برگزاری مراسم بزرگداشت آیت الله العظمی منتظری در اصفهان، دیروز با حمله نیروهای لباس شخصی و همچنین ماموران نظامی ـ امنیتی به درگیری کشیده شد.رشید اسماعیلی،از فعالین دانشجویی که در این مراسم حاضر بوده در مصاحبه با روز گزارشی از حوادث این شهر داده است.
این مصاحبه در زیر می آید.
چهارشنبه صبح به دعوت آیت الله طاهری قرار بود مجلس ترحیمی در اصفهان به مناسبت در گذشت آیت الله منتظری برگزار شود. این مراسم برگزار شد؟
این مراسم در واقع هم برگزار شد و هم نشد؛ به این ترتیب که هزاران تن از مردم اصفهان جهت بزرگداشت یاد و خاطره آیت الله العظمی منتظری به دعوت آیت الله طاهری پاسخ مثبت دادند اما صبح چهارشنبه با درهای بسته مسجد “سید” اصفهان که قرار بود محل برگزاری این مراسم باشد روبرو شدند. در عین حال ارگان های دولت کودتا در اصفهان عملا دست به قشون کشی زده بودند و خیابان مسجد سید اصفهان از صبح چهارشنبه در تصرف نیروهای لباس شخصی و انتظامی بود، در حالیکه مردم به طور پراکنده در حاشیه پیاده روها ایستاده و به قرائت فاتحه و صلوات برای شادی روح آیت الله منتظری مشغول بودند؛ اما حتی قرائت فاتحه هم تحمل نشد و جمعیت سازمان یافته ای از نیروهای لباس شخصی در حالیکه عکس هایی از آقای خامنه ای رادر دست داشتند به مردم عزادار اصفهان حمله کردند. متاسفانه شدت خشونت اعمال شده از سوی نیروهای لباس شخصی فراتر از حد تصور بود؛ آنها نه تنها از گاز فلفل علیه مردم عزادار استفاده کردند بلکه در ماه محرم به ضرب و شتم شدید مردم سیاهپوش و عزادار روی آوردند که تنها جرمشان فاتحه خوانی برای مرجع تقلیدی است که حتی رهبر جمهوری اسلامی هم نتوانسته است فقاهت و تبحر و بزرگواری او را منکر شود.
در این مراسم آیا کسی هم بازداشت شد؟
بله من شخصا شاهد بازداشت توام با خشونت و ضرب شتم دست کم 5 تن از عزاداران بودم، اما تعداد بازداشتی ها بیشتر از اینهاست و صحبت از 50 نفر است، برخی از افراد در حالی بازداشت شدند که به دلیل ضرب و شتم وحشیانه از سوی نیروهای امنیتی و لباس شخصی، از سر و صورتشان خون می چکید.
آیا شعاری هم در این مراسم از سوی مردم سرداده شد؟
بله شعارهایی مانند “عزا عزاست امروز روز عزاست امروز-منتظری مظلوم پیش خداست امروز”، “منتظری مظلوم راهت ادامه دارد” و “وصیت منتظری- مرگ براین دیکتاتوری” از جمله شعارهای مردم عزادار اصفهان بود.مردم البته قصد شعار دادن نداشتند ولی وقتی قرائت فاتحه و صلوات و الله اکبر آنها با مشت و لگد و گاز فلفل پاسخ داده شد شروع به شعار دادن کردند که این نشان می دهد عامل اصلی مشکل و ناآرامی، عملکرد وحشیانه و خالی از خرد نیروهای سرکوبگر دولت کودتاست.
برخورد نیروی انتظامی با مردم چگونه بود؟
ببینید این هم یک رسم جدیدی است برای خودش که نیروی انتظامی دراینگونه برنامه ها کناری می ایستد و صحنه را برای لباس شخصی ها خالی می گذارد تا درنده خویانه به سرکوب فیزیکی مردم روی آورند. در واقع گویی نیروی انتظامی در اینگونه مواقع به عنوان حامی و پشتیبان لباس شخصی ها عمل می کند و فقط وقتی وارد عمل می شود که لباس شخصیها دچار مشکل می شوند؛یعنی حتی در یک مورد هم نیروی انتظامی برای جلوگیری از ضرب و شتم مردم وارد عمل نشد که این خود نشان از هماهنگی ستاد فرماندهی نیروهای لباس شخصی با ستاد فرماندهی نیروهای انتظامی دارد و شاید هم ناشی از وحدت ستاد آنها باشد.
آیت الله طاهری در این مراسم حاضر شد؟
نیروهای امنیتی با بستن خیابان مسجد سید و سد کردن مسیر خودرو حامل آیت الله طاهری، مانع از حضور ایشان در بین مردم شدند با این حال بسیاری از مردمی که مورد ضرب و شتم قرار گرفته بودند از مسجد سید به طرف خیابان حسین آباد که محل زندگی و دفتر آیت الله طاهری است حرکت کردند. آیت الله طاهری نیز با تعدادی زیادی از این مردم که بیشترشان هم از خانواده شهدا بودند دیدار و گفتگو کرد و در حالیکه شخصا بسیار متاثر بود و می گریست به دلجویی از آنها پرداخت. جالب اینجاست که بعد از حضور مردم در دفتر آیت الله طاهری، بلافاصله محل بیت و دفتر ایشان به وسیله نیروهای امنیتی و انتظامی به محاصره در آمد و هم اینک که من با شما صحبت می کنم(شامگاه چهارشنبه) محاصره دفتر ایشان ادامه دارد. به طور کلی دفتر آیت الله طاهری طی روزهای اخیر برای لغو برنامه به شدت تحت فشار بود ولی شخص آقای طاهری تن به این فشارها نداد.
شما علت برخوردهای این چنینی با یک مراسم ترحیم ساده چه می دانید؟
حداقل انتظار ما این بود که بعد از این همه زجر و فشاری که این مرجع تقلید شیعه در سالهای حیات خود تحمل کرد، لااقل این اجازه به مقلدان و هواداران پر شمار ایشان در اصفهان داده می شد که یک مجلس ترحیم آرام برای وی برگزار کنند اما گویا وضعیت نظام جمهوری اسلامی در حال حاضر آنچنان تاسف آور و رقت انگیز است که حتی از برگزاری مجالس ترحیم هم هراس دارد. حالا این بماند که بستن در مسجد روی مردم عزادار و ضرب و شتم آنها هم از آن مسائلی است که گویا تنها در نظام اسلامی اتفاق می افتد! به هر حال آیت الله العظمی منتظری طی سالهای حیات پرثمر و افتخار آمیز خود همواره کابوس راس هرم قدرت در ایران بوده است. ایشان مدتها حصر و حبس را تحمل کردند؛ شاید کسانی که این فشارها را برایشان تحمیل کرده بودند فکر می کردند که مردم ایشان را فراموش کرده اند. من فکر می کنم ستاد کودتا و فرماندهی آن به هیچ وجه انتظار چنین تشییع جنازه عظیمی را نداشتند و وقتی بدرقه باشکوه مردم از آیت الله منتظری را دیدند هم کینه های قدیمی شان نسبت به آیت الله منتظری و هم ترس و عجزشان در برخورد با مردم باعث شد به واکنشهای تکراری و غریزی همیشگی شان روی بیاورند.مثل همین سرکوبها و جمعیت های حقیر سازماندهی شده که در قم و دیگر شهرها راه انداخته اند. در واقع این اقدامات ناشی از سرگیجه تشییع جنازه بزرگ روز دوشنبه است،نه تنها ملت ایران که همه جهان آیت الله منتظری را تحسین کرد و این چیزی نبود که آنها که وجودشان انباشته از کینه و حسادت نسبت به این مرد بزرگ بود بتوانند آن را تحمل کنند. این برخوردها بار دیگر حقارت روح و شخصیت آنهایی را نشان داد که ادعای بزرگی می کنند و برجای بزرگان تکیه زده اند، آنها بار دیگر با عملکردشان ثابت کردند که بزرگی به مقام نیست. آیت الله منتظری که در زمان حیاتش کابوس فاشیست های اسلامی بود پس از وفاتش هم به کابوس این آقایان تبدیل شده است. مسلما این کابوسی است که گریبان آنها را تا لحظه سقوط رها نخواهد کرد،چرا که آیت الله منتظری نماینده و سمبل وجدان بیدار و حق جوی ملت ایران است.
و حرف آخر؟
آیت الله منتظری الگوی انسانیت و بزرگترین الگوی دفاع از حقوق مخالفین بود، ما به تکثیر دیدگاههای انسانی او، به تکثیر مدارا ی او و به تکثیر ارزش و اهمیتی که او برای حیات و حقوق انسانها فارغ از هر اندیشه و مذهب قائل بود، احتیاج داریم. او پدری مهربان و بی ادعا برای جنبش سبز ایران بود. او پدر مهربان مردم بود، بی آنکه بخواهد قیم و حاکم آنها باشد. منتظری ولایت بر تن های مردم را نپذیرفت تا در عوض “ولی دلهای” آنها شود، تا درس آزادگی به ما بدهد و البته دفاع از حقوق مخالف بزرگترین نماد آزادگی در مکتب منتظری بود و هست. آنچه مردم ایران در “ادامه راه منتظری مظلوم” شعار می دهند در واقع چیزی نیست جز اعلام پایبندی به اصول اخلاقی و انسانی ای که منتظری نماد آن بود؛ اصولی که جامعه ما امروز بیش از همیشه محتاج پایبندی به آنها و نهادینه کردن آنهاست. در واقع منتظری مظلومیت را به جان خرید تا انسانیت بیشتر از این در جامعه ما مظلوم واقع نشود و بیش از این قربانی سیاست و ایدئولوژی و قدرت نشود. از دست دادن منتظری مسلما ضربه جبران ناپذیری به جنبش مردمی بود، او جایگزین ناپذیر است اما منتظری می خواست که مردم روی پای خودشان بایستند و حقوقشان را باز پس بگیرند، حالا مردم روی پای خود ایستاده اند،مردم راه منتظری را ادامه می دهند و آرزوی او برای ایرانی آزاد و جامعه ای انسانی رامتحقق کنند.
