ماجرای جلسه حجت‌الاسلام سیدمحمود علوی، وزیر اطلاعات دولت یازدهم با تعدادی از نمایندگان مجلس عضو جبهه پایداری به سوژه رسانه‌های داخلی و خارجی تبدیل شده است. ماجرا از این قرار است که تعدادی از نمایندگان مجلس که همگی از حامیان ۶ دانگ محمود احمدی‌نژاد به شمار می‌روند، از وزیر اطلاعات دعوت می‌کنند تا در جلسه‌ای به پرسش‌های آنان پاسخ دهد.
وزیر قبول دعوت می‌کند و به همراه تعدادی از همکاران خود روانه بهارستان می‌شوند تا به پرسش‌ها یا شاید ابهام‌های این نمایندگان پاسخ دهند. در این میان حضور فردی که حجت‌الاسلام علوی را همراهی می‌کرده برای آقایان کوچک‌زاده و رسایی به علامت سوال تبدیل شده و جلسه را به حاشیه می‌برد تا جایی که ضمن پرخاش، توهین و تهدید مسئول دستگاه امنیتی کشور، از جلسه خارج می‌شوند و پس از آن تصمیم می‌گیرند سوال از وزیر اطلاعات درباره هویت شخص همراه را در دستور کار مجلس قرار دهند.
فارغ از حواشی پیش‌آمده درباره جلسه حجت‌الاسلام علوی با نمایندگان عضو جبهه پایداری، اما ضروری است وزیر محترم اطلاعات نکاتی را درباره ریشه رفتارها و هنجارهای این افراد که علاوه بر در اختیار داشتن چند صندلی محدود مجلس در رسانه‌های افراطی نیز دارای پایگاه‌های متعدد هستند، در نظر داشته باشد:
۱- انتخابات ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ برای جریانی که حفظ هویت و بقای سیاسی خود را بر مبنای تلاطم داخلی و خارجی سیاست‌های نظام تنظیم کرده بود، شباهت بسیاری با واقعه غرق شدن کشتی تایتانیک دارد. جریان افراطی همه تلاش خود را به‌خصوص پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم به کار بست تا تکلیف موازنه قدرت در ایران را یکسره کند و با حذف جناح اصلاح‌طلب و حتی اصولگرای معتدل، جاده نامطمئن تثبیت در قدرت را برای خود هموار سازد؛ اما چنین نشد.
۲- با حضور حجت‌الاسلام علوی بر مسند دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی، آن تصوری که در دوره‌ای ۴ ساله نسبت به وزارت اطلاعات ایجاد شده بود با یک شیب ملایم در حال برطرف شدن است. دیگر از رفتارها و عملیات‌های جیمز باندی خبری نیست و فعالیت سربازان گمنام امام زمان(عج) بنا به ذات امور اطلاعاتی با چراغ خاموش و بدون سر و صدا در حال اجراست. جریان افراطی از همین موضوع غضبناک است. دیرزمانی نگذشته از دوره‌ای که آنها با خاطری آسوده مشغول واگذاری پروژه‌های عظیم نفتی، عمرانی، اقتصادی و… به امثال “ب. ز” بودند. حالا دستگاه امنیتی بار دیگر مدافع حقوق ملت- دولت و نه یک جناح سیاسی خاص شده و به همین دلیل ساده، سنگ‌اندازی‌ها به هر بهانه‌ای ادامه خواهد داشت.
۳- با این اوصاف اما حجت‌الاسلام محمود علوی حداقل تا پایان عمر مجلس نهم همچنان با چنین مواردی روبه‌رو خواهد بود. چاره چیست؟ آیا رئیس دستگاه امنیتی کشور باید در مواجهه با جریان افراطی رفتاری برابر از خود نشان دهد یا راه دیگری هم وجود دارد؟ در نوع مواجهه با جریان تمامیت‌خواه از نوع عصبانی یک الگوی موفق در نظام ما وجود دارد و آن هم رفتار آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی طی ۸ سال اخیر است. استراتژی آیت‌الله هاشمی “صبوری” فعالانه بود؛ به این معنا که در برابر آماج حملات جریان تندرو، خم به ابرو نیاورد و به راه خود در روشنگری نسبت به خطر حضور آنها بر مناصب مهم حاکمیتی هشدار داد. ۲۴ خرداد نتیجه همان پیام‌ها و هشدارها بود که البته میسر نبود مگر با درایت مقام معظم رهبری. حالا همین الگوی موفق یعنی “صبوری فعالانه” برای وزیری که پیش از وزارت حداقل دو بار طعم انتقام جریان افراط را چشیده است، می‌تواند کلید پیروزی باشد.
منبع: فرهیتختگان ، ۲۴ اسفند