نامه ای که عبدالله مومنی در شکایت از چند تن از بازجویان و قضات دادگستری، از جمله قاضی مرتضوی، تنظیم و به دادستان تهران تسلیم کرده است، بار دیگر نگاه ها را به سمت سازمان ادوار جلب کرد. مومنی پیش از این نیز با انتشار نامه سرگشاده ای خطاب به آیت الله خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی، به شرح شکنجه هایی پرداخته بود که در زندان متحمل شده بود.
هم اکنون به غیر از مومنی، 4 تن از دیگر اعضای ارشد سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) در بازداشت به سر می برند: احمد زیدآبادی (دبیرکل)، علی جمالی (عضو شورای مرکزی و مسوول کمیته سیاسی)، حسن اسدی زیدآبادی (عضو شورای مرکزی و مسوول کمیته حقوق بشر) و علی ملیحی (مسوول روابط عمومی و عضو شورای سیاستگذاری).
همزمان مقامات امنیتی و قضایی، سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) را به عنوان سازمانی غیرقانونی، معرفی کرده اند. حتی گفته می شود قاضی مقیسه، که قاضی پرونده برخی از اعضای این سازمان است، صراحتا عضویت در این سازمان را یکی از اتهامات این افراد دانسته و بر همین اساس اقدام به صدور حکم کرده است.
هاشمی و نامه عبدالله مومنی
عبدالله مومنی، سخنگو و رییس شورای مرکزی سازمان ادوار، در شب 31 خردادماه سال گذشته بازداشت شد. وی از جمله افرادی است که در پنجمین جلسه دادگاه متهمان حوادث پس از انتخابات، حضور داشت و “اعتراف” کرد. چندی پیش، نامه ای از سوی مومنی منتشر شد که وی در آن به شرح اتفاقاتی که در دوران بازجویی برایش رخ داده و چگونگی اخذ اعتراف از خود پرداخت. وی در اوایل این هفته، نامه دیگری منتشر و درآن از بازجویان خود، و همچنین قاضی صلواتی و قاضی مرتضوی، شکایت کرد. مومنی این افراد را “شکنجه گران اصلی” خود دانست که مستقیم یا غیرمستقیم در شکنجه وی نقش داشته اند.
فاطمه آدینه وند، همسر مومنی، در این مورد به “روز” می گوید: “با عبدالله که ملاقات داشتم، روحیه بسیار خوبی داشت. عبدالله اعلام کرده بود قصد دارد شکایت نامه ای تنظیم کند. آقای جعفری دولت آبادی، دادستان تهران هم به دادسرای اوین آمده و عبدالله شکایت خود را به او تسلیم کرده است.”
وی درباره امکان رسیدگی به این نامه می گوید: “نمی دانم چطور می شود. اقای دادستان که نامه را گرفته و گفته اند بررسی می شود، اما هنوز هیچ چیز مشخص نیست. فقط امیدوارم سرنوشت نامه قبلی عبدالله را پیدا نکند.”
همسر عبدالله مومنی درباره سرنوشت نامه قبلی همسرش می گوید: “هیچ خبری از رسیدگی نیست. ما این نامه را به برخی از مسوولان رده بالای مملکت رساندیم، اما هیچ کس به وضعیت رسیدگی نکرده است. خود من این نامه را به آقای هاشمی دادم و آقای هاشمی هم نامه را خواندند، اما هنوز نمی دانیم که چه اتفاقی افتاده است.”
مومنی نخست به 8 سال زندان محکوم شد، اما این حکم در دادگاه تجدید نظر به چهار و نیم سال تغییر پیدا کرد. فاطمه آدینه وند درباره آخرین وضعیت همسرش می گوید: “عبدالله در بند 350 زندان اوین نگهداری می شد. متاسفانه تلفن های این بند به دلایل نامعلوم همچنان قطع است. از طرف دیگر، امکان ملاقات حضوری هم نداریم ودر این مدت، تنها به صورت کابینی و هفته ای یک بار با عبدالله ملاقات کرده ایم. هر چقدر هم نامه می دهیم و اعتراض می کنیم، فایده ای ندارد. بچه های من، از 24 فروردین پدرشان را بغل نکرده اند. برای دادستانی هم نامه نوشته ایم، اما فایده ای نداشته است. خود من هم از خردادماه موفق نشده ام با عبدالله ملاقات حضوری داشته باشم.”
مومنی 15 اسفندماه سال گذشته با قرار وثیقه 800 میلیون تومانی به مرخصی آمد، اما 24فروردین ماه به زندان برگردانده شد. فاطمه آدینه وند درباره تلاش برای گرفتن مرخصی می گوید: “چندین بار درخواست داده ایم اما فایده ای نداشته است. در زندان رسما به عبدالله گفته اند به خاطر نامه ای که منتشر کرده ای، به تو مرخصی نمی دهیم. دادستانی هم می گوید اجازه مرخصی، دست ما نیست. بلکه نهادهای امنیتی باید با مرخصی موافقت کنند.”
وی اضافه می کند: “عبدالله در زندان به بیماری پوستی مبتلا و الان دچار قارچ شده است. حتی پزشک زندان هم بعد از معاینه، اعلام کرده که باید برای معالجه، به اومرخصی داده شود، اما متاسفانه مقامات امنیتی اجازه این کار را نمی دهند.”
سمیرا صدری و روز تولد علی جمالی
علی جمالی، عضو شورای مرکزی و مسوول کمیته سیاسی سازمان ادوار، دیگر عضو دربند این سازمان است. علی جمالی ۳۱ مرداد ماه و در حالی که عازم منزل احمد زیدآبادی، برای برگزاری مراسم افطار بود، در خیابان بازداشت شد. وی از آن زمان تاکنون در زندان به سر می برد و چندی پیش به بند 350 زندان اوین منتقل شده است. حدود دو هفته پیش، با احضار جمالی به شعبه 28 دادگاه انقلاب، حکم 4 سال زندان وی، به او ابلاغ شده است.
سمیرا صدری، همسر علی جمالی به “روز” گفته است:“متاسفانه از زمانی که علی بازداشت شده، ما امکان ملاقات حضوری پیدا نکرده ایم. این در حالی است که چندین بار هم تلاش کردیم که اجازه ملاقات حضوری به ما بدهند، اما هنوز اتفاقی نیفتاده است.”
او اضافه می کند: “من تا الان چندین نامه به دادستان تهران نوشته ام، اما هنوز هیچ جوابی از او دریافت نکرده ام. هنوز حتی اجازه نداده اند که درباره وضعیت همسرم، ملاقاتی با دادستان داشته باشم. امیدوارم به هر حال، به من اجازه ملاقات با همسرم را بدهند. او بعد از بازداشت، هنوز موفق نشده است فرزند هفت ماهه مان را در آغوش بگیرد.”
صدری با اشاره به اینکه روز یکشنبه، سالروز تولد علی جمالی بوده است، گفت: “برای تولد علی دسته گلی خریدم و آن را به ملاقات بردم، اما حتی اجازه ندادند که دسته گل را به او بدهم. همسر من در روز تولدش هم از ملاقات جضوری با ما محروم بود. حتی وقتی به دلیل هوای سرد زندان، برایش لباس های گرم بردم، به سختی موفق شدم لباس ها را به دستش برسانم.”
صدری با اشاره به صدور حکم علی جمالی اضافه کرد: “چند روز قبل از صدور حکم علی، قرار بازداشت دو ماهه او تمام شده بود. بعد از ابلاغ حکم، با قاضی پرونده صحبت کردم تا شاید قرار بازداشت علی به وثیقه یا کفالت تبدیل شود، قاضی ابتدا با این مساله موافقت کرد، اما بعد از چند ساعت گفت نمی توانم به علی مرخصی بدهم. وی به من گفت می ترسم اگر به او مرخصی بدهیم، از کشور خارج شود.”
گفتنی است علی جمالی، پس از محاکمه در شعبه 28 دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه، به اتهام توهین به رهبرجمهوری اسلامی، توهین به رییس جمهور، تبلیغ علیه نظام و همچنین تجمع و تبانی برای بر هم زدن نظم عمومی به 4 سال زندان محکوم شد.
احمد زیدآبادی: یک سال بدون مرخصی
احمد زیدآبادی، دبیرکل سازمان ادوار، پس از بازداشت در 23 خرداد سال 88، حتی یک روز هم مرخصی نداشته است. یکی از نزدیکان زیدآبادی، درباره آخرین وضعیت وی به روز می گوید: “آقای زیدآبادی همچنان در رجایی شهر هستند. البته شرایط شان نسبت به روزهای اول، خیلی بهتر است. همسر وی هم هر دو هفته یک بار، به ملاقات او می رود و از زندان امکان تماس تلفنی هم وجود دارد.”
احمد زیدآبادی در دادگاه به ۶ سال حبس، ۵ سال تبعید در گناباد و محرومیت مادام العمر از فعالیت های اجتماعی و سیاسی محکوم و این حکم در دادگاه تجدید نظر هم تایید شد.
این منبع نزدیک به زیدآبادی می گوید: “هنوز صحبتی از مرخصی نیست. پیش از این برای دکتر قرار وثیقه ی ۲۵۰ میلیونی صادر شده بود. این وثیقه سپس به 350و در نهایت به 500 میلیون تومان افزایش پیدا کرد، اما همچنان خبری از مرخصی نیست. امیدواریم که مسوولان امنیتی و قضایی، با مرخصی احمد که به حق مطلوم ترین زندانی سیاسی حوادث پس از انتخابات است، موافقت کنند.”
هفته گذشته، پس از انتشار خاطرات محسن امین زاده، در “روز”، بسیاری نگران حال زیدآبادی شدند. امین زاده به نقل از زیدآبادی نوشته بود که در زندان دوبار شلاق خورده است: “تا جایی که من می دانم اقای زیدآبادی این مسایل را اصلا به خانواده خود منتقل نکرده بود. شاید نمی خواست باعث نگرانی آن ها شود. فقط امیدوارم که این روزها دیگر شرایط سال گذشته برایشان تکرار نشود.”
حسن اسدی زیدآبادی: زندان، بدون مرخصی
حسن اسدی زیدآبادی، دیگر عضو شورای مرکزی سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) و مسوول حقوق بشر این سازمان نیز به همراه علی جمالی، روز 31 مردادماه بازداشت شد. وی مدتی را در سلول های انفرادی بند 240 به سر بردو چندی پیش به بند 350 زندان اوین و نزد 3 عضو دیگر این سازمان منتقل شد.
یکی از نزدیکان حسن اسدی به “روز” گفته است: “حسن مدت ها در کنار مجرمین مالی و بدون در اختیار داشتن فرصت هواخوری در بازداشت بود. در حال حاضر وضعیت او خیلی بهتر است. به بند 350 رفته و در کنار برخی از دوستانش است.”
وی درباره ملاقات با حسن اسدی گفت: “تلفن های بند 350 همچنان قطع است. حسن هم مثل بقیه امکان تماس تلفنی ندارد، اما هر هفته یک بار می توان به ملاقات وی رفت. البته ملاقات های حسن هم مثل دیگر زندانیان کابینی است.”
حسن اسدی پیش از این، در ابان ماه سال 88 نیز بازداشت و بعد از 40 روز با قرار ضمانت از زندان، آزاد شده بود. وی در خصوص این پرونده 17 مرداد ماه در شعبه 28 دادگاه به ریاست قاضی مقیسه به 5 سال حبس محکوم شده بود که این پرونده در مرحله تجدید نظر است.
پرونده جدید مسئول کمیته حقوق بشر سازمان ادوار تحکیم وحدت به شعبه 28 دادگاه انقلاب ارسال شده و روز 17 آبان برای رسیدگی به آن تعیین گردیده است. در دور جدید بازداشت وی، سه اتهام جدید “اجتماع و تبانی علیه نظام”، “تشویش اذهان عمومی” و “فعالیت تبلیغی علیه نظام”به وی تفهیم شده است.
علی ملیحی: زندان به جرم عضویت در ادوار
علی ملیحی، مسوول روابط عمومی سازمان ادوار و روزنامه نگار، ۲۰ بهمن ماه سال گذشته بازداشت شد. وی تا یک ماه پس از بازداشت موفق به ملاقات با خانواده خود نشد. ملیحی هم اکنون در بند 350 زندان اوین به سر می برد.
آن گونه که خانواده ملیحی اعلام کرده اند، وی در زندان چندین بار مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفته است. ملیحی، مرداد ماه گذشته، به همراه دیگر زندانیان بند350، در اعتراض به شرایط زندان، دست به اعتصاب غذا زده بود.
علی ملیحی در دادگاه به اتهام اجتماع و تبانی علیه نظام، تبلیغ علیه نظام، شرکت درتجمعات غیرقانونی، نشر اکاذیب و توهین به رییس جمهور محاکمه شد. دادگاه وی را سرانجام به چهار سال حبس تعزیری و جزای نقدی معادل یک میلیون ریال محکوم کرد. حکم ملیحی چندی پیش از سوی دادگاه تجدیدنظر نیز مورد تایید قرار گرفت.
محمدعلی دادخواه، وکیل ملیحی، در گفت و گویی اعلام کرده بود که یکی از اتهامات ملیحی، عضویت در سازمان ادوار اعلام شده؛مساله ای که با توجه به قانونی بودن این سازمان، بلاموضوع است.
همچنین پس از اعتصاب غذای ملیحی، وی از سلول انفرادی بند ۲۴۰ به دادسرای اوین برده و در آن جا از سوی مسوولان تهدید شد که 6 ماه سلول انفرادی در انتظار اوست.
علی ملیحی هم اکنون در بند350 زندان اوین، هم چون دیگر زندانیان، امکان تماس تلفنی با خانواده خویش را ندارد و ملاقات های وی نیز تنها به صورت کابینی انجام می شود.