برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، به عنوان برنامه ای مشترک از “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” و “فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر” اطلاعات جدیدی را دریافت کرده است و از شما درخواست می کند که سریعا درخصوص وضعیت پیش آمده ذیل در جمهوری اسلامی ایران اقدام نمایید.
شرح مختصری از وضعیت پیش آمده:
برنامه نظارت از سوی جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران مطلع شده که آقای مسعود کردپور، یکی از بنیانگذاران سازمان دموکراسی و حقوق بشر کردستان ایران و یکی از فعالان مدنی که درخصوص حقوق بشر و مسایل زیست محیطی فعالیت می کند، درحال حاضر در حبس بسر می برد و مکان آن مشخص نیست.
با توجه به اطلاعات به دست آمده، آقای مسعود کردپور در تاریخ 8 اوت 2008 در منزلش در شهر بوکان [استان کردستان] به جرم “جاسوسی برای قدرت های خارجی” و انجام مصاحبه با رسانه های خارجی که به زبان های فارسی و کردی منتشر می شوند دستگیر شده است. در زمان صدور این درخواست فوری هیچ گونه اطلاعی از مکان حبس او و محکومیت های احتمالی که بر ضد او وارد است در دست نیست.
برنامه نظارت مراتب نگرانی عمیق خود را نسبت به حبس نامعلوم آقای مسعود کردپور اعلام می دارد و خاطرنشان می سازد که این قیبل اقدامات کاملاً نشان دهنده ادامه سرکوب های شدید از سوی دولتمردان به جانب مدافعان حقوق بشر، به ویژه مدافعانی است که در مناطق اقلیت نشین فعالیت می کنند.
برنامه نظارت مصرانه بر روی این حقیقت تأکید می کند که ایران با ارائه نامزدی خود در انتخابات شورای حقوق بشر سال 2006 متعهد شده “بالاترین سطح استانداردها را در ارتقاء و حمایت از مقوله حقوق بشر رعایت و حفظ کند”. قابل ذکر است که ایران مصرانه روی این نکته تأکید نمود که “تلاش هایی را به طور مستمر در زمینه حفظ شئونات انسانی و ارتقاء و حمایت از مقوله حقوق بشر و آزادی های اصلی انجام خواهد داد”. برنامه نظارت به منظور اطمینان بخشیدن به واقعیت ادامه این تلاش ها، از جمهوری اسلامی ایران می خواهد تا براساس عهدنامه های بین المللی حقوق بشر عمل کند.
اقدامات مورد درخواست:
از شما خواهشمندیم که هر چه سریعتر دولتمردان جمهوری اسلامی را از درخواست های زیر باخبر سازید:
1. تحت هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی آقای مسعود کردپور را تضمین کنند.
2. سریعا محل حبس آقای مسعود کردپور را به صورت عمومی اعلام کنند و اطمینان دهند که وی هرچه سریعتر و بدون هیچ گونه قید و شرطی آزاد خواهد شد. کاملاً مشخص است که حبس وی خودسرانه بوده و صرفاً به دلیل فعالیت های او در زمینه حقوق بشر است.
3. هر چه سریعتر به هرگونه اقدام تهدیدآمیز و آزاردهنده، حتی در سطوح قضایی، در قبال تمامی مدافعان حقوق بشر در ایران پایان دهند.
4. به مواد اعلامیه مدافعان حقوق بشر، تصویب شده توسط مجمع عمومی سازمان ملل در 9 دسامبر 1998، احترام گذاشته و آن را رعایت کنند. به ویژه ماده اول آن که می گوید: “هر شخصی به صورت فردی یا گروهی این حق را دارد که در سطوح ملی و یا بین المللی اقدام به حمایت از حقوق بشر کند و آزادی های اصلی را تحقق بخشد” و همچنین ماده 6 قسمت دوم که می گوید: “هر شخصی این حق را دارد […] تا به شکلی آزادانه به افشا، اشاعه یا نشر نظرات دیگران و اطلاعات مربوط به حقوق بشر و آزادی های اصلی اقدام کند”. و همچنین ماده 12.2 که می گوید: “دولت باید کلیه تدابیر لازم را انجام دهد تا حمایت فردی و گروهی همه کس نسبت به خشونت، تهدید، اقدامات تلافی جویانه، فشار، تبعیض های منفی شخصی و یا قانونی و هرگونه اقدام مستبدانه دیگری، توسط مراجع ذیصلاح تضمین گردد”.
4. به طور کلی، تحت هر شرایطی اطمینان دهند که مفاد حقوق بشر و آزادی های اصلی در ایران مطابق با اعلامیه جهانی حقوق بشر و دیگر عهدنامه های بین المللی و منطقه ای که ایران نیز آنها را به رسمیت شناخته رعایت خواهند شد.
منبع: فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، 19 اوت
مترجم: علی جواهری