احمدی‌نژاد پیغمبر شد، بقیه ابوسفیان

نویسنده

محبوبه نیک‌نهاد

یک روز پس از آنکه باهنر حمایت انتخاباتی جناح اصولگرا از احمدی‌نژاد را رد کرد، گزارش‌ها حاکی از آن است ‏که جناح حامی دولت هم حساب خود را از جبهه اصولگرایان جدا و اعلام کرد که احمدی‌نژاد برای حضور در ‏انتخابات نیازی به حمایت یا رایزنی با دیگر طیف‌های اصولگرایان ندارد. ‏

در روزهایی که خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی ـ ایرنا ـ بر شدت تبلیغات خود به نفع احمدی‌نژاد افزوده ‏است، روزنامه کارگزاران خبر داد که: “در روزهای اخیر حامیان دولت رسما بی‌نیازی خود از حمایت احزاب و ‏گروه‌های اصولگرا در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری را اعلام کرده‌اند.” این اعلام جدایی، پس از آن صورت ‏می‌گیرد که برخی احزاب شاخص اصولگرا نظیر موتلفه و جامعه اسلامی مهندسین، حمایت قطعی از احمدی‌نژاد ‏را رد و تعیین نامزد انتخاباتی را منوط به تصمیم اجماعی اصولگرایان کردند؛ اجماعی که به اذعان این گروه‌ها، ‏بر روی احمدی‌نژاد وجود ندارد.‏

گزارش روزنامه کارگزاران افزوده است که: “یکی از مشاوران انتخاباتی احمدی‌نژاد با اعلام قطعی‌بودن نامزدی ‏وی در انتخابات آتی، به اصولگرایان اعلام کرده که احمدی‌نژاد نیازی به حمایت احزاب و گروه‌های اصولگرا ‏ندارد و به همین دلیل هم حاضر به فعالیت در چارچوب مکانیسم‌های پیشنهادی آنها برای تعیین کاندیدای واحد ‏نخواهد بود.“‏

این موضع‌گیری غیرمنتظره جناح وابسته به دولت در شرایطی رخ می‌دهد که طیف‌های غیرهمسو با دولت نهم در ‏جناح اصولگرا، اخیرا بر تلاش‌های خود برای تضعیف موقعیت احمدی‌نژاد افزوده‌اند و کار به جایی رسیده که ‏صراحتا از وجود مخالفت‌های گسترده با احمدی‌نژاد در جناح محافظه‌کار سخن گفته و خواستار تدوین ‏سازوکارهای جدیدی برای ائتلاف و تعیین نامزد انتخاباتی این جناح شده اند.‏

دیروز سخنانی از قول محمدرضا باهنر، چهره شاخص اصولگرایان، در مطبوعات نقل شده بود مبنی بر اینکه ‏‏”احمدی‌نژاد در بین اصولگرایان موافقان و مخالفان جدی دارد.” تاکید آشکار و نکته جدید این اظهارنظر، در ‏خصوص وجود مخالفان احمدی‌نژاد در جناح اصولگرا بود که واکنش تند حامیان رئیس دولت نهم و اعلام جدایی ‏آنها از دیگر طیف‌های این جناح را موجب شد.‏

به عقیده کارشناسان سیاسی، تاکید بر لزوم تدوین استراتژی، مدل، سازوکار، کمیته‌های متعدد برای ایجاد ائتلاف ‏انتخاباتی بین اصولگرایان، در شرایطی که رئیس‌جمهور فعلی از این جناح است، پیش از هر چیز نوعی طعنه به ‏موقعیت وی است. چرا که او در هر حال یک کاندیدای بالقوه این جناح است و صحبت از شروع همه بحثهای ‏انتخاباتی از نقطه صفر، معنایی جز مخالفت با او ندارد.‏

‎ ‎تکذیب حمایت از احمدی‌نژاد‎ ‎

اظهارات هفته‌های اخیر اکثر فعالان سنتی جناح اصولگرا در خصوص تعیین نامزد انتخاباتی این جناح، حاکی از ‏منوط کردن این کار به رایزنی‌ها و بحث‌هایی بین گروهی است که عملا به معنای برابر کردن موقعیت احمدی‌نژاد ‏با دیگر گزینه‌های احتمالی است؛ چیزی که به هیچ وجه مطلوب نظر طیف رایحه خوش خدمت نیست، چرا که آنها ‏احمدی‌نژاد را تنها نامزد مفروض جناح اصولگرا می‌دانند.‏

اما حتی اگر این موضع‌گیری‌ها سطحی تلقی شود و تبلیغات موتلفه در خصوص کاندیدای روحانی هم جدی گرفته ‏نشود، مصاحبه صریح دیروز باهنر، آب پاکی را روی دست همه ریخت.‏

باهنر که دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین است، در واکنش به اظهارات یکی از اعضای شورای مرکزی این گروه ‏در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا که در آن تنها اشاره‌ای غیرمستقیم به احتمال حمایت اصولگرایان از احمدی‌نژاد ‏شده بود، مصاحبه‌ای کرد و گفت که آن اظهارات، نظر شخصی وی بوده و تاکید کرد که: “جامعه اسلامی ‏مهندسین هنوز وارد بررسی مصادیق انتخابات نشده است و مواضع رسمی جامعه اسلامی مهندسین توسط روابط ‏عمومی یا دبیرکل آن اعلام می‌شود.“‏

چنین شکلی از تنش درون‌گروهی در این گروه باسابقه جناح محافظه‌کار، بی‌سابقه است و نشان از اهمیت مسئله ‏عدم حمایت از احمدی‌نژاد برای سران این گروه دارد. شبیه این اختلاف، در حزب موتلفه هم وجود دارد و کسی ‏مثل انبارلویی هم در شورای مرکزی این حزب هست که همچنان حامی سرسخت احمدی نژاد است؛ حال آنکه ‏منتقدان دولت نهم در این حزب توانسته‌اند کاری کنند که چهره‌هایی نظیر بادامچیان و ترقی هم از حمایت از دولت ‏دست بکشند.‏

در این میان، گفتمان‌سازی‌های درون این حزب کهنه‌کار، جالب توجه است. اشاره سران این حزب بر حمایت از ‏احمدی‌نژاد “تا آخرین روز ریاست‌جمهوری”، که کنایه‌ای از یک‌دوره‌ای بودن ریاست‌جمهوری وی است؛ تکرار ‏هر از چندگاهی موضوع ترجیح رئیس‌جمهور روحانی و حوزوی، که معنایی جز نفی پیشاپیش احمدی‌نژاد ندارد؛ ‏مقید کردن حمایت‌های این گروه از دولت نهم به اینکه این حمایت‌ها “به خاطر حمایت ولی‌فقیه” است و طبعا تا ‏زمان تداوم حمایت وی ادامه خواهد یافت و نیز تاکید چندباره بر اینکه احمدی‌نژاد محصول یک کار تشکیلاتی بوده ‏و رئیس‌جمهور بعدی هم باید از دل ائتلاف احزاب اصولگرا بیرون بیاید؛ همگی اضلاع و ابعاد فضاسازی‌های این ‏گروه علیه طیف حامی احمدی‌نژاد است که عرصه را بر این طیف بسیار تنگ کرده است.‏

‎ ‎واکنش تند جناح حامی دولت‎ ‎

در برابر حامیان احمدی‌نژاد هم در روزهای اخیر بارها به فضاسازی‌های منفی جناح‌های منتقد محافظه‌کار واکنش ‏نشان داده‌اند؛ واکنش‌هایی که غالبا عصبی بوده و کم‌تجربگی سیاسی در آنها کاملا نمایان است.‏

نمونه‌ای از این واکنش‌ها، خط خبری و مصاحبه‌های مکرر خبرگزاری عمومی ایرنا با چهره‌های نزدیک به ‏احمدی‌نژاد است که تنها اشتهار آنها به وابستگی به طیف دولتی نشان می‌دهد که استراتژی فعالان سابق روزنامه ‏کیهان در خبرگزاری ایرنا هم صورتی واحد دارد؛ چهره‌هایی همچون قاسم روانبخش، مرتضی آقاتهرانی، مهدی ‏کوچک‌زاده، حسین شریعتمداری، روح‌الله حسینیان، حمید رسایی و….‏

اما این واکنش‌ها در سایت‌ها و وبلاگ‌های حامی دولت نهم با لحن تند و تیزتری امتداد یافته است. موج حملات ‏سایت‌های طیف دولتی علیه انتقادات حسن روحانی، فعالیت‌های طرفداران خاتمی و حتی عذرخواهی توکلی از ‏موسویان، با خبرها و گزارش‌های جهت‌دار این سایت‌ها علیه طیف تحول‌خواه و طیف محافظه‌کار سنتی وبا ‏چاشنی انتقاد از مخالفان احمدی‌نژاد تکمیل شده است.‏

این موضوع در فضای وبلاگ‌های جناح وابسته به دولت هم ادامه دارد. برای نمونه، یک وبلاگ حامی پروپاقرص ‏احمدی‌نژاد با اشاره به سخنان اخیر رهبر در حمایت از دولت و تشبیه مخالفت‌ها با دولت به جنگ احزاب، ‏اصولگرایان را متهم کرد و مخاطب اصلی سخنان رهبر دانست و نوشت: جمعشان جمع بود، همه بودند، جمعیت ‏‏”موتلفه” تشکیل داده بودند: “قریش”، “بنی نضیر”، “بنی اسد” و…. یکی یهودی، یکی مشرک، یکی کافر، یکی ‏منافق؛ همه بودند. “اجماع” بلندبالایی تشکیل شد و همه به نفع “ابوسفیان” وارد گود شدند. اما لشکر حق تنهاتر از ‏این حرفها بود. نسبت نیروهای مبارز 10به3 بنفع لشکر باطل بود و نسبت تجهیزات و ساز و برگ جنگی نیز به ‏همین ترتیب. عده ای سست ایمان ولی “مدعی 2آتشه ی اصولگرایی” از درون سپاه پیامبر وقتی متوجه عِده و عُده ‏ی “احزاب” شدند،خطاب به الباقی سپاه، فریاد “لامقام لکم فارجعوا” را سر دادند تا پروژه ی “عبور از ‏پیامبر(ص)” را عملی سازند…‏

انتقاد کنایه‌آمیز این حامی احمدی‌نژاد به دشمنی‌ها با دولت، در حالی است که او صراحتا به موقعیت حزب موتلفه، ‏استراتژی عبور از احمدی‌نژاد و بحث‌های مربوط به اجماع بین اصولگرایان اشاره می‌کند و بدین ترتیب گفتمان ‏منتقدان محافظه‌کار دولت احمدی‌نژاد را به چالش می‌کشد و آنها را مورد عتاب رهبر نظام برمی‌شمرد.‏

اکنون با اعلام جدایی طیف احمدی‌نژاد از دیگر جناح‌های اصولگرایان، باید دید چالش‌های بین این دو بخش ‏اصولگرایان به کجا خواهد رسید و آیا آنچنان که سرمقاله‌نویس روزنامه کیهان در یادداشت اخیر خود تاکید کرده، ‏حضور احتمالی خاتمی می‌تواند شکاف درون‌جناحی اصولگرایان را پر کند و همه آنها را پشت سر احمدی‌نژاد ‏متحد کند یا آنکه این جدایی، برگشت‌پذیر نیست.‏

نویسنده کیهان با وجود نگرانی شدید مشهود در لحن و کلماتش، گفته بود نیامدن احتمالی خاتمی یک خبر بد برای ‏اصولگرایان است. حال باید منتظر بود و دید که آیا واقعا آمدن یا نیامدن خاتمی تاثیری بر سرنوشت انتخاباتی جناح ‏اصولگرا خواهد گذاشت یا مسئله‌های درونی آنها عمیق‌تر از اینهاست. ظاهر قضیه که چیز دیگری را نشان ‏می‌دهد، مگر آنکه دستوری از بالا بیاید…‏