البته که هیچ کشوری مثل ما در انقلاب کردن توانایی و قدرت ندارد و هیچ دولتی مثل دولت ایران خواسته های مردم را نمی شناسد و هیچ ملتی مثل ملت ایران تا این حد برای رسیدن به خواسته های خود پافشاری و برای حفظ دستآوردهای خود این همه زحمت نمی کشد، در همین راستا خلاصه خواسته های ملت ایران از صد سال قبل تا دیروز به عرض همین ملت شریف می رسد.
صد سال قبل: مشروطه خواهان
صد سال قبل مشروطه خواهان اعم از روشنفکران و روحانیون و سیاستمداران و روزنامه نگاران و تحصیلکردگان علیه استبداد تظاهرات نموده و اعلان نمودند که تا وقتی خواسته های آنان اجرا نگردد یک لحظه نیز عقب نشینی نخواهند کرد. خواسته های مشروطه خواهان بشرح زیر است:
استخلاص اشخاص محبوس از محبس، تنظیم و اجرای کامل قانون مشروطه، آزادی کامل تشکیل اجتماعات و احزاب سیاسی، آزادی کامل جراید و برداشتن سانسور، مراجعت کلیه روشنفکران و سیاستمداران تبعیدی به وطن، برگزاری هرچه زودتر انتخابات آزاد، ایجاد عدالتخانه، مبارزه با فقر و بی عدالتی، مبارزه با فساد دربار و روسای مملکت…..
نود سال قبل: ده سال پس از مشروطه
ده سال پس از امضای فرمان مشروطیت و ریخته شدن خون جوانان وطن، مشروطه خواهان اعم از روشنفکران و روحانیون و سیاستمداران و روزنامه نگاران و تحصیلکردگان علیه دربار قاجار تظاهرات نموده و اعلان نمودند که تا وقتی خواسته های آنان اجرا نگردد یک لحظه نیز عقب نشینی نخواهند کرد. خواسته های مشروطه خواهان بشرح زیر است:
آزادی زندانیان سیاسی، اجرای قانون اساسی، آزادی کامل تشکیل اجتماعات و احزاب سیاسی، آزادی کامل مطبوعات و جراید و برداشتن سانسور، مراجعت کلیه روشنفکران و سیاستمداران تبعیدی به وطن، برگزاری هرچه زودتر انتخابات آزاد، ایجاد محاکم قضایی عادل و مستقل، مبارزه با فقر و بی عدالتی، مبارزه با فساد دولتی…..
هشتاد سال قبل: دوره رضاشاه
روشنفکران و روحانیون و سیاستمداران و روزنامه نگاران و تحصیلکردگان به طرفداری از برخی علما مانند مدرس و مصدق، علیه استبداد رضاخانی اعتراض نموده و اعلان کردند که تا وقتی خواسته های آنان اجرا نگردد یک لحظه نیز عقب نشینی نخواهند کرد. خواسته های آزادیخواهان بشرح زیر است:
آزادی زندانیان سیاسی، اجرای قانون اساسی، آزادی کامل تشکیل اجتماعات و احزاب سیاسی، آزادی کامل مطبوعات و جراید و برداشتن سانسور، مراجعت کلیه روشنفکران و سیاستمداران تبعیدی به وطن، برگزاری هرچه زودتر انتخابات آزاد، ایجاد محاکم قضایی عادل و مستقل، مبارزه با فقر و بی عدالتی، مبارزه با فساد دولتی…..
شصت سال قبل: ملی شدن نفت
روشنفکران و دانشجویان و احزاب و روحانیون و سیاستمداران و روزنامه نگاران و تحصیلکردگان به طرفداری از جبهه ملی و برخی علما و احزاب علیه مخالفان آزادی و استقلال کشور در حکومت پهلوی اعتراض نموده و اعلان کردند که تا وقتی خواسته های آنان اجرا نگردد یک لحظه نیز عقب نشینی نخواهند کرد. خواسته های آزادیخواهان بشرح زیر است:
آزادی زندانیان سیاسی، اجرای کامل قانون اساسی، آزادی تشکیل اجتماعات و احزاب سیاسی، آزادی کامل مطبوعات و جراید و برداشتن سانسور، مراجعت کلیه روشنفکران و سیاستمداران تبعیدی به وطن، برگزاری هرچه زودتر انتخابات آزاد، ایجاد محاکم قضایی عادل و مستقل، مبارزه با فقر و بی عدالتی، مبارزه با فساد دولتی….و ملی شدن نفت
پنجاه سال قبل: نهضت مقاومت ملی
روشنفکران و دانشجویان و احزاب و ملیون و روحانیون و سیاستمداران و روزنامه نگاران و تحصیلکردگان به طرفداری از مصدق و علمای قم و نهضت مقاومت ملی و برخی احزاب علیه دولت کودتای 28 مرداد و ساواک و عوامل حکومت پهلوی اعتراض نموده و اعلان کردند که تا وقتی خواسته های آنان اجرا نگردد یک لحظه نیز عقب نشینی نخواهند کرد. خواسته های آزادیخواهان بشرح زیر است:
آزادی کلیه زندانیان سیاسی، اجرای کامل قانون اساسی، آزادی تشکیل اجتماعات و احزاب سیاسی، آزادی مطبوعات و جراید و برداشتن سانسور، مراجعت کلیه روشنفکران و سیاستمداران تبعیدی به وطن، برگزاری هرچه زودتر انتخابات آزاد، ایجاد محاکم قضایی مستقل، مبارزه با فقر و بی عدالتی، مبارزه با فساد دولتی و از بین رفتن دستگاه امنیتی
سی سال قبل: انقلاب اسلامی ایران
روشنفکران و دانشجویان و احزاب و گروههای ملی و مذهبی و روحانیون و سیاستمداران و روزنامه نگاران و تحصیلکردگان به طرفداری از انقلابیون و بخصوص آیت الله خمینی علیه حکومت پهلوی و ساواک انقلاب کردند و جبهه ملی و روحانیون و دانشجویان اعلام کردند که تا وقتی خواسته های آنان اجرا نشود، یک لحظه نیز عقب نشینی نخواهند کرد. خواسته های انقلابیون بشرح زیر است:
آزادی کلیه زندانیان سیاسی، اجرای کامل قانون اساسی، آزادی تشکیل اجتماعات و احزاب سیاسی، آزادی مطبوعات و جراید و برداشتن سانسور، مراجعت کلیه روشنفکران و سیاستمداران تبعیدی به وطن، برگزاری هرچه زودتر انتخابات آزاد، ایجاد محاکم قضایی مستقل، مبارزه با فقر و بی عدالتی، مبارزه با فساد دولتی و از بین رفتن دستگاه امنیتی، توجه به اسلام در کلیه امور، رهایی از ستم آمریکا و استعمارگران
ده سال قبل: جنبش اصلاحات
روشنفکران و دانشجویان و احزاب و گروههای ملی و مذهبی و روحانیون و سیاستمداران و روزنامه نگاران و تحصیلکردگان و برخی جناح های حکومت به طرفداری از خاتمی و اصلاح طلبان علیه تندروهای مذهبی و استبداد دینی و حکومت استبدادی فردی تظاهرات کرده و خواسته های خود را بدین شرح اعلام کردند:
آزادی زندانیان سیاسی، اجرای کامل قانون اساسی، آزادی تشکیل اجتماعات و احزاب سیاسی، آزادی مطبوعات و جراید و برداشتن سانسور، مراجعت روشنفکران و سیاستمداران تبعیدی به وطن، برگزاری هرچه زودتر انتخابات آزاد، ایجاد محاکم قضایی مستقل، مبارزه با فقر و بی عدالتی، مبارزه با فساد دولتی و از بین رفتن فشارهای دستگاههای امنیتی، اصلاحات در کلیه امور، به رسمیت شناختن حق شهروندی برای مردم، ایجاد روابط عادلانه با کشورهای جهان
یک روز قبل: جنبش آزادیخواهی ایران
روشنفکران و دانشجویان و احزاب و گروههای ملی و مذهبی و روحانیون و سیاستمداران و روزنامه نگاران و تحصیلکردگان و رانندگان و خوانندگان و زنان و هنرمندان علیه تندروهای مذهبی و استبداد دینی و حکومت استبدادی فردی هیچ کاری نتوانستند بکنند، فقط خواسته های خود را بدین شرح اعلام کردند:
آزادی زندانیان سیاسی یا حداقل معلوم شدن محل زندان آنان، اجرای قانون اساسی، آزادی تشکیل اجتماعات و احزاب سیاسی، آزادی نسبی مطبوعات و جراید و برداشتن سانسور، مراجعت روشنفکران و سیاستمداران تبعیدی به وطن، برگزاری هرچه زودتر انتخابات آزاد، ایجاد محاکم قضایی مستقل، مبارزه با فقر و بی عدالتی، مبارزه با فساد دولتی و از بین رفتن فشارهای دستگاههای امنیتی و دستگاههای موازی امنیتی، جلوگیری از گرانی روزافزون، اصلاحات در حد ممکن، تائید صلاحیت برخی از مسوولان عالیرتبه کشور برای شرکت در انتخابات، ایجاد روابط عاقلانه با کشورهای جهان، کتک نزدن زنان در خیابان…..
ده سال بعد، حکومت دموکراتیک ایران
……… خودتان پیش بینی کنید
نتیجه گیری اخلاقی: ما با سرعت بسیار بالا در حال دور زدن هستیم
نتیجه گیری ملی: ملت ما دقیقا می داند چه خواسته هایی دارد، چون صد سال است همان خواسته ها را دارد.
نتیجه گیری سیاسی: ما بارها به خواسته های مان رسیدیم و آنها را از دست دادیم
نتیجه گیری انقلابی: انقلاب مثل عصبانیت است، همه بخش های جامعه و فرد را فعال می کند جز مغز آن را.
نتیجه گیری تاریخی: در ایران حکومت ها سقوط نمی کنند، تمام می شوند.