مرگ مشکوک داستانی پرونده ایران

وال استریت ژورنال
وال استریت ژورنال

» گزارش وال استریت ژورنال از یک حادثه تروریستی جدید

دادستانی که هفته گذشته کریستینا کیرشنر، رئیس جمهور آرژانتین را متهم کرد که با ایران همکاری می‌کند تا پرونده بمب گذاری تروریستی سال ۱۹۹۱ را از مسیر منحرف کند، روز یکشنبه در آپارتمان خود کشته شد. وی قرار بود روز بعد در مورد این پرونده جنایی در کنگره شهادت بدهد.

جسد آلبرتو نیسمان توسط مادر او در حمام خانه‌اش در طبقه ۱۳ یک برج مسکونی در پایتخت آرژانتین کشف کرد. این خبر را ویویانا فین، دادستان مسئول پرونده روز دوشنبه اعلام کرد.

مقامات یک سلاح کالیبر ۲۲ در کنار جسد نیسمان ۵۱ پیدا کردند. آقای فین گفت بر اساس گزارش پزشکی قانونی وی با شلیک گلوله از فاصله نزدیک به زندگی خود پایان داده است. او گفت که هیچ گونه یادداشتی مبنی بر خودکشی در آپارتمان وی به دست نیامده است و هیچ علائمی از ورود به زور نیز مشاهده نشده است.

آقای کیرشنر در بیانیه‌ای گفت: “خودکشی همواره اول شوکه می‌کند و سپس سئوالاتی را پیش می‌کشاند.”

زمان وقوع این حادثه سوء ظن آرژانتینی‌ها را برانگیخته است. روز چهارشنبه، آقای نیسمان رسما شکایتی را علیه خانم کیرشنر و وزیر خارجه، هکتور تیمرمن و عده‌ای دیگر، به ثبت رساند و آن‌ها را متهم به توطئه‌ای برای منحرف کردن مسیر رسیدگی به دخالت ایران در بمب گذاری در مرکز یهودی‌ها کرد که منجر به کشته شدن ۸۵ نفر یهودی شد، که بیشترین رقم کشته شدگان یهودیان پس از جنگ جهانی دوم بوده است.

آقای نیسمان خانم کیرشنر را متهم کرد که به واسطه‌هایی دستور داده است تا محرمانه با تهران وارد مذاکره شوند تا مصونیت مظنونان ایرانی را در ازای نفت تضمین کنند. دادستان آرژانتینی که مدت یک دهه است روی این پرونده کار می‌کند، قرار بود در جلسه روز دوشنبه کنگره شرکت کند تا اتهامات وارده بر مقامات آرژانتینی را توضیح دهد.

آقای نیسمان روز جمعه در ایمیلی به وال استریت ژورنال، بدون اشاره به جزئیات پرونده، نوشت که “موضوع کاملا روشن است. من روز دوشنبه در کنگره آرژانتین مطالب خود را توضیح خواهم داد.”

مرگ او، باعث تعجب آرژانتینی‌ها شد که خود را آماده کرده بودند که روز دوشنبه مطالبی را از رسانه‌های جمعی بشوند. بسیاری از مردم این مرگ را به آنچه در سریال تلویزیونی “خانه‌ای از ورق” می‌گذرد تشبیه کردند. در ساعات پس از اعلام خبر مرگ وی بیش از ۹۰۰ هزار نفر به توئی‌تر خبر مراجعه کردندن.

تا دوشنبه بعد از ظهر ۲۱۰۰۰ آرژانتینی اعلامیه راهپیمایی روز بعد را در فیس بوک امضا کردند. این راهپیمایی با شعار “من نیسمان هستم” صورت می‌گرفت که با اشاره به راهپیمایی “من شارلی هستم” در پاریس نامگذاری شده بود.

این حرکت اساس سیاسی کشور را خواهد لرزاند، بخصوص با توجه به اینکه انتخابات ریاست جمهوری نیز در اکتبر سال آینده پیش بینی شده است. خانم کیرشنر، که همراه با شوهر متوفی خود از سال ۲۰۰۳ قدرت را در آرژانتین در دست دارد، نمی‌تواند در انتخابات آینده شرکت کند.

سیاستمداران عالیرتبه آرژانتین خواهان تحقیقات بی‌طرفانه در مورد مرگ دادستان شدند. موریسیو ماکری، شهردار بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین، که احتمالا نامزد ریاست جمهوری آینده نیز خواهد بود گفت ضروری است که تحقیقات آقای نیسمان در باره بمب گذاری ۱۹۹۴ ادامه پیدا کند. خانواده‌های قربانیان این واقعه نیز خواستار همین امر هستند.

یک وکیل ۶۸ ساله که دخترش در این بمب گذاری کشته شد گفت: “ما همه از مرگ آقای نیسمان شوکه شدیم. من امیدوارم که با مرگ او این پرونده نمی‌رد.”

قاضی فدرال که شکایت کتبی آقای نیسمان را روز دوشنبه دریافت کرد دستور محافظت از اسناد و مدارک و سی دی‌ها و مکالمات تلفنی ارائه شده توسط او را صادر کرد. روز دوشنبه مقامات، بسیاری از مدارک شخصی آقای نیسمان را از جمله کامپیو‌تر شخصی او را از آپارتمان او ضبط کردند.

پاتریشیا بولریچ، رهبر مخالفان در کنگره، که سازماندهی شهادت آقای نیسمان را بر عهده داشت گفت در تماسی که تا روز شنبه با او داشته است وی علاقه زیادی به تدوین شواهد خود وارائه آن‌ها به کنگره داشت.

خانم بولریچ گفت: “او می‌دانست که این پرونده از حساسیت زیادی برخوردار است و تروریسم بین المللی و مقامات بلند پایه آرژانتین و عوامل دیگر در آن دخیل هستند. ولی او مصمم بود که راه را باز کند. او در هیچ زمانی نگفت که شاید از این مسیر بازگردد. او کاملا مطمئن به نظر می‌رسید که مدارک غیر قابل انکاری در اختیار دارد.”

وی در شکایت خود خواستار مسدود شدن ۲۳ میلیون دلار دارایی‌های خانم کیرشنر و سایرین شده بود. او همچنین خواستار شهادت خانم کیرشنر در دادگاه این پرونده شده بود. دولت همه اتهامات رد کرده است.

رئیس کابینه گفت: “این واقعا بی‌معنی است.” وی این اتهامات جنایی را “بی‌شرمانه، غیر منطقی و غیر معقول” خواند و گفت خانم کیرشنر متعهد به حل این مساله است.

آقای نیسمان روز چهارشنبه به خبرنگاران گفت: “مقادیر قابل توجهی مدرک دارد” که دست داشتن رئیس جمهور را در این پرونده نشان می‌دهد. او گفت این مدارک مربوط به بیش از دو سال شنود مکالمات تلفنی میان خانم کیرشنر و سایرین، از جمله محسن ربانی، وابسته فرهنگی سابق ایران در سفارت ایران در بوئنوس آیرس است.

آقای ربانی یکی از مظنونان دست داشتن در بمب گذاری است که تحت تعقیب پلیس بین المللی است، که حکم دستگیری وی را صادر کرده است. آقای نیسمان می‌گوید که آقای ربانی نقش مهمی در مذاکرات میان خانم کیرشنر و سایر واسطه‌ها ایفا کرده است.

وی می‌گوید آقای ربانی نه تنها از این مذاکرات مطلع بوده بلکه “فعالانه در آن‌ها شرکت می‌کرده است.” وی می‌گوید: “در حالیکه شعبه رسیدگی دادگاه در آرژانتین در مورد عدالت و حقیقت سخن می‌گوید، آن‌ها در باره مصونیت تصمیم گیری کرده بودند.”

سفارت ایران در این زمینه اظهار نظر نکرد.

مقامات آرژانتین گفتند که مذاکرات با ایران در باره تشکیل یک کمیته حقیقت یاب صورت گرفته است که هدفش تعیین مسئولیت بمب گذاری بوده است.

آقای نیسمان ادعا می‌کند خانم کیرشنر پنهانی از اعمال کارت قرمز پلیس بین المللی، اینترپل، جلوگیری کرده است و باعث شده است که مظنونان ایرانی آزادانه با مصونیت سیاسی سفر کنند.

آقای نوبل، که از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴ رئیس اینترپل بوده است گفت “تنها یک تحقیقات مستقل واقعی می تواند دادگاه و افکار عمومی را قانع کند که آیا آقای نیسمان به قتل رسیده است یا خودکشی کرده است.”

منبع: وال استریت ژورنال - 19 ژانویه 2015