در حالی که ماجرای رسوایی اخلاقی فرزاد جمشیدی، مجری “ارزشی” تلویزیون که از طریق اجرای برنامه در مراسم حج به اغفال یک زن جوان پرداخته و به شلاق محکوم شده، همچنان در کانون توجه رسانه ها و شبکه های اجتماعی قرار دارد، روز گذشته، سایت های داخلی از رسوایی های جنسی و اخلاقی روح الله حسینیان، روحانی افراطی حامی دولت و یک مدیر اقتصادی بلندپایه خبر دادند.
روز گذشته و همزمان با برپایی دادگاه زنی که از “یک نماینده مجلس” به خاطر تجاوز به عنف شکایت کرده بود، سایت های خبری فاش کردند که نماینده مذکور کسی نیست جز چهره حزب الهی و تندرو سال های اخیر یعنی روح الله حسینیان.
در خبری که بولتن نیوز درباره شکایت “زن شوهر دار از نماینده مجلس” منتشر کرده، آمده است: “روز دوشنبه 18 دی ماه زمان رسیدگی به شکایت یک دختر جوان از یک نماینده مجلس است. چندی پیش دختر جوانی با هویت «ل.م» از یک نماینده مجلس به اتهام «تجاوز به عنف» به مقامات قضایی و امنیتی شکایت کرد و پرونده ای در این خصوص تشکیل و حتی در محافل سیاسی و برخی رسانه ها نیز این خبر منتشر شد.دختر جوان البته مدعی است که پس از طرح شکایتش، نماینده مذکور تمام تلاش خود را انجام داده است که با تطمیع و تهدید او را از ادامه پیگیری‌هایش منصرف کند اما وی زیر بار این مسئله نرفته و رسما شکایت خود را از طریق مرجع قضایی دنبال کرده است. وی در عین حال ادعا می‌کند که به جهت رعایت حفظ مصالح و وجهه مسئولین، از طرح شکایت کیفری از نماینده مذکور صرف نظر کرده و دادخواست حقوقی با عنوان «اثبات علقه زوجیت» را به دادگاه ارائه داده که این پرونده امروز در ساعت 10:30
روز 18 دی ماه در محکمه حقوقی یکی از مراکز استان‌ها رسیدگی شد”.
پس از انتشار این خبر در بولتن نیوز، پایگاه خبری “ملی-مذهبی” در خبری اعلام کرد که نام این نماینده “روح الله حسینیان” است.
سایت ملی-مذهبی نوشت: “روح الله حسینیان با یک زن شوهردار ارتباط غیراخلاقی داشته است و شوهر این خانم به ریخت و پاش‌های مالی همسرش مشکوک می‌شود و او را زیر نظر می‌گیرد و یک بار در میان وسایل کیف خانمش یک قطعه چک به نام روح الله حسینیان می‌بیند. این خانم بعد از اینکه مساله لو میرود موضوع را به حسینیان اطلاع می‌دهد و براثر این شوک حسینیان به هم می‌ریزد و بیمار می‌شود. در همین حال همسر این خانم هم شکایتی به دادگستری می‌برد و هم اکنون این پرونده به صورت بی سروصدا در دادگستری در جریان است”.
سایتی به نام “ایران آزاد” نیز جزئیات بیشتری به همراه نام زن شاکی منتشر کرده ونوشته این زن از سوی حسینیان برای برقراری رابطه جنسی به مرگ تهدید شده بود. او از طریق یک بنگاه کاریابی و از سوی خانمی به نام خانم “ل.موسوی” به حسینیان معرفی شده و افرادی به نام سعیدی و شیبانی که به نوشته این سایت باجناق حسینیان هستند در این ماجرا دست داشته اند.
این سایت شعبه یازدهم دادگاه ویژه روحانیت به ریاست “حجت الاسلام قدیانی” را شعبه رسیدگی کننده به پرونده روح الله حسینیان معرفی کرده است.
رسانه های نزدیک به حسینیان، از جمله “رجانیوز” دربرابر این خبر سکوت کرده و حتی حاضر به تکذیب آن نشده اند.
اما ماجرای روح الله حسینیان، تنها مورد از افشاء شدن رسوایی های اخلاقی و جنسی مدیران و کارگزاران نظام “ اسلامی” نبود. سایت بولتن نیوز، روز گذشته از “رسوایی اخلاقی یک مدیر ارشد اقتصادی” نیزپرده برداشت.
این سایت که چند ساعت پس از انتشار گزارش، آن را از خروجی حذف کرد، دراین باره نوشته بود: “حضور کارمند خانم یکی از دستگاه های اقتصادی در جلسه عمومی این دستگاه و در حضور خبرنگاران و طرح موضوع روابط مدیر آن مجموعه با وی، موجب آبروریزی و ایجاد رسوایی اخلاقی در آن دستگاه گردید.اگرچه با فشار مسئولان ارشد مجموعه مذکور، مدیر مورد اشاره استعفا داده، اما اصرار این خانم بر پیگیری موضوع و علنی کردن آن، حاشیه ها را افزایش داده است.از یک سو این خانم مدعی است مدیر مذکور با وی چندین سال رابطه داشته است و اکنون به دلیل فشار همسر رسمی خود رابطه را قطع کرده و این اقدام را بازی با احساسات خود می داند، و از سوی دیگر مدیر مذکور با این رسوایی عملا همه آبرو و جایگاه و حیثیت فردی و اجتماعی خود را از دست داده و از نظر شخصیتی نابود شده است”.
بولتن نیوز افزوده: “در این میان دیدگاه های گوناگونی بیان شده است؛ گروهی ارتباط مخفیانه این مدیر با زنی 20 سال کوچکتر از خود را غیراخلاقی می دانند و هتک آبرو و حیثیت وی را مجازات منصفانه ای برایش می دانند وگروهی دیگر، اقدام این زن در علنی کردن موضوع و اشاره به خصوصی ترین مسایل رابطه در میان جمع و گرفتن فیلم از مدیر مذکور را نوعی باجگیری و وقاحت می دانند. هرچند به نظر می رسد هردو سوی این رابطه، هزینه سنگینی برای گذشته خود پرداخته اند و آبرو و جایگاه اجتماعی خود را از دست داده اند، اما شاید این رسوایی عبرتی باشد برای کسانی به ویژه در میان مسئولان و مدیران که صرفا به دلیل برخورداری از موقعیتی اجتماعی یا مالی، اجازه
هرگونه ارتباط را به خود می دهند، اما سپس پذیرش مسئولیت و نتایج آن را برنمی تابند”.
