در آخرین تحولات در زمینه اخبار کارگری، نجات دهلی عضو هیات مدیره شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه تنها چند روز پس از برگزاری انتحابات فرمایشی شوراهای اسلامی کار بازداشت شد. به گفته فعالان کارگری این برخوردها برای فشار بر اعضای هیات مدیره و انحلال سندیکای هفت تپه و با هماهنگی مدیران اداره کار و مسولین اداره اطلاعات شهرستان شوش صورت می گیرد.
نجات دهلی که در روزهای گذشته به همراه تعدادی از کارگران هفت تپه برای پیگیری وضعیت رحیم بسحاق، عضو هیات مدیره سندیکای کارگری هفت تپه به دادگستری شهرستان شوش رفته بود، توسط ماموران امنیتی بازداشت و سپس به مکان نامعلومی منتقل شد.
در انتخابات شورای اسلامی کار که از میان 4 هزار کارگر کمتر از 20 نفر در آن شرکت کردند، کارگران اعلام کردند که فقط سندیکا را تشکل صنفی مستقل می دانند. در این حال “کانون مدافعان حقوق کارگر ایران” با انتشار اطلاعیه ای ضمن “مفتضحانه خواندن” شکست انتخابات شورای اسلامی کار به کارگران تبریک گفته و یادآور شده است که “همبستگی کارگران که با آموزش های سندیکائی ارتقا یافته است در تحولات اخیر خود را نشان داد و بار دگر ثابت کرد که کارگران می توانند با اتحاد خود توطئه هارا خنثی واز تشکیلات خود دفاع کنند .“
بنا بر گزارشات رسیده از کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری وقتی مدیریت این مرکز و همچنین عوامل اطلاعات از جلوگیری از ادامه فعالیت سندیکا ی هفت تپه نا امید شدند سعی کردند کارگران را تشویق به تشکیل شورای اسلامی کار کنند. بر اساس این گزارش در واقع از مدتی قبل عوامل اطلاعات، اداره ی کار و کارفرما در نظر داشتند با ایجاد شکاف میان اعضای سندیکای و بازجویی اعضای هیات مدیره زمینه تلاشی سندیکای هفت تپه را فراهم کنند. بازداشت رحیم بساک یکی از اعضای هیات مدیره سندیکای کارگران نیز در همین ارتباط ارزیابی شده است.
کمیته هماهنگی توضیح می دهد که به دنبال سخنرانی شخصی به نام جاسم قاسم پور مسوول آموزش - روابط صنعتی که به تحریک عوامل دولتی تلاش می کرد با ایجاد تفرقه میان کارگران، آن ها را ترغیب کند به جای طرفداری از سندیکا، شورای اسلامی کار تشکیل دهند،5 نفر از کارگران خود را برای شورای اسلامی کار کاندیدا کردند ولی وقتی از سوی سایر کارگران با مخالفت مواجه شدند، تصمیم به استعفاء از کاندیداتوری گرفتند و برگه استعفای خود را نیز تسلیم کردند. اما اداره اطلاعات آن ها را تهدید و مجبور به پس گرفتن استعفای خود کرد.
اما این کاندیداها به کارگران اعلام کرده اند که ما به اجبار و تهدید مجبور به کاندیداتوری شده ایم،«لطفاً به ما رأی ندهید».
به این ترتیب بالاخره در 5 اسفند بساط انتخابات فرمایشی شورای اسلامی برپا شد اما فقط 30 نفر از پرسنل در آن شرکت کردند که حدود 15 نفر از آنان را کارمندان تشکیل می دادند. کارگرانی که از برپایی این انتخابات خشمگین بودند، از تمام مراحل این انتخابات فرمایشی عکس و فیلم تهیه کردند تا به گفته خودشان«بعداً کسی نتواند ادعا کند این انتخابات با حضور پرشور کارگران برگزار شده است». هم چنین کارگران در روز انتخابات به محل کارجاسم قاسم پور رفتند ولی او بعد از قفل کردن اتاق کارش از محل گریخت.
شرکت نیشکرهفت تپه بیش از۱۲۰۰۰هکتار زمین قابل کشت دارد اما در سال جاری ازاین مقدارتنها ۵۷۰۰هکتارقابل برداشت است که این میزان درپایین ترین سطح ممکن اززمان تاسیس شرکت قرار دارد. این در حالیست که بنا بر گزارشات منتشره از استان شوش بسیاری ازکارگران نیشکر هفت تپه مستاجرندوبابت اجاره خانه مبالغ هنگفت می پردازندوباوجودامتیازبندی غیرعادلانه باوجودبیش از۲۰سال سابقه منزل سازمانی به آنان تعلق نمی گیرد.
اعتصابات کارگری
از سوی دیگر پس از برگزاری اعتصاب کارگران صنایع فلزی شماره 1 بمدت دو روز بر اساس اخبار رسیده کارگران ذوب آهن اصفهان در اعتراض به وضعیت نامطلوب کاری وتبعیض های پیدا وپنهان دست به اعتصاب نمادین(اعتصاب غذا و خودداری ازدریافت غذای کارخانه)زدند.
ذوب آهن اصفهان حدود ده هزارپرسنل شرکتی وهشت هزارپرسنل رسمی دارد حقوق ومزایای پرسنل شرکتی اختلاف فاحشی(میانگین 300هزارتومان) با پرسنل رسمی دارد واین کارگران ازامنیت شغلی پایینی برخوردارند.
از سوی دیگر بنا بر گزارشهای دریافتی توسط اتحادیه آزاد کارگران ایران، کارخانه آرمکو تعطیل شده و به غیر از چند نفر تمامی کارگران آن اخراج شده اند. بنا بر این گزارش همچنین از اواسط بهمن ماه تا کنون بیش از 150 کارگر شرکت مولد و صدها کارگر از کارخانه های نقره سازی، پاک وش، ایران تفال جهان رو، فابیس، صنعتی بوتان، یدک نوین، نارایران، بهینه تکنیک و تعداد زیادی از کارمندان شهرداری ساوه که قراردادی بودند، از کار خود اخراج شده اند .
از کارخانه های مستقر در شهر صنعتی کاوه ( شهرستان ساوه) هم خبر می رسد که تعداد قابل توجهی از کارخانه های موجود در این شهر صنعتی چهار الی پنج ماه است که دستمزد کارگران خود را پرداخت نکرده اند و صدها کارگر اخراجی برای بازگشت به کار تلاش می کنند:” آنان نامه نگاری می کنند، شکایت می نویسند و به نهادهای مسئول و مراجع قانونی سر می زنند اما نه گوش شنوا و نه فریاد رسی پیدا می کنند. هیچ کس رسیدگی نمی کند، هیچکس و هیچ نهادی قصد جلوگیری از تعطیلی کارخانه ها و اخراج کارگران را ندارد.“
شهر ساوه دربرگیرنده یکی از بزرگترین شهرهای صنعتی ایران (شهر صنعتی کاوه) است که پذیرای خیل کارگران مهاجر از اقصی نقاط ایران است. این کارگران بدلیل دستمزدهای زیر خط فقر هیچگونه منبعی برای تامین مخارج زندگی خود در زمان بیکاری ندارند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران عدم پرداخت دستمزدهای کارگران و اخراجهای گسترده آنان در شهر صنعتی کاوه و سایر نقاط ایران را در آستانه سال نو «یک جنایت آشکار در حق کارگران و خانواده های آنان» ارزیابی کرده و خواهان پاسخگوئی فوری نهادهای مسئول در کلیه سطوح تصمیم گیری در کشورنسبت به این مسئله شده است.