قرارگاه عمار طراح یکشنبه سیاه

بیژن صف سری
بیژن صف سری

بازداشت و دستگیری گروهی از روزنامه نگاران که در عصر یکشنبه هفته جاری بصورت ضربتی و ظرف ۴۸ساعت انجام شد، بسیاری ازتحلیل گران و ناظران اوضاع سیاسی ایران را شوک زده کرد.چراکه با توجه به بحث و نظرهائی که در باره انتخابات ریاست جمهوری سال آینده مطرح است، برخی بر این گمان بودند که فضای رسانه ای و سیاسی کشوراز این پس تا حدودی باز می شود تا دست کم بنا بر ادعای رهبری نظام، تنور انتخابات داغ و در نتیجه میزان مشارکت افزایش یابد. در حالیکه با رصد اخبار واظهارنظر های مسئولین نظام از بعد از اعتراضات مردمی نسبت به تقلب انجام شده در انتخابات ۸۸ که آن را “فتنه” می خوانند، وقوع چنین برخورد هایی قابل پیش بینی بود؛ خاصه که حاکمیت طی هشت سال گذشته با برنامه ریزی و ایجاد پایگاه ها ی سرکوب، از قبل خود رابرای انتخابات پیش روآماده و تجهیز کرده وحتی طی یک سال گذشته از طریق رسانه های وابسته، با اعلام ضمنی این طرح ها به مخالفان خود هشدار داده است.

در بهمن ماه سال گذشته بود که در سالن اجتماعات موسسه آموزشی ـ پژوهشی امام خمینی در قم، گروهی از به اصطلاح فعالان فرهنگی و سیاسی جبهه انقلاب اسلامی از سراسر کشور دور هم جمع شدند تا در اولین گردهمایی فراگیرنهادی نو بنیاد، بنام “مرکز راهبردی جبهه اهل ولاء” شرکت کنند. در این گردهمایی که مهمترین وجه اشتراک شرکت کنندگان آن، موضعگیری علیه ماجرای پس از انتخابات سال ۸۸، موسوم به “فتنه” بود، چهره های ذوب شده در ولایت چون رجبی، طائب، پناهیان، ماندگاری، رسایی، روانبخش، کوچک زاده، علی اصغر زارعی، سردار سعید قاسمی، وحید جلیلی، حسن عباسی، محمد علی رامین، سعید حدادیان، حسین سازور، حسین الله کرم، وحید یامین پور، فرزاد جمشیدی، میثم نیلی، جعفر فرجی حضور داشتند.

 این مراسم که به جهت اعلام حضوررسمی این پایگاه در صحنه سیاسی کشوربرگزار شده بود با سخنرانی آیت‌الله مصباح یزدی آغاز شد. سپس علیرضا پناهیان، منبری طالب شهرت و مقام که با برگزاری مراسم دعا، اعتکاف ها، وایضا بد گویی از نحله های فکری چون سید جمال و دکتر علی شریعتی دربین طلاب حوزه های علمیه صاحب نام شده، بعنوان نائب رئیس این نهاد تازه تاسیس که نام دیگر آن “قرار گاه عمار” است، طی سخنرانی مبسوطی، ضمن تشریح اهداف، برنامه ها و ماموریت این قرارگاه، صراحتا اعلام کرد که هدف از تاسیس این قرارگاه پی گیری مطالبات شخص آقای خامنه ای است تا هر آنچه باعث دغدغه رهبری است، از صحنه خارج شود. بعبارتی پایگاهی ایجاد میشود و با ثبت در کمیسیون ماده ۱۰ احزاب وزارت کشوروجهه ی قانونی می گیرد تا از به هم پیوستن گروه هایی که پیش از این متفرق و جدا گانه به سرکوب مخالفان می پرداختند، با ارائه طرح وبرنامه ریزی های واحد، زیر یک چتر، بازوی فکری رهبری باشد. جالب اینکه این طلبه ی گمنام دیروز و یکی از اعضای موثرامروز اتاق فکر رهبری، یک سال پیش از این اعلام کرده بود که “هدف این قرار گاه تولید راهبرد درعرصه‌های فرهنگی و سیاسی، وهماهنگی نیروهای فعال در جبهه فرهنگی و سیاسی انقلاب، و نظارت عمومی، نقد برعملکرد نهادها و مراکز فرهنگی و سیاسی نظام و عموم دستگاههای حکومتی، و نقش آفرینی مؤثر و رصد و دیده‌بانی در نبرد نرم جبهه فرهنگی استکبار و شناسایی دست‌های پیدا و پنهان دشمنان است”.

الغرض بازداشت اخیر ۱۴ روزنامه نگار در یکشنبه سیاه طرح و از برنامه های تولید شده همین اتاق فکری است که آبشخور آن را باید در قرار گاه عمار جستجو کرد. دلیل این ادعا بنا بر شهادت همکاران این روز نگاران بازداشت شده، حضور محمد حسین یکتا، عضو شورای مرکزی قرارگاه عمار بعنوان ناظر اجرای طرح درجمع نیرو های امنیتی برای دستگیری روز نامه نگاران در یکشنبه سیاه است .

 اما شیوه عملیاتی کردن پروژه ای چون طرح یکشنبه سیاه در اتاق فکر رهبری، این چنین است که پس از تصویب این طرح، سایت هایی چون برهان، که از مجموعه رسانه های سپاه محسوب می شود و یا جهان نیوز، ابتدا با انتشارمقالاتی که همه هدف آن، القا توهم “فتنه جدید “ است، بر خورد با دشمن خیالی را به اصطلاح توجیه پذیر می کنند، وسپس طرح کلیک می خورد و عملیاتی می شود. بقیه ماجرا هم روشن است: پس از اجرای طرح، از سوی زیر مجموعه های نظام در توجیه این عمل غیر قانونی (حداقل بنا بر قانون اساسی مورد قبول نظام ) بیان می شود؛ مانند اظهارات اخیرا وزیر ارشاد که دلیل بازداشت روزنامه نگاران را همکاری با رسانه های خارجی و….عنوان کرده است، همه در ادامه همان داستان دنباله داری است که حاکمیت، سال ها با مطرح کردن آن، قصد فریب افکار عمومی داخل و خارج از کشور را داشته است.

اما آنچه در این میان درد آور است، اولا ربط دادن ماجرای بازداشت این ۱۴ روز نامه نگاربی ادعا، به حضور و یا عدم حضورهاشمی رفسنجانی، یار غار رهبری نظام در انتخابات مهندسی شده پیش رو است، تا بدانجا که حتی در برخی از تحلیل ها دیده شده است، پرسش در مورد حضور رئیس تشخیص مصلحت نظام در انتخابات آینده، دلیل بازداشت این روز نامه نگاران بوده. به باور ذوب شدگان در ولایت این پرسش به قصد تشویق هاشمی رفسنجانی برای ضد یت با رهبری مطرح گردیده، گویی روز نامه نگار که دغدغه ای جزانعکاس درد ملت ندارد، سیاست باز است؛ آن هم از نوع بد آن که بنا بر اقتضای منفعت شخصی، حتی تن به سازش با دشمن ملت هم می دهد.

نکته دوم اتهام جاسوسی به دلیل همکاری با رسانه های فارسی زبان خارج از کشوراست که دلیل بازداشت عده کثیری از روز نامه نگاران از سال های گذشته تا به امروز بوده؛ غافل که ذات حرفه اطلاع رسانی، فعالیت درعرصه رسانه ای جهان را ایجاب می کند و در هیچ کجای دنیا هم تعبیر به جاسوسی نمی شود. چرا که امروزه بنا بریک اصل مهم از قانون صنفی حرفه اطلاع رسانی، روز نامه نگاران و خبرنگاران مجاز به دخالت درامر سیاست از نوع برداشتی که سران جمهوری اسلامی از حرفه اطلاع رسانی دارند نیستند چه رسد به بر اندازی یک نظام ویا حکومت هر چند دیکتاتوری.رسالت نهفته شده در این حرفه، اطلاع رسانی در سر بزنگاه، به دور از تعیین و تکلیف برای مردم است.  هرچند مردمان در هر جامعه استبداد زده ای لاجرم، از جمیع آگاهی ها و اطلاع رسانی های اهل قلم و اندیشه، راه چاره را می یابند، و این مهمترین اصل از حرفه اطلاع رسانی است که جمهوری اسلامی در طی همه ۳۴ سال حاکمیت جابرانه خود از فهم آن عاجز بوده.از همین روست که هرازگاهی به بهانه جاسوسی، یا به بهانه برگزاری شعبده انتخابات روزنامه نگاران را به بند می کشد؛کاری از سر مخالفت با نفس وظیفه اطلاع رسانی و این گمان که رمز دوام و بقای حاکمیت بی سئوال، حصر قلم بدستان است غافل که : زین کاروان سرای بسی‌ کاروان گذشت / ناچار کاروان شما نیز بگذرد / بادی که در زمانه بسی‌ شمع‌ها بکشت / هم بر چراغدان شما نیز بگذرد