آخرین چیزی که منطقه خاورمیانه به آن احتیاج دارد فروش دور تازه ای از جنگ افزارهاست. معذلک این چیزی است که دستگاه دیپلماسی بوش خواستار تصویب آن از سوی کنگره است تا ایران را از برتری در منطقه باز دارد. تهران با رهبران فعلی اش برای منطقه یک تهدید محسوب می شود. اما این تهدید را می توان به کمک دیپلماسی مهار کرد و یک بار برای همیشه روشن ساخت که صرفنظر از هر آنچه در عراق اتفاق بیفتد، نیروهای ایالات متحده به طور یکجا از این کشورخارج نخواهند شد.
آمریکا پیشنهاد فروش بیش از 20 میلیارد سلاح به عربستان سعودی و سایر کشورهای منطقه خلیج فارس کرده است. ایران نمونه های فراوانی دارد که نشان می دهد چنین معامله سلاح در منطقه شکننده خاور میانه چقدر می تواند نامناسب و اشتباه باشد. در دوره سلطنت محمد رضا شاه پهلوی، تهران مقدار زیادی جنگ افزار خریداری نمود که بعد از سرنگونی شاه در انقلاب سال 1979 اکنون در اختیار آیت الله ها قرار گرفته است.
اگر ایالات متحده رژیم بعث عراق را به عنوان وزنه طبیعی مقابل ایران از سر راه بر نمی داشت، ایران نمی توانست اکنون چنین قدرتمند ظاهر شود. این اتفاق منجر به قدرت یافتن اکثریت شیعه عراق شده که بسیاری از آنها تحت نفوذ رهبران شیعه ایران هستند.
عربستان سعودی هم به دلیل داشتن اقلیتی از شیعیان ازاقدامات ایران نگران است. معذلک درگیری با ایران بسیار غیر محتمل به نظر می آید ، بخصوص تا زمانیکه همه کشورهای منطقه، ایالات متحده را در دیپلماسی بیکر- هامیلتون برای ثبات درعراق ، همراهی می کنند.
متاسفانه نقش عربستان سعودی در عراق اصلا کمکی به موضوع نکرده است. عربستان حامی نوعی بنیاد گرایی سنی است که باعث شده این کشور به منبع تامین اکثر بمب گذارهای انتحاری نظیر اغلب مسببین حادثه یازدهم سپتامبر تبدیل شود. هفته گذشته سفیر ایالات متحده در سازمان ملل، زلمای خلیلزاد، عربستان را به عنوان تخریب کننده پنهانی موقعیت آمریکا در عراق متهم کرد. عربستان سعودی این هفته از خروج بزرگترین گروه سنی از دولت عراق، که سبب تضعیف بیشتر اعتبار این دولت می شود، حمایت کرد.
عربستان سعودی همچنین از پیوستن به کنفرانس صلح که از سوی دستگاه دیپلماسی بوش برای بررسی مناقشه اسراییل – فلسطین در پاییز در نظر گرفته شده، خودداری می کند. در این وضعیت جایزه دادن به عربستان با فروش میلیاردها دلار سلاح به این کشور باعث تشویق سایر کشورها دردنبال کردن منافع خود و نادیده گرفتن منافع آمریکا می گردد.
نخستین هدف ایالات متحده در خاورمیانه، ترغیب کشورهای باثبات و دموکراتیک در منطقه است که بتوانند با مسالمت در کنار اسراییل زندگی کنند. این هدف از طریق گفتگو با این کشور ها و ارائه تعهدات درازمدت ایالات متحده با پشتیبانی هر دو حزب سیاسی آمریکا برای حضور نظامی در منطقه به بهترین شکل قابل دستیابی است. در منطقه ای از دنیا که هنوز برای اجرای قانون دست و پا می زند، نظامی گری فقط دعوتی است برای بروز پیامدهای ناخواسته.
منبع : بوستون گلوب - 5 آگوست 2007