شیرین کریمی
سخنرانان نشست سراسری اتحادیه دانشجویی دفتر تحکیم وحدت، که از دیروز در دفتر نشریه نامه آغازبکار کرد با تاکید بر نقش دانشجویان در مقابله با “هر گونه تفکر استبدادی چه در سطح دانشگاه و چه در سطح جامعه” خواستار “نقد صریح وضعیت ایران در سطح بین المللی” و لزوم کنار گذاشتن “خطوط قرمز” شدند.
در روز اول این نشست دو روزه که با شرکت فعالان سیاسی، روشنفکران و اعضای انجمنهای اسلامی دانشجویان دانشگاههای شهرهای مختلف کشور و با سخنان محمد هاشمی دبیر تشکیلات تحکیم آغاز شد، سعید مدنی، رضا علیجانی و بابک احمدی به سخنرانی پرداختند.
به گزارش ادوار نیوز در این نشست که با محوریت “همبستگی با دانشجویان دربند” برگزار شد، رضا علیجانی، فعال ملی ـ مذهبی ضمن سخنانی با تاکید بر اینکه “تا زمانی که خط قرمز زندان برای بسیاری از فعالین سیاسی وجود دارد و آنها دفاع از آزادی و دموکراسی را تا جایی انجام می دهند که هزینه زندان برای آنان تحمیل نشود، جنبش دموکراسی خواهی به نتایج مورد نظر نخواهد رسید” گفت: “دانشجویان در حال حاضر خط قرمز زندان را برای فعالیتهای خود پشت سر گذاشته اند. امروز دانشجویان را از خانه خود به بیرون رانده اند و دانشجویان همانند فلسطینیان که از سرزمین خود رانده شده اند از دانشگاه به بیرون رانده شده اند”.
علیجانی در ادامه با طرح این سئوال که “آیا کنش اجتماعی دانشجویان در برابر کنش سیاسی آنها تعریف می شود” گفت: “یکی از نیازهای جنبش دانشجویی درونی کردن ارزش هاست. بر این اساس زندگی دانشجویی بر اساس کنش اجتماعی و سیاسی او شکل می گیرد.“
علیجانی سپس با اشاره به بحث های معطوف به انتخابات گفت: “برخوردهای مختلف با مبحث انتخابات همانند شرکت، حمایت، ارائه لیست و یا عدم شرکت بر پایه ی یک پیش فرض استراتژیک که همان اصلاحات است شکل می گیرد”.
او آنگاه “حفظ روابط جمعی را مهم ترین اولویت در ورود به بحث انتخابات” دانست و گفت: “در سال 84 اجماع نسبی در جنبش دانشجویی در خصوص انتخابات وجود داشت. و امروز تکثر در دیدگاه دانشجویان نسبت به انتخابات اگر موجب ایجاد شکاف و اختلاف در تشکیلات تحکیم گردد ضربه جدی برای آن خواهد بود. دانشجویان اگر می خواهند در خصوص انتخابات به بحث بنشینند باید با نگاهی انسانی و مبتنی بر حسن ظن و خارج از منافع مشخص سیاسی رفتار کنند”.
به گزارش ادوار نیوزعلیجانی بحث اصلاحات را در پاورقی تحولات جامعه مطرح دانست و گفت: “امروز دیدگاه بسیاری انتخاب میان بد و بدتر است و توقعات نسبت به دوران اصلاحات تغییر کرده است”.
علیجانی با اشاره به در پیش بودن انتخابات مجلس، اضافه کرد: “استدلال برای شرکت یا عدم شرکت در انتخابات از سال 79 با دو نوع رویا اندیشی روبرو بوده است. اول طرح بحث نافرمانی مدنی و رفراندوم اگرچه مباحث قابل تاملی در عرصه سیاسی بوده اند اما از لحاظ استراتژیک نوعی رویا پردازی بوده است. چرا که هیچ سندیکا و یاد حزب قانونی قدرتمندی که بتواند نافرمانی مدنی را به اجرا بگذارد وجود نداشته است. این دیدگاه از سوی گروهی بشدت مورد نقد واقع شد. گروهی که خود در خصوص انتخابات به نوعی رویا پردازی دچار هستند که بر طبق آن معتقدند می توانند با ورود به مجلس بخش نظامی امنیتی حاکمیت را به عقب برانند و این در حالیست که در دور دوم ریاست جمهوری خاتمی در حالیکه بسیاری از نهادها از جمله مجلس، وزارت ارشاد و وزارت اطلاعات در دست ایشان بود اما طرف مقابل هر حرکتی را انجام داد”.
علیجانی سپس با اشاره به “تجربه منفی اقلیت ناکارآمد” در مجلس و شورای شهر اشاره کرد و عملکرد اقلیت اصلاح طلب مجلس هفتم را “حتی ضعیف تر از جناح راست در برابر دولت” دانست.
علیجانی بر این اساس نتیجه گرفت “کسانی که به رویکرد شیرجه به سوی انتخابات معتقدند باید پاسخگوی این رویا پردازی خود باشند”.
علیجانی مسئله انتخابات را مسئله کشور ندانست و با اشاره به اینکه “امروز مسئله هسته ای و خطر جنگ مهمترین مسئله کشور است” تاکید کرد که “باید به صورت صریح وارد نقد وضعیت ایران در سطح بین المللی شد و خطوط قرمز را کنار گذاشت”.
بابک احمدی، سخنران دیگر این مراسم دانشجویان عضو دفتر تحکیم وحدت را به “ایستادگی در برابر هر گونه تفکر استبدادی چه در سطح دانشگاه و چه در سطح جامعه” دعوت کرد.
بابک احمدی ادامه داد: “اصل اول برای ما اینست که خواهان جامعه دموکرات و آزاد هستیم و بر اساس اعتقاد به آزادی مردم بر حق تعیین سرنوشت و مبارزه با نیروهای مخالف با این آرمانها در سطح نظام سیاسی و یا اجتماع دست هرنیرویی معتقد به این آرمان را می فشاریم و بر این اساس دفاع از حقوق محذوفین ، زنان و اقلیتها را اولویت می دانیم”.
احمدی سپس با انتقاد از نحوه عملکرد اصلاح طلبان در 8 سال اصلاحات گفت: “دانشجویان باید این عملکرد را که زمینه شکل گیری استبداد فعلی را ایجاد کرده است بررسی کنند”.
بابک احمدی راه حل نهایی برای تامین مطالبات دانشجویی را “ایجاد یک سندیکای مقتدر دانشجویی که هم در مسائل دانشگاه و هم در مسائل اجتماع” امکان فعالیت ابراز نظر داشته باشد دانست.