خانم منصوره بهکیش، مدافع حقوق بشر در ایران که به دلیل مبارزاتش علیه حکم اعدام و یکی از برگزار کنندگان اصلی مراسم مادران عزادارمشهور است، در آخرین حکم دادگاه، شش ماه به دوران زندانش افزوده شد.
اعضای گروه مادران عزادار زنانی هستند از میان فعالان سیاسی و وکلای “زندانی عقیدتی”. از سوی دیگر آنها اقوام کسانی هستند که از سال ۱۹۸۱ کشته، اعدام، دستگیر یا ناپدید شده‌اند. در سه دهه گذشته مادران عزادار علنا خواستار روشن شدن اعدام‌های سیاسی مخفیانه هستند. آنها همچنین بطور رسمی خواهان این هستند که محل دفن کشته شدگان را به آنها نشان بدهند. بعد از انتخابات سال ۲۰۰۹ که به خشونت کشیده شد، مادران پارک لاله هر شنبه در پارک لاله تجمع سکوت برگزار کرده و خواهان آزادی زندانیان سیاسی و حذف مجازات اعدام شده اند.
برنامه نظارت بر مدافعان حقوق بشر، که شامل فدراسیون بین المللی حقوق بشر و سازمان جهانی علیه شکنجه نیز می شود بیانیه ای در پاسخ به این اقدام حکومت ایران صادر کردند.
در این بیانیه آمده است: “برنامه نظارت از دولتمردان ایران می خواهد که فوری و بدون قید و شرط به آزار و اذیت قضایی علیه خانم منصوره بهکیش پایان دهند و تمام مدافعان حقوق بشر را که در بازداشت خودسرانه به سر می برند آزاد کنند، و به طور کلی اعلامیه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر، اعلامیه جهانی حقوق بشر و عهدنامه های بین المللی حقوق بشر را که ایران تصویب کرده رعایت کنند.”
روز ۵ ژوئیه سال ۲۰۱۲خانم منصوره بهکیش متن آخرین حکم را از دادگاه تجدیدنظر تهران دریافت کرد.
برنامه نظارت می گوید: “خانم بهکیش، شش ماه حکم زندان دارد و در خطر دستگیری قرار دارد.”
خانم بهکیش در ۲۵ دسامبر ۲۰۱۱ توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی به چهار سال و شش ماه زندان محکوم شده بود. دادگاه وی را به اتهام “اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی از طریق تشکیل مادران عزادار” به چهار سال زندان و به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به شش ماه زندان محکوم کرد. خانم بهکیش که در زمان انتشار این بیانیه آزاد است، قصد دارد به این حکم اعتراض کند.
خانم بهکیش در ۲۹ اوت سال ۲۰۰۸، در ۵ دسامبر سال ۲۰۰۹ و در۹ ژانویه سال ۲۰۱۰ همراه با ۳۰ نفر از حامیان مادران پارک لاله دستگیر شد. روز ۱۷ مارس سال ۲۰۱۰ از سفر وی به کشور ایتالیا جلوگیری شد و نتوانست به دیدار فرزندانش برود. در جریان این بازداشت پاسپورت او ضبط و خودش ممنوع الخروج شد.
منصوره که شش تن از اعضای خانواده اش را در دهه هشتاد از دست داده دائما تحت فشار است. وی می گوید: “من هیچ کار غیر قانونی نکردم. من به بازجوها هم گفته ام که هر کس می تواند بر مزار هرکس که دلش می خواهد برود و این کار غیرقانونی نیست. این حداقل حقوق شهروندی است. آنها خودشان هم می دانستند که این کار من غیر قانونی نیست اما متاسفانه در ایران برای افراد پرونده سازی می کنند.”
برنامه نظارت معتقد است که حکم خانم منصوره بهکیش تنها به قصد ترساندن و بازداشتن او از ادامه فعالیت های حقوق بشری صادر شده است. به علاوه، هدف از این حکم ترساندن تمام مدافعان حقوق بشر در ایران است.
تعدادی از مادران عزادار مثل ژیلا کاظم زاده مکوندی و لیلا سیف اللهی نیز دستگیر و به زندان محکوم شده اند.
سازمان نوبل زنان که تحت پوشش سازمان حقوق بشر جهانی کار می کند، متشکل از زنان برنده نوبل از جمله جودی ویلیامز، شیرین عبادی، وانگاری ماتهای، ریگوبرتا منچو توم، بتی ویلیامز و مایرید کوریگان مگوایر،نوشت: “منصوره بهکیش به دلیل رفتن به قبرستان افراد اعدام شده و حمایت از مادران عزادار محکوم شده است. فرزندان تعداد زیادی از این مادران دستگیر، مفقود یا کشته شده اند. گروه مادران عزا دار توجه جهانی را به مسئله شکنجه، قتل عام و تجاوز در زندان ها که به مدت۳۱ سال ادامه داشته است، جلب می کند.”
شبکه خبری زنان، ۱۶ ژوئیه
