سام براون بک
وقتی که ارزیابی جدید سازمان ملی اطلاعات آمریکا (نای)، نتایج مهم ارزیابی های گذشته را وارونه می کند، تجدید نظر در سیاست آمریکا یک وسوسه طبیعی بنظر می رسد. شاید سیاست ایران ما باید با توجه به ارزیابی جدید هفته گذشته تعدیل شود. اما قبل از رسیدن به این نتیجه که تغییرات کلی درست هستند، ما باید ارزیابی کنیم که چه چیز تغییر کرده و چه چیز ثابت مانده است.
اولاً، همانطور که نای اعتراف کرده، طبیعت رژیم ایران تغییر نکرده است. اکثر سران مهم ایران همچنان معتقدند که تسلیحات اتمی باعث پیشرفت اولویت های سیاست خارجی آنهاست. این اولویت ها – از جمله نابودی اسرائیل، بی ثبات کردن عراق و فشار بر همسایگان سنی عرب – با منافع ما در خاورمیانه آرام، باثبات و دموکرات در تضادند.
دوماً، عواقب ایران هسته ای همواره شدید خواهد بود. نطق ضداسرائیلی رژیم ایران، این احتمال را که این کشور در صورت دستیابی به تسلیحات اتمی، استفاده از آنها را مد نظر قرار دهد، افزایش می دهد. حتی اگر بتوان مانع از استفاده ایران از تسلیحات اتمی شد، باز هم صرفا ً در اختیار داشتن این تسلیحات، توانایی ما را برای جلوگیری از روش های متعارف تعرض و تجاوز، مانند بستن تنگه هرمز و یا تهدید کشورهای همسایه خلیج فارس، پیچیده خواهد کرد. به علاوه، ایران هسته ای بلافاصله به بزرگترین نگرانی جهان درباره تکثیر و گسترش سلاح های اتمی تبدیل خواهد شد و احتمالا ً جرقه رقابت تسلیحاتی با رقبای عرب خود را خواهد زد.
سوماً، ارزیابی جدید، که وسعت آن محدود است، نمی تواند اهداف کلی آمریکا را درباره ایران تغییر دهد. ما بدنبال یک ایران آزاد و باز هستیم که از تروریسم حمایت نکند و همسایگان خود را تهدید ننماید. تا زمانی که ایران رفتار خود را تغییر ندهد، ثبات در خاورمیانه برقرار نخواهد شد، امری که پس از ساخت و دستیابی این کشور به سلاح اتمی ممکن نخواهد بود.
در تحلیل نهایی، سران ایران معتقدند که از دستیابی به تسلیحات اتمی سود می برند. اینکه آیا برخی از بخش های برنامه تسلیحات اتمی ایران به حال تعلیق درآمده اند یا نه، ممانعت از دستیابی این کشور به تسلیحات اتمی باید همچنان اولین اولویت باقی بماند. ما ایران را، با موفقیت های مختلف، با چند تاکتیک از جمله انزوای مالی و دیپلماتیک این کشور و تهدید به استفاده از زور تحت فشار گذاشته ایم. ما باید این تلاش را ادامه دهیم. جهان حامی صلح باید این تلاش را ادامه دهد. ما برای قدرت بخشیدن به ملت ایران برای تغییر طبیعت رژیم خود از درون، نسبتاً زمان و انرژی چندانی صرف نکرده ایم. اگر نای بدرستی تعلیق بخشی از برنامه هسته ای ایران را به تصویر کشیده است، ما باید از زمان بیشتری برای قدرت بخشیدن به ملت ایران برای برقراری دموکراسی استفاده کنیم.
آمریکا می تواند به چند طریق به ملت ایران کمک کند. اولا ً، ما باید پول در اختیار آن دسته از مخالفانی بگذاریم که بدنبال کمک ما هستند. اعتراض های بلند رژیم ایران در خصوص کمک های مالی آمریکا در حمایت از دموکراسی، فقط نشان دهنده ترس این رژیم از ملت خود است. دوما ً، ما باید نماینده ویژه ای را در وزارت امور خارجه آمریکا تعیین کنیم تا با حامیان دموکراسی همکاری کند و سیاست های دولت آمریکا را در خصوص حمایت از تلاش های اصلاح طلبانه ایرانیان آزاداندیش هماهنگ نماید.
نای برای تغییر این ارزیابی که ما باید از ایران هسته ای جلوگیری کنیم، هیچ اقدامی نکرده، اما سران مهم ایران را بعنوان مهم ترین عامل در اتمام تلاش های این کشور برای دستیابی به تسلیحات اتمی شناخته است. قدرت بخشیدن به ملت ایران برای تغییر رفتار رهبران خود از اهداف سیاست آمریکا حمایت و از عواقب هولناک ایران هسته ای جلوگیری خواهد کرد. مناظره بر سر سیاست ایران همچنان ادامه خواهد یافت، اما قدرت بخشیدن به ملت ایران گامی است که ما باید اکنون بلندتر از گذشته برداریم.
منبع: نیویورک سان، 18 دسامبر،