“پاپیتال” اولین فیلم بلند سینمایی اردشیر شلیله در جشنواره بیست و پنجم به نمایش در می آید. هنرروزبا این چهره دیر آشنای سینمای ایران گفت و گو کرده است.
حرف های اردشیر شلیله
تجربه های گرانقدر
ازسابقه حضور خوددرسینما برایمان بگویید.
از سال 1351 یعنی تقریبا 35 سال پیش من فیلمسازی رابا ساختن فیلم کوتاه “تاشامگاه” آغاز کردم. درهمان سالها به شدت مساله فیلمسازی را تعقیب می کردم و فعالیت های خودم را گسترش دادم. چندین فیلم کوتاه دیگرراهم طراحی وساختم. تجربیات متفاوتی را از این آثار به دست آوردم.
فیلمسازی را با فیلمهای کوتاه به اینجا رساندید؟
خیر فعالیت هایم ادامه پیدا کردم تااینکه درسالهای اخیر یکی دو فیلم نیمه بلند راهم ساختم. قطع این فیلمها 35 میلی متری وبه تهیه کنندگی مرکز گسترش سینمای مستند وتجربی بود.
آن فیلمها را برایمان معرفی می کنید؟
یکی از آنها فیلم نیمه بلند داستانی “آینه” بود. این فیلم درسال 78 ساخته شد وجایزه ویژه هیات داوران جشنواره فیلم کوتاه را دریافت کرد. البته “آینه” در بخش نمایشهای ویژه جشنواره هجدهم فجرهم حضورداشت.
و دیگری؟
آن یکی مستند نیمه بلند اصغر بیچاره بود که محصول سال 1381 بود.
درباره فیلمی که درجشنواره امسال دارید می گویید؟
پاپیتال یک فیلم اجتماعی روانکاوانه است درباره یک زن وکیل. فیلم تمایلات روانکاوانه دارد.
مریم زادمهر (وکیل دعاوی) در کار خود موفق است. یکی از موکلین او زنی است به نام عطیه که از جانب همسرش دائماً مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد. همسر او (جلیل) مشکوک به بیماری “پارانویای ” (بدبینی مفرط به دیگران) است. مریم با تلاش های پی گیر حکم طلاق عطیه را از دادگاه می‌گیرد. بعد از متارکه، جلیل که به شدت به همسرش عشق می‌ورزد، درصدد انتقام از مسبب این جدایی بر می آید…
بیش از از سه دهه فعالیت درعرصه فیلم های کوتاه چه تاثیراتی درشما برای ساخت این فیلم گذاشت؟
به هرصورت تمام فعالیتهای یک انسان که متمرکز برروی یک رشته ویک چیز به خصوص باشد نتایج مطلوب ویژه ای ره به همراه خواهد داشت. من درتمام مدت تولید پاپیتال اندوخته های خود از آن دوران را به کار بستم. قسمت عمده ای را درتلاش بریایه ارائه هر چه بهتر فیلم بلندم گذاشته وپاره ای از آنها را نتوانستم به کار بندم. سعی می کردمتمام آنجه را که از دوستانم آموخته ام به کار گیرم ودرعین حال ظرف ذهنی خود را عاری از هرگونه برداشتهای بزرگ غیر قابل دسترس در این برهه از تجربه گذاشتم.
شما یکی از عکاسان با سابقه دنیای فیلم هم هستید. حتما این رشته از هنر که بی ربط به مساله فیلمسازی هم نیست درشما تاثیرات زیادی گذاشته است.
صد البته. به نظرم یک کارکارگردان خوب یک عکاس حرفه ای است. عکاسی خوب درکمک به بستمن زاویه مناسب دوربین برای هر چه بهتر گرفتن نمای فیلم به شما کمک می کند. کارگردانی که عکاسی نمی داند به نظرم فردی عقیم در رشته خود است.
علت انتخاب فیلمنامه فریدون فرهودی نویسنده پاپیتال برای فیلم اولتان چه بود؟
اولا آقای فرهودی یکی از نویسندگان قهار سینما است ومن درسواد ایشان هیچ شک ندارم. گذشته ازاین نوع ساختمان وشخصیت پردازی خوبی که به همراه موضوع دلخواه من بود باعث شد علاقمندی من برای ساختن این فیلم بیشتر شود.
انتخاب مسعود رایگان، نگارجواهریان واردلان شجاع کاوه برای این فیلم چگونه بود؟
این دوستان هر یک قابلیتهای منحصر به فرد خود را دارند. هر سه دارای فیزیک وگویش مورد علاقه من برای ارائه نقشهایم بودند. تصورم براین بود که با داشتن این خصوصیات کار با آنها هم راحت تر از همیشه برایم باشد وخوشبختانه درعمل معلوم شد که من اشتباه نکردم.
فیلم اولی ها دراین دوره از جشنواره حضوری پررنگ دارند. درباره این نظرتان چیست؟
موج بلندی از مشتاقان فیلمسازی در سینمای ایران راه افتاده است. همه جوانهای علاقمند واتفاقا با استعداد دوست دارند فیلم بلند بسازند. به هرحال توجه به این عزیزان که می خواهند چنین کاری را بکنند از سیاستهای ویژه جشنواره بوده که به نظر من کار بزرگی است ونتایج آن البته به صورت بلند مدت بسیار خوب ومفید خواهد بود.
نظرتان درمورد جشنواره واصولا حضورتان دران چیست؟
الان زود است که درمورد این اظهار نظر کنیم. ولی از انتخابها چندان راضی نیستم. اما فکر می کنم فیلمم لایق حضور دربخش مسابقه سینمای ایران بود.