حسن(منصور) ملکی، روزنامه نگار باسابقه، شاعر و مدرس ادبیات، یکشنبه٬ ۲۹ شهریور پس از یک دوره طولانی بیماری در بیمارستانی در تهران در گذشت.
توکا ملکی، دختر او به خبرگزاری دانشجویان ایران٬ ایسنا گفته است: “پدرم بعد از یک دوره طولانی بیماری، ساعاتی پیش در بیمارستان قلب تهران درگذشت و در حال رایزنی با مسئولان فرهنگی برای دفن در قطعه نام آوران بهشت زهرا هستیم و زمان تشییع جنازه متعاقبا اعلام خواهد شد.”
حسن ملکی در سال ۱۳۲۱ در تجریش متولد شد و تدریس ادبیات را خیلی زود شروع کرد. او در دهه شصت دبیر فرهنگی- هنری روزنامه مهم صبح ایران، ابرار، بود که صفحه متفاوت و خواندنی ای درباره هنرهای مختلف ارائه می کرد.
ملکی در دهه شصت و هفتاد یک منتقد فیلم فعال هم بود و به طور مرتب درباره سینمای ایران می نوشت و نوشته های شاعرانه ای درباره فیلم هایی چون خانه دوست کجاست منتشر کرد. او نوشته های زیادی در تائید فیلم های عباس کیارستمی، محسن مخملباف و کیومرث پوراحمد در آن سال ها به چاپ رساند.
ملکی که عاشق ادبیات بود، جلسات شعرخوانی ویژه ای را در خانه اش به راه انداخت که در آن هر هفته شاعران شناخته شده مختلفی از جمله سیمین بهبهانی و محمد حقوقی شرکت کردند و شعرهایشان را برای شرکت کنندگانی که اغلب بسیار جوان بودند، خواندند.
ملکی برای چند دهه در هنرستان ها و دبیرستان ها به تدریس ادبیات مشغول بود. او سعی داشت شاگردانش را با شعر و ادبیاتی که در کتاب های درسی از آنها خبری نیست آشنا کند و شاگردان او با شعر فروغ و شاملو و اخوان خو می‌گرفتند و برخی از آنها در همان جلسات شعرخوانی خصوصی با حضور شاعران هم شرکت می‌کردند.
ملکی در روزنامه ابرار صفحه ای به نام “نقد جوان” هم گشوده بود که در آن چهره های جوان می توانستند به تجربه اندوزی مشغول شوند و مطالب خود را به چاپ بسپارند.
بی بی سی
