جونگ ایل همواره سوار بر اسب سپیدی در اسمان است که از میان ابرها لطف کرده و قدم بر خاک این کشور می‌گذارد. صد البته در همان تصاویر آقازاده ایشان نیز سوار بر همان اسب در حالی که به تشویق مردم پاسخ داده همراه پدر از آسمان به زمین نازل شده تا همه گره‌های کور ابنای بشر را با معجزه سرانگشت خود باز کنند، چراکه همه مسائل کره شمالی از قبل حل شده و اساساً هیچ‌گاه مشکلی نداشته داست.
برای انتصاب یک جوان 27ساله به رهبری جمهوری دموکراتیک کره شمالی رجوع به افکار عمومی نیز لارم نبود، زیرا برای مردمی که از جهان فقط اخبار رادیو و تلویزیون دولتی و چند روزنامه حزبی را می‌شناسند و با گرسنگی و بی‌خبری همچون اعضای خانواده خود خو گرفته‌اند و آنقدر عقب نگه داشته شده‌اند که واقعاً معتقدند کره شمالی همان بهشت موعود است انتظارچندانی نمی‌توان داشت. روند جانشین شدن پسر سوم به جای پدر چنان سریع است که حتی چینی‌ها متحد استراتژیک کره شمالی را نیز به وحشت انداخته است. هفته گذشته این پسر جوان به مقام ژنرالی رسید و چهار ستاره بر روی شانه‌های او نشست. کیم یونگ هوی عمه او نیز برای تضمین ماندگاری قدرت در خانواده حاکم به مقام ژنرالی رسید تا اگر کیم یونگ اون در اداره کشور و رقابت با ژنرال‌های کارکشته دچار مشکلی شد یک خانم نایب‌السلطنه سوسیالیست کشور را اداره کند.
مدل جمهوری دموکراتیک کره شمالی یکی از عجیب‌ترین مدل‌های سیاسی است که تقریباً بدون کمترین تماسی با جهان خارج اداره میشود. موازنه‌ای از بحران‌های خارجی بقای این نظام کمونیست را تا کنون تضمین کرده است. از جمله اینکه:
1-کره شمالی بر اساس تبلیغات رسمی طی چند دهه گذشته همواره در معرض یورش امپریالیسم امریکا بوده و به این بهانه هر گونه اصلاحاتی در این کشور به کناری گذاشته شده است.
بلایی بر سر این ملت آمده است که اصولا هیچ اپوزیسیون یا تفکر یا حتی نغمه مخالف یا حتی متفاوتی در این کشور وجود ندارد که درخواست کند چیزی اصلاح شود. سال‌هاست که همین امروز فردا یا چند ماه دیگر امپریالیست‌ها قرار است به این کشور حمله کرده و آن را به اشغال خود درآورند، پس مهم ترین موضوع اماده باش عمومی است. بخش اعظم سخنرانی‌های مقام‌های رسمی و تبلیغات دولتی که از رسانه‌ها و در مدارس تبلیغ میشود مردم این کشور را به فداکاری و ایثار برای مقابله با این تهدید دعوت می‌کند. طرح توسعه سلاح‌های هسته‌ای این کشور نیز در همین راستا مورد تاکید و سرمایه‌گذاری قرار گرفته است.
2- از نظر گردانندگان کره شمالی و مردم این کشور که به صورت ادواری برای نمایش‌های دولتی به میدان کشیده می‌شوند کره شمالی مرکز عالم است و دویست و اندی کشور جهان همگی در این اندیشه وا مانده‌اند که کره شمالی‌ها عجب نابغه‌هایی هستند و اداره‌کنندگان آن نخبگانی هستند که همیشه طرح‌های محیر‌العقولی برای اداره جهان دارند و بی‌تردید بی‌انتظامی‌های جهانی همه به این علت است که جامعه جهانی از تجربیات این کشور غافل شده‌اند و معجزه این کشور را هنوز آن‌طور که باید هیچ کس درک نکرد است.
3- نقش کاریزمایی اداره‌کنندگان کشوری که سال‌هاست با مانورهای سیاسی پیچیده به امپریالیسم جاخالی داده یا با شلیک موشک‌های دوربرد چنگ و دندان نشان داده‌اند نقشی آسمانی و غیراین‌جهانی است. همان‌طور که گفته شد افسانه‌های رسمی حاکی از آن است که رهبران این کشور این جهانی نیستند و به‌رغم اعتقاد به ماتریالیسم دیالکتیک و سوسیالیسم، از قدرت خارق‌العاده‌ای برخوردارند که نمی‌توان در مورد آن به مردم توضیح داد چون درک آن برای مردم امکان ناپذیر است. مبتنی بر چنین نگاهی است که رهبری کشور کمونیست کره شمالی واقعاً تبار و خاندان خود را پاکیزه‌ترین خاندان این کشورو منطقه دانسته و خود را مجاز می‌شمارد یکی از فرزندان خود را فقط با تایید کنگره حزب به جانشینی برگزیند.
4- بمباران خبری و نمایش‌های بزرگ دولتی از مهم‌ترین ابزارهایی است که ماندگاری این رژیم سیاسی ناکارا را توضیح می‌دهد. رادیو تتلویزیون تبلیغ می‌کنند که نقش پروتئین و گوشت قرمز در سلامتی بدن انسان تبلیغات بی‌اساس امپریالیستی است و بدن انسان به خصوص فیزیک شهروندان معتقد و متعهد به آرمان سوسیالیسم با همان سهمیه و کوپنی که از سوی دولت داده میشود تامین میشود. کشوری که فاقد توانایی لازم برای تامین نیازهای پیش‌پا‌افتاده شهروندان ازجمله گوشت، گندم، یا اقلام بهداشتی است و حتی این روزها به دلیل فقدان دارو جراحی آپاندیس بدون بیهوش کردن بیمار انجام میشود در روز تولد گردانندگان یا سالگردهای سیاسی در گروه‌های میلیونی مردم را به میادین می‌کشاند و هزینه آن را نیز می‌پردازند. با این حال، آنچه از رادیو و تلویزیون پخش میشود حاکی از این است که مردم شادند و در دسته های صد هزارتایی با لباسهای می‌رقصند، اما آمار دیگری حاکی از رشد سل، گسترش مرگ و میر کودکان و سوء‌تغذیه است. تا حدی که طی سال‌های اخیر همسایگان کره شمالی با پدیده فرار مردم به خارج برای تامین معاش و پیدا کردن امکان کار در چین و کره جنوبی مواجه هستند. زنان و دختران کره شمالی به سوژه ارزان و قابل دسترسی برای بردگی جنسی در کشورهای همسایه تبدیل شده‌اند. خشکسالی 10 سال گذشته این اقلیم را به یکی از محتاج‌ترین کشورها برای دریافت کمک‌های غذایی تبدیل کرده است، اما بودجه این کشور برای نمایش‌های دولتی هیچ‌گاه کم نمی‌آورد.
5- هرچند رسانه‌های جهانی به ندرت اجازه تهیه گزارش از کره شمالی را داشته‌اند اطلاعاتی که از این کشور به بیرون درز می‌کند حاکی از آن است که فقر، گرسنگی، پارتی‌بازی، عقب‌افتادگی اجتماعی، و نیز خو گرفتن به گرسنگی و فقر وضعیت این کشور را به سطحی بحرانی تقلیل داده است. در شرایطی که این کشور به شدت به کمک‌های غذایی خارجی وابسته است نزدیکان به حزب و دستگاه حاکمه از امتیازهای قابل توجهی برخوردارند و رقابت برای بهره‌مندی بیشتر از امکانات دولتی از گسترش فساد دولتی حکایت دارد.
وقتی اداره‌کنندگان کشور به دایره محدودی محدود می‌شوند که واقعاً خود را برتر از دیگران می‌پندارند و نیز هیچ مکانیسمی برای نظارت بر کارکرد این دایره محدود تعریف نشده باشد یا نظارتی که اعمال میشود صوری و ظاهری باشد نظامی همچون کره شمالی شکل می‌گیرد. کره شمالی برای چندین دهه از سوی یک نفر و دایره اسرار‌آمیزی از رهبران سیاسی و نظامی اداره شده است. فروپاشی این کشور و احتمال درگیر شدن نظامیان و سیاسیون بی‌تجربه در بحران جانشینی و سپس راه افتادن موج میلیونی آوارگان گرسنه نگرانی است که کشورهای همسایه کره شمالی را فرا گرفته است. بی‌تردید رهبر آتی 27ساله که تا سه ماه پیش هیچ عکسی از او در جایی منتشر نمی شد برای اداره این کشور از‌هم‌پاشیده با دشواری‌های زیادی مواجه خواهد شد که مدیریت ناپذیر است. برخی از نظام های سیاسی بر اساس بسیاری از پارامترهای عقلانی جهانی اصلا نمیتوانند سر پا ایستاده باشند یا نمی توان برای ماندگاری انها حتی حسابی نسبی باز کرد. کشورهایی همچون پاکستان و کره شمالی از این جمله اندکه طبق نظر بسیاری از کارشناسان معتبر سالها پیش باید فرو می پاشیدند اما هنوز فرو نپاشیده اند. به همین دلیل ماندگاری انها را فقط میتوان معجزهای سیاسی دانست. معجزه ای استثنایی
منبع: شرق، نهم مهرماه