ایران را منزوی نکنید

نویسنده

ghalibaf641.jpg

‏‏ آلن کاول

گردهمایی سالانه اقتصادی در داووس نه تنها قدرتمندان سیاسی و اقتصادی را به خود جلب می کند، بلکه ‏فرصتهایی را هم برای سایرین فراهم می آورد.‏

درمیان حاضران امسال، محمد باقر قالیباف -شهردار 46 ساله تهران- نیز به چشم می خورد. عده ای او را به ‏عنوان “مقتدر نوگرا” برای نامزدی در انتخابات سال آینده ریاست جمهوری ایران تشویق می کنند. ‏

آقای قالیباف که در انتخابات ریاست جمهوری سال 2005 هم نیز شرکت داشت، از اعضای جناح تندروی ‏جمهری اسلامی تصور می شد چرا که زمانی فرمانده ارشد سپاه پاسداران انقلاب بود. اودر عین حال جزء ‏گروهی از سیاستمداران محسوب می شود که احمدی نژاد را به خاطر لحن ضد غربی و سیاست های ‏انزواگرایانه اش، مسوول آسیب به اقتصاد کشور می دانند. ‏

آیا او دوباره نامزد ریاست جمهوری می شود؟ این سوالی بود که در جریان مصاحبه ای با شهردار در هتلش ‏در پای یکی از پیست های اسکی در دهکده ای در سویس از او پرسیده شد. ‏

او با خوداری از بیان جزییات بیشتر گفت: “مهمترین مساله، خواست مردم است. زمان زیادی تا انتخابات ‏باقیمانده است. فقط زمان وضعیت را تعیین می کند.“‏

ولی اگر او قصد شرکت در انتخابات را داشته باشد، تبلیغات انتخاباتی او معطوف به جلب سرمایه بیشتر از ‏غرب و کاهش بیکاری خواهد بود. ‏

این ایده که یک شهردار تهران به ریاست جمهوری برسد، خیلی چیز دور از انتظاری هم نیست. محمود ‏احمدی نژاد هم قبلاً شهردار پایتخت بود. ‏

آقای قالیباف می گوید از زمان انتصاب او به عنوان شهردار در سال 2005، اقداماتش در بهبود حمل و نقل ‏عمومی و ایجاد شوراهای محلی می تواند برای تثبیت وضعیت به کمک آید.‏

وی در طول دو سال و نیمی که در این مقام بوده است، پل ها و اتوبان های زیادی را ساخته است. پیاده رو ها ‏را ترمیم کرده و صاحب این اعتبار شده که او کسی است که کار را به اتمام می رساند. او به عنوان رییس ‏پلیس، بستن کمربند ایمنی را برای رانندگان الزامی کرد و عمل به قوانین راهنمایی و رانندگی را در شهری ‏که خیلی با این چیزها آشنا نبود، اجباری کرد.‏

بر اساس زندگینامه رسمی قالیباف، او هشت سال در جنگ ایران و عراق حضور داشته و تا مقام ارشد ‏فرماندهی سپاه ارتقاء یافته است. در زندگینامه اش اشاره شده که خلبان، یک فرد دانشگاهی و نیز نامزد ‏ریاست جمهوری بوده است. او در این مصاحبه رد می کند که “فردی نظامی” است. ‏

آقای قالیباف در دولت خاتمی فرمانده نیروی انتظامی کشور بود، قبل از آن اصلاح طلبان او را به چشم یک ‏تندرو نگاه می کردند. علت این امرهم امضای یک نامه توسط او و جمعی دیگر از فرماندهان سپاه بود که ‏تهدید کرده بود یا مسوولان وقت، بساط بلبشوی دموکراسی خواهان را جمع کنند یا آنها مجبور به مداخله ‏خواهند شد. ‏

همراه وی در داووس می گوید قالیباف اولین رییس پلیس در جمهوری اسلامی بوده که اقدام به استخدام ‏افسران زن کرده است. ‏

آقای قالیباف چندان موافق اصطلاح “مقتدر نوگرا” نبود. او گفت قبل از گرفتن یک تصمیم کاری، مشورت ‏های فراوانی می کند. اما وقتی تصمیم اخذ شد “آنرا با قدرت اجرا می کند.“‏

به نظر نمی رسید آقای قالیباف به عنوان یک سیاستمدار ایرانی، حاضر به انتقاد آشکار از دولت باشد. او ‏گفت: “دولت آقای احمدی نژاد توسط مردم ایران انتخاب شده است. ما در برخی مسایل اختلاف نظر داریم، از ‏جمله نحوه مدیریت قدرت و امور اقتصادی” ‏

یک همراه او گفت: “ما روراست تر خواهیم بود.“‏

البته این روراست بودن شامل مساله ایالات متحده نشد. به نظر می رسد آقای قالیباف در مورد آمریکا با خیلی ‏از ایرانی های مذهبی هم عقیده باشد که واشنگتن می بایست برای رسیدن به تفاهم، رفتارش را تغییر دهد. او ‏گفت: “اگر آمریکا از رویکرد یکطرفه خود دست بردارد و آنرا به رویکرد دوجانبه تبدیل کند، آنوقت می ‏توانیم گفتگو کنیم.” همراهش توضیح داد منظور او این است که ایران مایل است رفتار آمریکا با ایران مانند ‏یک همکار باشد و نه یک دشمن. ‏

مهمترین مساله فیمابین هم جاه طلبی های هسته ای ایران است. به نظر می رسد آقای قالیباف هم مانند سایر ‏مقامات ایرانی اصرار دارد نه آنطور که غربی ها می گویند ایران بدنبال سلاح هسته ای است و نه ایران قصد ‏تهدید همسایگانش را دارد. ‏

او به کمک یک مترجم گفت: “ اگر لازم باشد ایران از خودش دفاع کند، از تمامی سلاح های متعارف برای ‏مقابله با حملات استفاده خواهد کرد. ما هیچ احتیاجی به جنگ افزار هسته ای یا سلاح های نامتعارف نداریم. ‏در اعتقادات اسلامی ما، چنین چیزهایی حرام هستند.“‏

آقای قالیباف برای متقاعد کردن خارجی ها به این نکته که “می توانند در تهران فرصت های اقتصادی قابل ‏اطمینانی پیدا کنند” و اینکه “در تهران امنیت وجود دارد” به داووس آمده است. ‏

منبع: نیویورک تایمز، 26 ژانویه ‏