احمدی نژاد یک هفته قبل در دانشگاه کلمبیا و یک روز قبل در دانشگاه تهران سخنرانی کرد. این دو سخنرانی شباهت ها و تفاوت هایی داشت که در اینجا به بعضی از شباهت ها و تفاوت ها اشاره می کنیم.
1) رئیس دانشگاه کلمبیا به احمدی نژاد گفت « دیکتاتور حقیر سنگدل»، در دانشگاه تهران هزار دانشجوی معترض شعار دادند « مرگ بر دیکتاتور»
نتیجه گیری اخلاقی: هم در کلمبیا و هم در تهران احمدی نژاد مورد شناسایی قرار گرفت، با این تفاوت که در کلمبیا آرزوی مرگ او را نمی کردند، اما در تهران آرزوی مرگ او را می کردند.
2) در کلمبیا دانشجویان سووال می کردند و احمدی نژاد به سووالات آنان پاسخ دروغ می داد، ولی آنها نمی توانستند ثابت کنند اظهارات احمدی نژاد دروغ است. در ایران دانشجویانی که سووال داشتند حق ورود به جلسه نداشتند.
نتیجه گیری اخلاقی: اصولا نباید دانشجویی را که نمی توان به او دروغ گفت به سالن راه داد.
3) در کلمبیا برای ورود به جلسه از بلیط استفاده شد، در تهران برای ورود به جلسه از اتوبوس استفاده شد.
نتیجه گیری اخلاقی: حزب الله و بسیج عادت ندارد بلیط بخرد، اما از اتوبوس مجانی خوشش می آید.
4) در کلمبیا احمدی نژاد گفت« ما در ایران برای دانشجو آنقدر ارزش قائل هستیم که می گذاریم آنها خودشان قضاوت کنند.» در تهران آنقدر برای دانشجو ارزش قائل شدند که از گاز اشک آور و پلیس و باتوم برای نشان دادن ارزشهای دانشجویی استفاده کردند.
نتیجه گیری اخلاقی: تفاوت های فرهنگی را نمی توان انکار کرد، در بعضی جوامع ارزشهای انسانی را با دادن حق سووال نشان می دهند، در بعضی جوامع با گاز اشک آور.
5) در کلمبیا رئیس دانشگاه به احمدی نژاد گفت « دیکتاتور» و دانشجویان هم او را « هو» کردند، در ایران رئیس دانشگاه تهران به احمدی نژاد گفت« دانشمند و استاد بزرگ» اما دانشجویان شعار دادند« محمود احمدی نژاد، عامل تبعیض و فساد»
نتیجه گیری اخلاقی: هماهنگی میان استادان و دانشجویان در آمریکا وجود دارد، اما در ایران میان بسیج و پلیس و رئیس دانشگاه هماهنگی وجود دارد.
6) در کلمبیا از پلیس برای حفظ جان رئیس جمهور ایران استفاده کردند، اما پلیس به کسی حمله نکرد، در ایران از پلیس برای حفظ جان رئیس جمهور ایران استفاده کردند و پلیس برای محکم کاری دانشجویان را کتک زد.
نتیجه گیری اخلاقی: اصولا پلیس در ایران نقش محکمی دارد.
7) در کلمبیا کسانی که بیرون سالن ایستاده بودند، کاریکاتورهای احمدی نژاد را در دست داشتند و می خندیدند، در ایران چون کاریکاتور احمدی نژاد اشکال دارد، عکس های احمدی نژاد را آتش می زدند و گریه می کردند.
نتیجه گیری اخلاقی: اگر اجازه ندهید کاریکاتورتان را بکشند، عکس تان آتش می گیرد.
8) در کلمبیا احمدی نژاد در مورد اوضاع ایران و آزادی در ایران و اتفاقاتی که در ایران رخ می دهد دروغ گفت، در ایران احمدی نژاد در مورد سفرش به نیویورک و اتفاقاتی که در آمریکا افتاده بود، دروغ گفت.
نتیجه گیری اخلاقی: یک آدم نمی تواند همیشه در یک جا دروغ بگوید.
9) بنا به گفته رئیس جمهور« حدود 50 دانشجوی ایرانی در دانشگاه کلمبیا به اینجانب مراجعه کردند و گفتند که ما نتوانستیم کارت ورود بگیریم.»، در تهران 1000 دانشجوی دانشگاه تهران نتوانستند وارد سالن شوند.
نتیجه گیری ریاضی: عدد 1000 بیست برابر عدد 50 است.
10) در کلمبیا دهها دوربین وجود داشت که واقعیت را نشان می داد، در تهران نیز دهها دوربین وجود داشت که واقعیت را نشان نمی داد.
نتیجه گیری اخلاقی: دوربین های امریکایی معمولا در محل حادثه قرار دارد، اما دوربین های صدا و سیما معمولا روبروی رئیس جمهور نصب شده است.
11) رئیس دانشگاه کلمبیا همان چیزی را که هزار دانشجوی ایرانی فریاد می زدند و با شعار می گفتند، بصورت آرام و در کمال خونسردی گفت و به همین دلیل خیلی ها عصبانی شدند، اما در تهران همان حرف های رئیس دانشگاه کلمبیا را دانشجویان ایرانی با فریاد گفتند و خیلی ها خوشحال شدند.
نتیجه گیری اخلاقی: گاهی اوقات ما با حرفی مخالفیم، نه به این خاطر که بدون دلیل گفته می شود، بلکه به این دلیل که چرا با فریاد گفته نمی شود.
مثال: کلمه دیکتاتور را بلند بگوئید، آرام نگوئید.