تحکیم روابط یا جذب مدیران اصولگرا؟

نیوشا صارمی
نیوشا صارمی

» مدیران احمدی‌نژادی در شهرداری تهران

احمدی‌نژاد وقتی در سال ۸۴ در عین ناباوری از نردبان شهرداری تهران به ریاست جمهوری رسید و یارانش را از شهرداری برد و در دولت پست و منصب بخشید. حالا پس از ۸ سال، او نه نسبتی با دولت دارد و نه حتی میانه خوبی با برخی یاران قدیمش. اما گویا همچنان شهرداری تهران، برای برخی مدیران سابق احمدی‌نژادی، فرصتی برای مدیریت و صاحب منصب بودن است.

 

مردانی که از دولت به شهرداری آمدند

ماجرا از وقتی شروع شد که شهردار تهران در مهر ماه امسال به دیدار رییس‌جمهور سابق رفت. دیداری که از سوی برخی رسانه‌ها به ملاقاتی برای اتحاد و رفع کدورت‌ تعبیر شد. هرچند با بالاگرفتن خبر این دیدار پس از چند هفته، روابط عمومی شهرداری تهران توضیح داد که قالیباف با هدف افزایش تعاملات و رایزنی‌های سیاسی، دیدارهای مستمری با شخصیت های مختلف دارد و این دیدار هم یکی از آنها بوده است. همچنین تقویت گفت‌وگوی اصولگرایی و پالایش اصولگرایی از تفکرات آسیب‌زا از جمله اهداف این ملاقات عنوان شد.

اما آیا استفاده از مدیران احمدی‌نژادی، همان‌ اصولگرایانی که تفکر آسیب‌زا ندارند، یعنی نزدیکان و حامیان رحیم مشایی- پس از این دیدار، در دستور کار شهرار تهران قرار گرفته است؟

شهاب مرادی، یک چهره روحانی که بسیار مورد علاقه صدا و سیما بود و ساعات بسیاری از شبکه‌های مختلف به او اختصاص پیدا می‌کرد در آذر ماه از سوی قالیباف به عنوان رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران برگزیده شد.

مرادی از ابتدای ریاست جمهوری احمدی‌نژاد، عضو گروه مشاوران جوان رییس جمهور بود و به ریاست گروه مشاوران جوان وزارت کشور هم رسید. او تا دوران محمد نجار، این سمت را در اختیار داشت و پس از برکناری، از همکاری با دولت کناره گرفت.

او پس از انتصاب، پدرام پاک‏‌آیین یکی دیگر از مدیران دولت احمدی‌نژاد را به عنوان مدیرکل روابط‏ عمومی و امور بین‏‌الملل سازمان فرهنگی هنری شهرداری منصوب کرد. پاک‏‌آیین، مدیرکل مطبوعات و خبرگزاری‏های داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت سابق بود که ریاست گروه تعامل با رسانه‌‏های دفتر ریاست جمهوری و عضویت در شورای سردبیری روزنامه ایران را در کارنامه دارد.

اما معاونت برنامه‌ریزی و توسعه شهرداری تهران هم به محمود صلاحی رسیده که در دولت دهم به مدت به مدت ۳ سال و ۵۵ روز استاندار خراسان رضوی بود. او آبان ماه سال گذشته از این سمت عزل شد و گفته می‌شد که عزل او به دستور مستقیم شخص احمدی‌نژاد و به دلیل اختلاف با او بوده است. اما او که پیش از این هم قائم مقام وزیر تعاون و دبیر شورای عالی مناطق آزاد و ویژه بود، عنوان کرد که در شب برکناری‌اش برای توفیق احمدی‌نژاد نماز خوانده و در حرم امام رضا برای او دعا کرده است.

محسن نایبی هم که در سال ۱۳۸۹ به عنوان سرپرست فرمانداری تهران برگزیده شده و فرماندار نمونه استان تهران هم شده بود، به مدیرعاملی شرکت بهره‌برداری متروی تهران رسیده است.

از سوی دیگر رضا نگهبان با حضور چندین ساله در شهرداری تهران، در دولت دهم کاندیدای استانداری خوزستان بود که اکنون به شهرداری منطقه ۷ رسیده است.

از گزینه‌های دیگری هم نام برده می‌شود که سابقه مدیریتی در دولت احمدی‌نژاد داشته و اکنون در شهرداری تهران سمت گرفته‌اند، از جمله عزیز عیسی‌پور، مدیر کل جدید اداره رفاه، خدمات و تعاون اجتماعی شهرداری تهران. گرچه هیچ کدام را نمی توان گفت از حلقه اصلی یاران وی و از گروه موسوم به انحرافی هستند.

 

از توجه به مشهدی‌ها تا رو کردن به مدیران رییس‌جمهور سابق

باقر قالیباف در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۲ هم مانند انتخابات سال ۸۴ شکست خورد اما برعکس محمود احمدی‌نژاد، این شانس را داشت که برای ماندن در شهرداری تهران تلاش کند. او در لحظه آخر با اختلاف یک رای، توانست در رقابت با محسن هاشمی، گزینه اصلاح‌طلبان شورای شهر پیروز شود و برخی تحلیل‌گران معتقدند که این صف‌آرایی اصلاح‌طلبان، شهردار را دل‌آزرده کرد و بیش از پیش به بخشی از جناح راست متکی و نزدیک شد. شاید او به انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ فکر می کند و در اندیشه ایجاد ترکیبی تازه در جناح راست است که همراهی احمدی نژادی ها را هم با خود داشته باشند.

اصلاح طلبان معتقدند که چنین کاری ریسک خطرناکی است که می تواند آخرین حضور قالیباف را در صحنه سیاسی رقم بزند. از جمله این که از هم الان رسانه های هوادار دولت و اصلاحات را در مقابل شهرداری بنشاند.

حضور قالیباف در انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۲ و سپس رقابت با محسن هاشمی برای باقی ماندن در شهرداری تهران، فرصتی به رسانه‌ها داد تا دوران طولانی مدیریت او در شهرداری تهران را زیر ذره‌بین ببرند. از جمله موارد انتقادی به او، انتخاب مدیران بدون توجه به صلاحیت و توانایی آنها برای حضور در آن پست بود. به طوری که تقریبا تمامی مدیران رده بالای انتخاب شده توسط او یا اهل خراسان(استان زادگاه قالیباف) بوده‌اند و یا همکار او در سپاه و نیروی انتظامی.

روزنامه شرق آن روزها در گزارشی جنجالی نوشت که چهار نفر از هشت معاون قالیباف مشهدی هستند و یکی دیگر از معاونان هم از دوستان همکاران سابق نظامی اوست. به طوری که یکی از جلسات شورای شهر به دلیل سفر قالیباف و معاونانش به مشهد تعطیل شد. او و معاونانش همچنین هر چند وقت یک بار در مسجد مشهدی ها در میدان فلسطین دور هم جمع می شدند؛ مسجدی که در زمان انتخابات مهم ترین محل تجمع و برگزاری میتینگ های هواداران قالیباف بود.  

از میان مدیران نظامی‌هم، می‌توان به هابیل درویش اشاره کرد که با حکم قالیباف به جای محسن هاشمی مدیرعامل شرکت مترو تهران شد و پیش از آن فرمانده مهندسی ناجا بود.

اما در دوره پیش هم احمدی‌نژاد و قالیباف مدیران مشترکی داشته‌اند؛ از جمله علی محمد قلی‌ها، مدیر عامل شرکت بهره برداری مترو تهران که در دولت نهم عهده‌دار مسوولیت‌های فراوانی بود به دلیل نسبت فامیلی با منصور ارضی، مداح معروف و حمایت از او، توسط اسفندیار رحیم مشایی از کار برکنار شد و به شهرداری پیوست.

جناح راست که در کم فروغ ترین دوران عمر خود در سی و پنج سال عمر جمهوری اسلامی به سر می برد، و اصلاح طلبان که می توان گفت تنها برنده انتخابات ۹۲ هستند حساس تر از هر زمان دیگر تحولات اطراف مدعیان ریاست جمهوری را زیر نظر دارند و در سر این فهرست قالیاف است که حتی دست به معامله ای با مخالفان روحانی نزند باز هم یک رقیب بالقوه است.