رژیم تهران فشار زیادی را تحمل میکند، اما نه از تحریمها یا تهدید نظامی.
این فشار از جانب صحنه فعال و رو به رشد مد در ایران است که ایرانیان را قادر میسازد با رهبران مذهبی، که از سال ۱۹۷۹ با مشت آهنین بر کشور حکومت میکنند، مقابله کنند.
بسیاری از جوانان ایرانی با پیروی از الگوی لباس، جواهرات، آرایش و مدل موی غربی در خیابانها راه میروند. اما ایرانیان میگویند مساله فقط مدگرایی نیست بلکه یک بیانیه سیاسی است.
منصوره ناصرچیان، روزنامهنگار و فعال سیاسی میگوید: “شکستن قوانین پوشش راه دیگری است که ایرانیان میتوانند مخالفت سیاسی خود را ابراز کنند.”
به گفته ناصرچیان، از زمان ناآرامیهای سال ۲۰۰۹ که مردم پس از انتخاب احمدینژاد به ریاستجمهوری به خیابانها ریختند، دنیا با ایرانیان جدیدی مواجه شد که تحت تاثیر رسانههای اجتماعی و سبک زندگی و ایدئولوژی غربی هستند.
ناصرچیان میگوید: “وقتی مردم به خیابانها آمدند و برایشان مهم نبود چطور لباس میپوشند خیلی چیزها در ایران تغییر کرد. رسانههای اجتماعی به نسل جدید قدرت داد تا تابوها را بشکنند و در مورد مسایل سیاسی و اجتماعی باز باشند.”
این جنبش سیاسی که به “انقلاب توییتر” معروف شد، ریشه اجتماعی قدرتمندی داشت و خواستهای نسل جوان را که حالا جزو مخالفان سیاسی ایران هستند نشان داد.
اما با رایج شدن بیشتر مدهای اروپایی و آمریکایی، رژیم نسبت به این موضوع حساستر شده و سرکوبها شدت یافته است.
دولت “جنگ نرمی” را علیه تمام تاثیرات فرهنگی و تکنولوژیک که وارد کشور میشود، شروع کرده است. این به معنای سرکوب بیشتر عناصر و نمادهای زندگی غربی است، از جمله لباس، مدل مو، حیوانات خانگی، فیلمها، موسیقی و اینترنت. دولت ایران در سالهای اخیر از طریق پلیس اخلاقی، پلیس سایبری و ممنوعیتهای دولتی با این موارد مبارزه کرده است.
اما این باعث نشده جوانان ایرانی به سمت سبکهای آمریکایی و اروپایی کشیده نشوند.
مژگان، یک وبلاگنویس مد در ایران میگوید: “ما اعتقاد داریم آنچه حرف اول را می زند نحوه پوشش ماست. برای همین تمام ایرانیان میخواهند از نظر ظاهر با تمام ایرانیان دیگر فرق داشته باشد.”
مارکهای غربی بین جوانان ایرانی محبوبتر میشوند اما در سالهای اخیر اقتصاد ضعیف کشور باعث شده که جوانان بیشتر روی طراحان ایرانی متمرکز شوند.
مژگان میگوید: “طراحان ایران از طراحان غربی تاثیر میگیرند، خصوصا طراحان فرانسوی، ایتالیایی، انگلیسی و آمریکایی و سعی میکنند خطوط اسلامی را حفظ کنند. اما در ایران لباس پوشیدن بر اساس مد خیلی مهم است.”
صاحب یک بوتیک لباس در تهران میگوید، پلیس اخلاقی آمد و پرسید چرا مانکنها حجاب ندارند. وی میگوید: “واقعا مانکنها باید حجاب داشته باشند؟ کجا زندگی میکنیم؟”
زنان ایرانی مجبور هستند موهای سرشان را بپوشانند. آنها نمیتوانند لباسهایی بپوشند که بازوهایشان را نشان دهد و باید مانتو یا پالتوهایی بپوشند که سه چهارم بدن را بپوشاند. همچنین باید دامنهای بلند بپوشند تا پاهایشان معلوم نباشد.
حتی حالا، در زمان ریاست جمهوری روحانی که خود را معتدلتر میداند بسیاری از ایرانیان میگویند پلیس اخلاقی همان خشونت سابق را دارند و با کسانی که پوشش مناسب نداشته باشند برخورد میکند.
ندا، یک وبلاگنویس شیوه زندگی در تهران میگوید: “از لحاظ مد این دولت و دولت قبلی مشابه هستند. هر تابستان که لباسها کوتاهتر و پارچهها نازکتر میشود و ایرانیها با لباسهای روشنتر و مدل موهای غربی به خیابانها میآیند، سرکوب شدیدتر میشود.”
منبع: فاکس نیوز، 23 فوریه 2014