نگرانی همراه با تردید

نویسنده

natan.jpg

آنچه به گوش ایالات متحده، انگلستان، فرانسه، اسراییل و سایر کشورها نگران می رسد، به کار افتادن شش ‏هزار سانتریفوژ است.‏

دیروز در جمهوری اسلامی ایران، روز ملی تکنولوژی هسته ای بود. محمود احمدی نژاد، رییس جمهور ‏ایران و از عوامل دائمی تحریک واشنگتن، دیروز به بازدید از نطنز در مرکز ایران و بازرسی مرکز غنی ‏سازی اورانیوم پرداخت. این رهبر ایرانی در سفر پر سر و صدایش، سعید جلیلی (دبیر شورای عالی امنیت ‏ملی ایران) و اعضای کابینه را همراه خود داشت. ‏

به گزارش ایرنا، احمدی نژاد در نطنز اعلام کرد که “ایران مرحله راه اندازی شش هزار دستگاه سانتریفوژ ‏جدید در تاسیسات هسته ای نطنز را آغاز کرده است… او اشاره کرد که پیروزی های هسته ای به همه ‏ایرانیان تعلق دارد… و در نتیجه ایستادگی ایرانیان کشور به هدف متعالی دست پیدا کرده و آن تبدیل شدن به ‏یک کشور هسته ای است.” این دقیقاً چیزی است که دولت بوش، اسراییل و سایر دولت های اروپایی از رخ ‏دادنش در هراس بودند. ‏

اوایل ماه جاری محمود احمدی نژاد در یک کنفرانس خبری در بغداد نیز بر عزم دولتش در ادامه برنامه بحث ‏انگیز هسته ای تاکید کرده بود. ‏

خبرگزاری هندو نیز گزارش داد: “دستگاه های سانتریفوژ، ماشین های با سرعت چرخش بالا هستند که برای ‏غنی سازی اورانیوم استفاده می شوند. ایران تا کنون اورانیوم را تا سطح پایین غنی کرده که قابلیت استفاده در ‏تولید انرژی الکتریسیته را دارد. این کشور هرگونه قصدی را برای غنی سازی اورانیوم در درجات بالاتر، ‏که قابلیت استفاده در تولید سلاح هسته ای را دارد، انکار کرده است. یک گزارش امنیتی ایالات متحده هم ‏برآورد کرد که ایران کار بر روی تسلیحات هسته ای را در سال 2003 متوقف کرده است.“‏

معذالک این رسانه هندی نوشته “تحلیلگران می گویند عقیده عمومی بر این است که وقتی در یک برنامه غنی ‏سازی تعداد سانتریفوژها از سه هزار عدد بیشتر می شود، از محدوده مرحله تجربی و آزمایشی عبور می ‏کند. ایران عملاً با اضافه کردن شش هزار دستگاه سانتریفوژ، پا به تولید صنعتی گذاشته است. هدف آنها راه ‏اندازی 54هزار دستگاه سانتریفوژ است.” هر چند فعالیت های ایران در تاسیسات نطنز تحت نظارت آژانس ‏بین المللی هسته ای است و “آنها پس از بازرسی های فراوان، اخیراً نتیجه گرفته اند که هیچیک از فعالیت ‏های گذشته هسته ای ایران به تولید سلاح هسته ای ارتباطی نداشته است”، اما این کشور تحت ریاست ‏جمهوری محمود احمدی نژاد “از گردن نهادن به خواست پنج عضو دایم شورای امنیت برای توقف غنی ‏سازی خودداری می ورزد. ایران می گوید استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای تحت پیمان عدم تکثیر، حق ‏این کشور است.” ایران و ایالات متحده در بین کشورهای امضاء کننده این پیمان هستند. در حالیکه اسراییل، ‏هند، پاکستان و کره شمالی به این پیمان نپیوسته اند. ‏

رویتر هم نوشت دیروز کاندولیزا رایس، وزیر خارجه ایالات متحده، در واشنگتن “مشوق های پیشنهادی به ‏ایران در سال 2006 برای توقف برنامه هسته ای را بسیار “سخاوتمندانه” خواند اما مشخص نکرد که آیا ‏موافق جذاب تر کردن آن هست یا خیر.” او گفت که “نمی تواند اظهارات ایران مبنی بر آغاز به کار شش ‏هزار دستگاه جدید سانتریفوژ برای غنی سازی اورانیوم را مستند بداند. ضمناً او ایران را به خاطر قبول ‏نکردن مشوق های ارایه شده از سوی اعضای دایم شورای امنیت و آلمان، که از نظر او “پیشنهادی منطقی” ‏است مقصر دانست. این مشوق ها برای تشویق دولت احمدی نژاد به دست برداشتن از برنامه توسعه هسته ای ‏تنظیم شده اند.“‏

منبع: سانفرانسیسکو کرونیکل - 8 آوریل ‏