هم نسل های ما، پس از انقلاب 57، تا سال های سال در برابر هر پرسش و انتقادی از وضع موجود، با این پاسخ رو به رو می شدند که “میراث شوم نظام ستم شاهی”ست. از فقر گرفته تافساد، از سقوط اخلاقی تا ویرانی مادی میهن… همه کاستی ها یک مقصر داشت: شاه. “رژیم منحوس سلطنتی”.
این پاسخ شاید تا سال ها، قابل توجیه می نمود، امروز امابعد از گذشت سه دهه، سئوال این است:وقتی سران حکومت اسلامی، یکی از ویرانه ای می گوید که از نظام قضایی به جامانده، دیگری از حضور باندهای پرقدرت فساد، و آن یک از اینکه “بدگویی و پرگویی” به خصلت اخلاقی تبدیل شده، به “میراث شوم” کدام نظام اشاره دارند؟ متهم اول آنان کیست؟ هنوز آخرین شاه پهلوی و نظام ستم شاهی یا اولین شاه حکومت اسلامی؟ همان که تازگی “امام” شد.
در آن سال ها، اگراز فقر سخن می رفت، علتش “رژیم منحوس” بود، اگر بیکاری بود، پسر “رضا خان قلدر” نشانه گرفته می شد، فساد، ناشی از عملکرد “جرثومه های” نظام پیشین بود، بی عدالتی از رژیم “ستم شاهی” می آمد، …
حالا پس از گذشت بیش از سه دهه، سئوال امااین است:
وقتی ازغارت اموال ملی سخن می گوییم، و باندهای مافیایی “ثروت و قدرت” که در تمام زمینه های تولیدی، تجاری، اقتصادی، دست و پای اختاپوسی خودرا گسترده اند و سردار میلیاردر و سرحلقه فاطمی شان در دولت است ودلال شان در قوه قضاییه و رابط شان در دفتر “آقا”… بازهم ریشه مشکلات، “رژیم منحوس” پیشین است؟
وقتی از نابودی منابع اولیه، زیرزمینی و روی زمینی، از اتلاف انرژی، ازنابودی جنگل ها، از آلودگی دریاها، از فاتحه خوانی بر سر گور صنایع سنتی، فرش، چای… سخن می گویند…خطاب شان باز هم “رضاخان قلدر”ست؟
وقتی اشگ تمساح می ریزند در نبوداخلاق و عفت و گسترش فحشا و عکس های کیش را درج می کنند که دیگر نشانی از آنچه می بایست باشد، ندارد و شده ست…، و آفتابه برگردن اراذل و اوباش می اندازند که امنیت شهرها را به خطرافکنده اند… متهم شان کیست؟ وابستگان رژیم طاغوت؟
اگر فرزندان ما در سیاه چال های آقایان، “هتک حرمت” میشوند، اگر دادستان ـ به اصطلاح دادستان ـ دروغ می گوید، اگرمملکت، بازیچه رجاله ها و لجاره ها شده است، اگراز اقتدار، تنها جیبی مانده ست پرپول که چشم تنگ چاوزرا هم دیگر پر نمی کند، اگر بالاترین مقام مسئول کشورماشده است، کوچک مردی به نام احمدی نژاد، اگرچهره ارتش ما شده است سرداری صدکیلویی، اگر بی نامی چون مشایی شده است اول مرد مطبوعات ایران، اگر دلاورزنان ایران، در فاطمه رجبی مدفون شده اند، …برصندلی متهم یک دادگاه ملی، هنوز باید شاه را نشاند؟
ازاین “وقتی”ها بسیار می توان گفت؛ اما سئوال همچنان یکیست؛ مسئول کیست؟ شاهی که سه دهه است درآن سوی آفریقا روی در خاک کشیده، یا همین شاهی که تازگی ها”امام”شده و یاران رنگ و وارنگش؟ همین که رئیس جمهور منتخبش، احمدی نژادست، قاضی مطلوبش، مرتضوی، سردار برگزیده اش، نقدی و رادان، … و زندانش، کهریزک و زندانیانش مردم ایران؟ پاسخ همین نیست؟ از شاه کدام دوران باید سخن گفت بعد ازاین سال سی؟