اصولگرایان هرچه به انتخابات ریاست جمهوری یازدهم نزدیک تر می شوند، عدد و رقم کاندیداهای احتمالی شان برای حضور در انتخابات هم بیشتر می شود تا جایی که حتی یکی از فراکسیون های مجلس هم اعلام کرده به صورت مستقل در انتخابات کاندیدا معرفی خواهد کرد.
در همین راستا حبیب الله عسگراولادی ریییس جبهه پیروان خط امام و رهبری -از تشکل های اصلی اصولگرایان سنتی، از اصولگرایان “استدعا” کرده حداقل با دو یا سه کاندیدا وارد انتخابات ریاست جمهوری یازدهم شوند: “من از نامزد‌هایی که اصولگرا هستند استدعا دارم که با هم بنشینند و بیش از دو یا سه نفر از اصولگرایان مطرح نباشند و در صورت امکان، حتما تعداد کاندیداها از دو نفر بیشتر نباشد. البته من به عنوان یک خادم نظام عرض می‌کنم شخصی را که شورای نگهبان تایید صلاحیت کند، برای ما صالح است.”
تشتت و چند دستگی در میان اصولگرایان بخصوص برای انتخابات های ریاست جمهوری پدیده ای نوظهور در این گروه سیاسی محسوب نمی شود و آنها از همان سال ۸۴ به صورت جدی در تعارض با یکدیگر وارد کارزار انتخاباتی شدند. اما به نظر می رسد در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم آرایش سیاسی اصولگرایان به نسبت سال های قبل دستخوش تحولات عمیقی شده است.
محافظه کاران در سال ۸۴ با دو کاندیدای اصلی و یک کاندیدای فرعی وارد انتخابات شدند؛ محمدباقر قالیباف و علی لاریجانی از بخت های اصلی برای تصدی پست ریاست جمهوری نهم ایران محسوب می شدند اما محمود احمدی نژاد که به نظر نمی رسید شانسی برای پیروزی داشته باشد ناگهان از صندوق های رای بیرون آمد و در مرحله دوم توانست نهمین رییس جمهوری اسلامی شود.
در آن انتخابات، تشکیلاتی با محوریت علی اکبر ناطق نوری با نام “شورای هماهنگی نیروی انقلاب اسلامی” به رتق و فتق امور اصولگرایان می پرداخت. ناطق از احمدی نژاد در همان انتخابات از احمدی نژاد خواست به دلیل شانس پایین، در حمایت از لاریجانی یا قالیباف انصراف دهد لیکن احمدی نژاد پاسخ داد: “شما چه کاره اید که برای من تعیین تکلیف می کنید.”
چنین بود که ناطق نوری از همان ابتدای ریاست جمهوری احمدی نژاد به محاق سکوت رفت و همزمان با همین سکوت، شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی نیز تعطیل شد.
در انتخابات ریاست جمهوری دهم قضیه حمایت اصولگرایان از احمدی نژاد با اما و اگرهای فراوان همراه بود. آنها همزمان به گزینه هایی نظیر قالیباف، ولایتی، رضایی، پورمحمدی و… فکر می کردند اما در نهایت به دلیل تمایل سید علی خامنه ای به حمایت اصولگرایان از احمدی نژاد، به صورت اسمی از وی حمایت کردند لیکن بخش های قابل توجهی از آنها به کمپین میرحسین موسوی یا محسن رضایی پیوستند.
پس از برگزاری انتخابات مجلس نهم در ایران اما بر همه روشن شد که دوران پرتلاطم صدارت گروه احمدی نژاد بر پاستور رو به اتمام است و اصولگرایان به صرافت حضور در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم افتادند. با این حال تعداد کاندیداها و گروه هایی که قصد حضور و معرفی کاندیدا در این انتخابات را دارند چنان رو به افزایش است که هر روز لیست کاندیداهای اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم طولانی تر می شود. سعید جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی، علی لاریجانی رییس مجلس، محمدحسین صفار هرندی مشاور فرمانده سپاه، مصطفی پورمحمدی رییس سازمان بازرسی، یحیی آل اسحاق رییس اتاق بازرگانی تهران، محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، غلامعلی حداد عادل نماینده مجلس، محمدباقر قالیباف شهردار تهران، اسفندیار رحیم مشایی رییس دفتر احمدی نژاد، علی اکبر ولایتی مشاور بین الملل رهبر جمهوری اسلامی، منوچهر متکی وزیر سابق خارجه دولت دهم و… سیاهه بلند بالای کاندیدای اصولگرایان در انتخابات را تشکیل می دهند.
محسن رضایی از کاندیداهای ریاست جمهوری دهم و نامزد احتمالی ریاست جمهوری یازدهم هم که این روزها مدام در رسانه ها حضور دارد، در این خصوص پیش بینی کرده است: “در دوره یازدهم نیز ۶ تا ۷ نفر کاندیدا خواهیم داشت و انتخابات چند قطبی خواهد بود، لذا نمی‌توان گفت رقابت بین اصلاح‌طلبان و اصولگرایان است و در واقع بین چند نفر کاندیدای ریاست جمهوری یازدهم، شاهد رقابت جدی خواهیم بود.”
محسن رضایی در مورد خود نیز گفته: “هنوز تصمیم جدی برای حضور در انتخابات نگرفتم؛ درحال فکر کردن هستم و درصورت تصمیم‌گیری نهایی، به زودی آن را اعلام خواهم کرد.”
علیرغم اینکه رهبر جمهوری اسلامی از فعالیت های زودهنگام انتخاباتی راضی نیست و معتقد است “این دست فعالیت‌ها عرصه خدمت‌رسانی را به نحو نامطلوبی آمیخته با طعم سو استفاده‌های ناصواب سیاسی- انتخاباتی می‌نماید و امکانات و انرژی کشور را ضایع می‌کند” اما اصولگرایان مدت هاست ستادهای انتخاباتی خود را هم فعال کرده اند.
روزنامه “ملت ما” ارگان محسن رضایی در این خصوص نوشت: “در حالی که مدیریت شهری، انجام هر گونه فعالیت انتخاباتی زودرس را تکذیب کرده و سخنان جنجالی مشاور خود را نظرات شخصی عنوان کرده است، اما خبرهایی به گوش می‌رسد مبنی بر اینکه در نشست تفریحی-انتخاباتی اردوگاه باهنر، حتی ریاست ستاد انتخابات نیز معرفی شده است. اخبار واصله حاکی است که ایازی و یعقوبی از نزدیکان شهردار تهران اکنون به عنوان مسئولان ستادهای انتخاباتی قالیباف مشغول برنامه ریزی و سازماندهی نیروها هستند. طی اطلاعات بدست آمده، ستاد انتخاباتی قالیباف برای برقراری ارتباط موثر با مردم، دست به دامن چهره های محبوبی مانند حجج الاسلام «ش.م» و «م.ن» شده است. ستادهای سایر استان‌ها نیز طبق برنامه مدیران شهرداری فعالیت خود را شروع کرده‌اند و به نظر می‌رسد بخش اعظم کار تبلیغاتی پیش از موعد، به دلیل حساسیت کمتر روی سایر استان‌ها، با جدیت بیشتری پیگیری شود.”
از سوی دیگر گروه های سیاسی اصولگرا این بار برخلاف انتخابات های قبلی که از وحدت دم می زدند، استراتژی خود را مبتنی بر معرفی کاندیدای مستقل پایه ریزی کرده اند.
نخستین تشکیلاتی که از معرفی کاندیدای مستقل خبر داد حزب موتلفه اسلامی بود؛ محمدنبی حبیبی دبیرکل موتلفه پس از شکست سنگین خود و قائم مقامش در انتخابات مجلس نهم اعلام کرد که “موتلفه اسلامی برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری و شوراها طبق مصوبه شورای مرکزی به دنبال نامزد مستقل است اما هنوز راجع به نامزد حزب موتلفه اسلامی در این انتخابات تصمیمی گرفته نشده است.” اسدالله بادامچیان قائم مقام دبیر کل این حزب قدیمی رییس ستاد انتخابات موتلفه شده است.
پس از موتلفه، این جبهه پایداری از تشکل های نوظهور یا در اصطلاح نسخه جدید رایحه خوش خدمت بود که اعلام کرد در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم به صورت مستقل کاندیدا معرفی می کند. پایداری ها که در جریان انتخابات مجلس نهم توانستند انشقاقی جدی در روند وحدت اصولگرایان ایجاد کنند، اینک خود دچار چند دستگی در معرفی کاندیدا برای انتخابات ریاست جمهوری شده اند و کار به جایی رسیده که چهار گزینه روی میز آنها قرار گرفته و هرکدام از این افراد دارای طرفدارانی هستند. غلامعلی حداد عادل، سعید جلیلی و یک گزینه دیگر از کاندیداهای احتمالی این تشکیلات حامی مصباح یزدی به شمار می روند. هرچند اختلافات بر سر معرفی گزینه نهایی در این تشکیلات بالاگرفته و عده ای معتقدند از بیرون تشکیلات جبهه پایداری یک کاندیدا معرفی شود ولی شاگردان مصباح یزدی روی گزینه ای جز جلیلی تاکید دارند. سیدعلی بزرگواری از اعضای شورای مرکزی جبهه پایداری چندی پیش اعلام کرد غلامعلی حدادعادل گزینه مورد جبهه پایداری برای انتخابات ریاست جمهوری نیست. او در عین حال سعید جلیلی را گزینه مطلوب جبهه پایداری برای انتخابات می داند.
قاسم روانبخش که از حامیان جدی حدادعادل به شمار می رود نیز گفت: “آنچه به نقل از بنده درباره عدم اتفاق نظر جبهه پایداری انقلاب اسلامی به سعید جلیلی مطرح شده در راستای تخریب نامزد احتمالی است.”
“رهروان ولایت”دیگر مجموعه ایست که اگر چه در قالب یک فراکسیون مجلس شکل گرفته اما به گفته یکی از اعضای آن “ در انتخابات ریاست جمهوری حضوری فعالانه خواهد داشت و نامزدهای مختلف را بررسی کرده و از یک کاندیدا اعلام حمایت می کند.“این فراکسیون به علی لاریجانی نزدیک است.
جامعه روحانیت مبارز نیز که در انتخابات مجلس نهم نتوانست اصولگرایان را در یک لیست واحد قرار دهد وارد فعالیت انتخابات ریاست جمهوری شده است. به گفته سیدرضا تقوی عضو شورای مرکزی این تشکیلات “جامعه روحانیت مأموریتی را به کمیته‌ای داده تا این موضوع را بررسی کند که چطور می‌توانیم با سایر گروه‌های اصولگرا برای انتخابات تعامل داشته باشیم.” هرچند جبهه متحد اصولگرایی به عنوان دست راست جامعه روحانیت مبارز روی کاندیداتوری منوچهر متکی در حال مانور دادن است.
