البرز محمودی
اول شهریور هشتاد و چهار که اعضای پیشنهادی کابینه در بهارستان برای اخذ رای نمایندگان تلاش می کردند، در مقابل سه نماینده ای که در موافقت با “علیرضا علی احمدی” برای وزارتخانه تعاون صحبت کردند، تنها “برمک”، نمانیده مردم کلاله از موضع مخالف سخن گفت. او با بیان اینکه “علی‌احمدی حتی در سطوح میانی مدیریت نیز سابقه‌ای ندارد” به همکاران خود یادآور شد: ”رای اعتماد به علی‌احمدی به منزله‌ی آن است که رانندگی اتوبوس را به کسی بسپاریم که تنها در امتحان آیین‌نامه موفق شده است و چنین رایی دارای ریسک بالایی است.” حال پس از دو سال و نیم، این بار علی احمدی کاندیدای وزارت آموزش و پرورش است و مجلس امروز در مورد او تصمیم می گیرد.
علی احمدی که از نزدیکان احمدی نژاد است پس از نیاوردن رای اعتماد برای پست وزارت تعاون، به ریاست دانشگاه پیام نور برگزیده شد تا به این ترتیب هم صاحب “سابقه ای در مدیریت” شود و هم “شاخی شود در چشم دانشگاه آزاد”.
در آن دوران احمدی نژاد علی‌اکبر اشعری، چهره سرشناس افراطیون راست را به عنوان وزیرآموزش و پرورش پیشنهاد کرد. اما او هم با 73 رای موافق و 175 رای مخالف عملا راه به ساختمان “شهید علاقمندان” نیافت. پس از این ماجراها بود که فرشیدی که او نیز “تجربه مدیریتی خاصی” فراتراز مدیریت یک دبیرستان در شمال تهران نداشت، وزیر شد.
وزارتی که تنها چند ماه دوام آورد و کار به جایی رسید که وی مجبور به استعفا شد؛ استعفایی که موافقت سایت های همسو با دولت را نیز به همراه داشت.
به دنبال استعفای فرشیدی، همفکران احمدی نژاد بارها در رسانه ها و سایت های اینترنتی وابسته به دولت نهم “از احتمال جایگزینی احمدی به جای فرشیدی” خبر دادند. به این ترتیب او که در این فاصله به عنوان سرپرست وزارت آموزش و پرورش، وزارت را تمرین می کرد، عاقبت به طور رسمی به عنوان وزیر پیشنهادی دولت نهم به مجلس معرفی شد.
مشکلات معلمان
و همه اینها در حالی که مشکلات معلمان و نظام آموزشی کشور نه تنها حل نشده، بلکه روز به روز نیز بر حجم آن افزوده می شود . هر چند برخوردهای امنیتی و قضایی و از جمله بازداشت معلمان، این مشکلات را از دیده ها نهان کرده است.
در همین ارتباط چندی پیش علی اکبر باغانی، عضو کانون صنفی معلمان به روزنامه سرمایه گفت: “در وزارت آموزش و پرورش 700 هزار نفر از معلمان کشور حدود 130 تا 250 هزار تومان حقوق می‌گیرند یعنی در خط مطلق فقر زندگی می‌کنند…اکنون معلمان با حقوق ناچیز خود زندگی می‌کنند و امکانات و اضافه کارشان هم به حداقل رسیده است”.
آن هم در شرایطی که هنگام بررسی لایحه بودجه سال آینده، رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اعلام کرد: “آموزش و پرورش با کسری بودجه ای معادل 2 هزار میلیارد تومان مواجه است.” این موضوع از آن جهت اهمیت می یابد که به طور معمول هر ساله 94 درصد بودجه این وزارتخانه صرف پرداخت حقوق و مزایای پرسنل آن می شود و حال که وزارتخانه آموزش و پرورش با کسری بودجه مواجه است، عملا فشار آن بر کارمندان و خانواده های آنان در سراسر ایران وارد می شود.
بنابر نظر صاحبنظران مسایل اقتصادی، آموزش و پرورش هرساله یک سوم حقوق پرسنل خود را بدهکار است. در ده سال گذشته این وزارتخانه هر ساله به طور میانگین کسری بودجه ای معادل رقم 32⁄7 درصد داشته است. این کسری بودجه از آن جهت اهمیت دارد که دستگاه های دیگر وقتی با کسری بودجه مواجه می شوند با صرفه جویی در هزینه های عمرانی و غیره، سعی می کنند کسری بودجه را کاهش دهند؛ کاری که درآموزش و پرورش ممکن نیست الا در صورت عدم پرداخت حقوق معلمین و دیگر کارکنان این وزارتخانه. در حالیکه به نظر کارشناسان آموزش و پرورش با داشتن بیش از یک میلیون فرهنگی به عنوان پرسنل، باید ساماندهی مناسبی برای حقوق و مزایای کارکنان خود داشته باشد تا دغدغه معیشت مانع از تدریس مناسب و صحیح دانش‌آموزان نشود.
معلمان و مجلس امروز
با این حال، امروز معلمان اخبار مجلس را با دقت دنبال می کنند. بر اساس اخبار رسیده از مجلس احتمالا علی احمدی برغم همه حواشی که در مورد اووجود دارد، امروز رای خواهد آورد. سخنگوی فراکسیون وفاق و کارآمدی مجلس هم اعلام کرده است که: “اعضای فراکسیون به وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش رأی موافق می‌دهند.“
به گفته رضا طلایی‌نیک، نماینده مردم بهار و کبودراهنگ “بر اساس نظرسنجی از اکثریت نمایندگان مجلس، وی زمینه کسب رأی اعتماد را دارد.” دلیل هم “عملکرد مثبت احمدی در دانشگاه پیام نور” است؛ امری که کارشناسان آن را به چالش جدی کشیده و گفته اند وی آموزش عالی را با خطراتی اساسی روبه رو کرده؛ هر چند هدف ضربه زدن به دانشگاه آزاد، را عملی کرده است.