پنج زندانی سیاسی زندان رجایی شهر دست به اعتصاب غذا زده اند. همسر سعید مدنی می گوید که اعتراض انها به سکوت مسولان زندان در قبال حمله و ضرب و شتم زندانیان سیاسی از سوی دو زندانی دارای سابقه شرارت و خواست آنها برای انتقال این دو زندانی به بندی جدا از بند زندانیان سیاسی است. او وضعیت عمومی همسرش را خوب توصیف می کند اما می گوید که بعد از ظلم ها و بی عدالتی هایی که در حق او و دیگر زندانیان سیاسی روا داشته شده حالا در زندان هم امنیت جانی ندارند و خانواده های زندانیان سیاسی را نگران کرده است.
روز گذشته دو عکس از سعید مدنی و سعید رضوی فقیه در فضای مجازی منتشر شد، دو عکسی که ضرب و شتم و مضروب شدن آنها در زندان حکایت می کرد. وب سایت کلمه هم اعلام کرد که دو تن از زندانیان سالن ۱۲ بند ۴ زندان رجایی شهر که سابقه درگیری و شرارت دارند، پس از تهدید و ارعاب گروهی از زندانیان سبز، با چاقو به آنها حمله کرده و آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادند.
وب سایت کلمه نوشته که این زندانیان مدتی است مورد حمایت مدیریت و حفاظت و اطلاعات زندان رجایی هستند و مدیریت زندان کمترین اقدام بازدارنده ای در این زمینه انجام نداد.
اسامی این دو زندانی اعلام نشده اما سعید مدنی. سعید رضوی فقیه، کامران ایازی، جعفر اقدامی و بهزاد عربگل، ۵ زندانی سیاسی هستند که در اعتراض به این حملات دست به اعتصاب غذا زده اند. منصوره اتفاق، همسر سعید مدنی که بعد از ماجرا با او تلفنی صحبت کرده در مصاحبه با روز می گوید: یک بار تماس گرفتند گفتند یکی دو نفر هستند که سابقه اذیت و آزار زندانیان را دارند. می گویند این موارد قبلا هم پیش آمده این ها دنبال بهانه می گردند و روحیه تند و شرارت و عصبیت دارند. احتمالا هم تحریک شده باشند حداقل یک نفرشان مسلم از جایی تحریک شده که به زندانیان سیاسی حمله کند. زندانیان امیدوار بودند که فردا مسولان زندان مساله را رسیدگی کنند ولی به هرحال به عنوان اعتراض در اعتصاب غذا هستند چون چندین بار چنین اتفاقی افتاده.
خانم اتفاق در عین حال وضعیت عمومی سعید مدنی را خوب توصیف می کند و می گوید: مسولان زندان قول داده اند فردا موضوع را رسیدگی کنند. و ما امیدوار هستیم رسیدگی کنند نگرانیم که هر لحظه ممکن است هراتفاقی بیفتد. این هم نگران کننده است هم تاسف آور. با آن همه برخوردهای غیرقانونی و حکم های ناعادلانه که بود و است حالا در زندان هم امنیت ندارند و این خیلی نگران کننده است.
حشمت الله طبرزدی، یکی از زندانیان بند ۱۲ زندان رجایی شهر که با پایان حکم اش آزاد شده، درباره سابقه چنین اتفاقاتی در سالن ۱۲ می گوید تا زمانی که من در رجایی شهر و در سالن ۱۲ بودم زندانیان سیاسی از زندانیان عادی جدا بودند. البته در بین زندانیان سالن ۱۲ افرادی هستند که زندانیان امنیتی هستند یعنی به دلیل فعالیت های سیاسی مثل روزنامه نگاری یا کار سازمانی و حزبی و عقیدتی به زندان نیفتاده اند. افرادی که زندانی امنیتی نامیده می شوند و مثلا اتهام جاسوسی دارند. ممکن است از بین آنان افرادی که الزاما هم اراذل و اوباش و شرارتی نیستند دست به چنین کاری زده باشند.
آقای طبرزدی در عین حال توضیح داد: برخی درگیری ها در سالن ۱۲ زمان ما هم وجود داشت متاسفانه زندانان ها با اینکه می دانند ممکن است برخی از این افراد برای زندانیان سیاسی و عقیدتی مشکل ایجاد کنند، ولی جدایشان نمی کنند. این را قدیم هم داشتیم البته تمام تلاش ما این بود که هیچ درگیری بین بچه ها به وجود نیاید ولی در مواردی این اتفاق افتاد و افرادی که متاسفانه فرهنگ سیاسی ندارند. اینها فرهنگ سیاسی ندارند و سالن هم یک جای دربسته است. در شبانه روز فقط یک ساعت و نیم می توانند هواخوری بروند. شما ببینید یک نفر ۱۵ سال یا ۲۰ سال یا حتی افرادی هستند که ۲۴ سال در این سالن و سالن هایی مثل این روز و شب با هم زندگی می کنند. به طور طبیعی بین آن ها چالش و درگیری ایجاد می شود. حتی بارها و بارها اتفاق افتاده بین خود زندانیان سیاسی و عقیدتی هم درگیری ها وجود داشته اما همیشه تلاش شده به کمترین سطح برسد اما برخی از افراد هستند که آستانه تحمل شان پایین است. فکر می کنم مساله این بوده برای اینکه اصولا زندانی های سالن ۱۲ از زندانی های قتلی و شرارتی نیستند.
آقای طبرزدی سپس توضیح می دهد: متاسفانه سیاست زندانبان این است که در سالن سیاسی و عقیدتی حتما افرادی را داشته باشد که قرص و مواد می فروشند و توزیع می کنند. من دقیق دیده ام و نمی خواهم اسم ببرم چون او هم قربانی است. زندانی که سالیان متمادی در زندان بوده و دادرسی عادلانه ای نداشته حالا چرا زندانبانان چنین می کنند؟ برای اینکه فکر می کنند باید به نحوی زندانی را را درگیر کنند و سرگرم کنند و اجازه ندهند زندانیان سیاسی و عقیدتی راحت زندگی کنند.
این زندانی پرسابقه که سال های طولانی را در بندهای زندان های مختلف کشور گذرانده توضیح می دهد که در زندان معتادان به راحتی ابزار دست زندانبانان قرار می گیرند و زندانبان به راحتی می تواند اخبار درون سالن را بگیرد و آنان را به هر کاری وادار کند. متاسفانه بوده اند کسانی که در ۱۵- ۱۶ سال گذشته کم می آورند و آلوده می شوند به مواد و بعد خبرچین می شوند و همیشه دردسرساز هستند برای زندانیان سیاسی متاسفانه، او ابراز امیدواری می کند که مسولان زندان به خواست زندانیان سیاسی رسیدگی کنند و اعتصاب غذای پایان یابد. ببینید شاهرخ زمانی که به سادگی از بین رفت یک ورزشکار بود حداقل روزی نیم ساعت در زندان می دوید، شاداب بود فعال بود اما یک ادمی مثل ایشان و چند نفر دیگر صبح بلند می شوید می بینید ورم کرده اند و چند ساعتی که می گذرد می بینید سیاه شده اند و از بین می روند. این معنی اش این است که زندان رجایی شهر شرایط بسیار سختی دارد. در چنین شرایطی وقتی افرادی هم باشند که آزار دهند سایر زندانیان را، آن وقت می شود حبس در حبس.
