ایمان صادقی
جمعی از فعالین حقوق بشر با خانواده امیر حشمت ساران، که به جرم تشکیل گروهی بنام “جبهه اتحاد ملی” در زندان به سر می برد، دیدار کردند.همسر امیرحشمت ساران در این دیدار ضمن اشاره به وضعیت “بسیار نامساعد” این زندانی که در حال حاضردر زندان رجایی شهر به سر می برد، تاکید کرد که “با وجود حکم سنگین ساران متاسفانه هیچ کس از این زندانی مظلوم دفاع نمی کند.“
امیر حشمت ساران، از فعالین سیاسی که به 16 سال حبس محکوم شده، اینک 5 سال است در زندان رجایی شهر به سر می بردو وضعیت جسمی او به گفته همسرش “به شدت وخیم” است. وی از حقوق قانونی نظیر برخورداری از حق مرخصی، محروم است و خانواده وی معتقدند برغم این شرایط دشوار، نهادهای حقوق بشری کمتر به دفاع از وی توجه داشته اند.
در این دیدار که عبداله مومنی، محمد صادقی، نجات بهرامی، علی جمالی، سمیرا صدری، علی ملیحی، یوحنا نجدی، احسان رمضانیان و مهرداد بزرگ از اعضای دفتر سیاسی ومرکزی سازمان ادوار تحکیم و همچنین مهندس حشمت الله طبرزدی و پرویز صفری، دو تن از اعضای شورای مرکزی جبهه دموکراتیک ایران حضور داشتند، ابتداهمسر امیر حشمت ساران به ارایه گزارشی از آخرین وضعیت همسرش پرداخت و از جمله گفت: “با وجود حکم سنگین ساران متاسفانه هیچ کس از این زندانی مظلوم دفاع نمی کند.او در طول مدت 5 سال گذشته تنها یک بار از مرخصی استفاده کرده و بنا به دستور مقامات قضایی از سال 85 ممنوع المرخصی بوده است.“
همسر امیرساران اتهام همسرش را که بر مبنای آن به 8 سال حبس تعزیری و 8 سال حبس تعلیقی محکوم شده است، “اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل یک گروه سیاسی” و همچنین “توهین به مقامات” خواند و افزود: ”همسرم در آخرین تماس تلفنی از زندان رجایی شهر حال جسمانی مساعدی نداشت و از عدم رسیدگی پزشکی گلایه می کرد.“
خانم ساران در ادامه سخنان خود مواردی از فشارهای وارده بر خانواده و همچنین سنگ اندازی مقامات زندان رجایی شهر در خصوص امکان ملاقات دو هفته یکبار با همسرش را تشریح کرد که موجب تاسف شدید حضار گردید.
در این دیدار آنگاه عبداله مومنی، سخنگوی سازمان ادوار تحکیم با بیان اینکه “باید از همه ی زندانیان سیاسی صرف نظر از عقیده ی انها حمایت شود” گفت: “مدافعان حقوق بشر باید پژواک صدای اعتراض به نقض حقوق همه شهروندان بی پناه و فاقد حامی باشند و نباید صرفا در گیر انعکاس تضییع حقوق شهروندی فعالان شناخته شده در جامعه باشند.“
مومنی ادامه داد: “در حالیکه فعالان سیاسی و مدنی کشور همه به نوعی در تیررس نقض حقوق شهروندی از سوی نهادهای غیر پاسخگو قرار دارند، طیفی از فعالان با محدودیتی مضاعف روبرو هستند به طوریکه هم حقوق آنها از سوی نهادهای غیر پاسخگو نقض می شود و هم اعتراضی از سوی مدافعان حقوق بشر به وضعیت آنها صورت نمی گیرد.“
مومنی آنگاه با انتقاد از این رویه گفت: “نمی توان داعیه دفاع از حقوق بشر را داشت اما دفاع از برخی قربانیان نقض حقوق بشر را فاقد اولویت دانست؛ چرا که حقوق بشر یک کلیت به هم پیوسته است که تبصره پذیر نیست و از قضا مدافعان حقوق بشر باید تمرکز جدی تری به دفاع از حقوق محذوفین و حاشیه نشینان و به انزوا رفته ها داشته باشند.“
مومنی در ادامه با اشاره به سالهای طولانی حبس مهندس طبرزدی گفت: “شکی نیست که آقای طبرزدی و بسیاری از نزدیکان ایشان که در سال های اخیر به زندان رفته اند از قربانیان نقض سازمان یافته حقوق بشر در ایران هستند.“
وی در ادامه به وضعیت سعید درخشندی و ابوالفضل جهاندار اشاره کرد و گفت: “این دو فعال دانشجویی که بیش از 2 سال است محروم از بدیهی ترین حقوق شهروندی، در زندان به سر می برند نمونه بارزی از فراموش شدگان حقوق بشری هستند که علیرغم محرومیت از حقوق طبیعی و ایرادات جدی قضایی به روند بازداشت، محاکمه و زندان، به حبس های طولانی مدت محکوم شده و از حق مرخصی محروم هستند.“
مومنی همچنین با اشاره به حکم سنگین حبس برای امیر حشمت ساران و ممنوع المرخصی بودن وی اظهار داشت: “ابتدایی ترین حقوق یک زندانی که در قانون زندان ها نیز به رسمیت شناخته شده است، سال هاست پایمال شده و بر مدافعان حقوق بشر فرض است تا لا اقل چنین مواردی از تضییع حقوق را انعکاس دهند.متاسفانه با وجود فعالیت های بسیار مثبتی که در سال های اخیر در زمینه حقوق بشر انجام شده است، جمعی از فعالان مدنی و حقوق بشری اسیر مرزبندی های ایدئولوژیک، قشری و مصلح سنجی های کذایی هستند که این موضوع زنگ خطری جدی است و تنها به سود ناقضین حقوق بشر در ایران تمام خواهد شد.“
رییس شورای مرکزی ادوار تحکیم آنگاه با اشاره به اولویت حقوق بشر در برنامه های سازمان تحکیم وحدت، دفاع از حقوق شهروندی و قانونی شهروندان فارغ از هر گونه مرزبندی وبراساس اعلامیه حقوق بشر را مبنای کنش های حقوق بشری مجموعه ادوار تحکیم دانست و گفت: “اگر چه در طول فعالیت های حقوق بشری سعی و تلاشمان بر این مبنا بوده اما به دلیل امکانات محدود و بی اطلاعی از وضعیت برخی از محرومین از دفاع، نتوانسته ایم از حقوق برخی زندانیان عقیدتی ـ سیاسی دفاع کنیم که در این خصوص کمیته حقوق بشر سازمان از هر گونه اطلاع رسانی که منجر به بهبود وضعیت زندانیان گردد استقبال می کند و به دلیل اهمیت مسئله حقوق بشر در برنامه های سازمان آماده همکاری با همه نهادهای حقوق بشری هستیم.“
در ادامه این جلسه حشمت الله طبرزدی با توجه به شناخت نزدیکی که از وضع یکی از زندانیان به نام رجبی داشت گزارشی از وضعیت او و شرایط زندان های جمهوری اسلامی ارایه داد که موجب تاسف حاضرین شد.
طبرزدی سپس با اشاره به انتقال امیر حشمت ساران و برخی دیگر از زندانیان سیاسی به زندان رجایی شهر گفت: ”ما روند انتقال زندانیان سیاسی از اوین به رجایی شهر را هدفمند و خطرناک می دانیم چرا که در این زندان، فشارهای گوناگونی هم بر زندانیان و هم بر خانواده های ایشان وارد می شود.“
طبرزدی با اشاره به لزوم توجه گروه های مختلف به نقض حقوق زندانیان سیاسی افزود: “متاسفانه ما شاهد تبعیض در میان موارد نقض حقوق بشر هستیم. برخی مدافعان حقوق بشر در حالی که مواردی از نقض حقوق زندانیان را کاملا بازتاب می دهند ـ که البته امر صحیح و لازمی است ـ در پرداختن به نقض شدید عادی ترین حقوق برخی زندانیان همانند آقای ساران کم توجهی می کنند.امیر حشمت ساران با وجود گذراندن 5 سال حبس تنها یک بار به مرخصی آمده است و از بیماری قلبی نیز رنج می برد.”
طبرزدی سپس ابراز امیدواری کرد رسانه ها و فعالان حقوق بشر و فعالان مدنی نگاه جدی تری به این نوع موارد داشته باشند.
در این جلسه همچنین نسبت به وضعیت وخیم زندانیان دیگری مانند جاوید تهرانی، درخشندی، جهاندار و سایر زندانیان سیاسی ابراز نگرانی شد و حاضران خواستار آن شدند که نهادهای حقوق بشری نسبت به سرنوشت زندانیان گمنام بی تفاوت نباشند.