دولت اوباما برای وضع تحریم های سنگین تر شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران، فشار سنگینی وارد می کند. کنگره آمریکا نیز فهرست مورد نظر خود برای تحریم های یکجانبه ایالات متحده علیه تهران را در دستور کار دارد. با این حال، تندروهای این کشور عموماً فکر می کنند تحریم ها به تنهائی برای بازداشتن ایران از پیگیری تسلیحات هسته ای کافی نیست. به عقیده بازهای آمریکا، استفاده از تحریم در مواجهه با نافرمانی ایران از جامعه بین المللی، مانند استفاده از تفنگ آبی به جای اسلحه گرم است.
از سوی دیگر، نشانه هائی وجود دارد که بر نادرستی این برداشت ها صحه می گذارد. ممکن است رژیم مستأصل ایران بیش از آنچه که رهبرانش تظاهر می کنند، نسبت به محدودیت ها و انزوای اقتصادی ضربه پذیر باشد. دولت اوباما و سازمان ملل باید از فشار تحریم ها به عنوان یک حربه در رسیدن به توافقی استفاده کنند، تا در نتیجه آن خطر ایران مسلح به سلاح هسته ای را دفع کنند.
دورنمای ساده از وضع تحریم های سنگین تر در برابر تجارت با ایران این است که بسیاری از شرکت ها از هم اکنون تجارت خود با تهران را قطع کرده اند. دو شرکت اصلی بیمه به نام های لویدز و مونیخ، از قطع پوشش بیمه محموله های به مقصد ایران خبر داده اند. شرکت های بزرگ نفتی نیز از توقف تحویل محصولات پالایشگاهی به ایران خبر داده اند. از سوی دیگر، شل، توتال و بی پی نیز تصمیم به توقف تأمین بنزین خودروها به ایران گرفته اند.
ممکن است شرکت های آسیائی برای پر کردن این خلأ پیشقدم شوند، اما بهای فعالیت های پایه اقتصادی برای ایران در حال افزایش است. حتی چین به عنوان سرسخت ترین عضو شورای امنیت سازمان ملل در تضعیف دور جدید تحریم ها، خرید نفت خام خود از ایران را نسبت به سال گذشته به نصف کاهش داده است.
رهبران ایران در حال رفع و رجوع بحران های متعدد داخلی هستند و آنچنان که تظاهر می کنند، بی خیال و بی تفاوت نیستند. رژیم تا کنون اصرار داشته تحریم ها باعث می شود آنها در عدم اثبات صلح آمیز بودن برنامه هسته ای خود مصمم تر شوند. اما همین ماه گذشته بود که رئیس سازمان انرژی هسته ای رژیم پیشنهاد تعویض 60 درصد ذخیره اورانیوم خلوص پائین ایران با میله های سوختی را که امکان استفاده آن در تسلیحات هسته ای نیز وجود دارد، ارائه داد . البته این پیشنهاد به اندازه کافی آشکار و قابل درک نبود تا رضایت جامعه بین المللی را فراهم کند. با این حال، راه را برای چانه زنی باز می کند و نشان می دهد حاکمان ایران لبه تیغ تحریم های جدید را زیر گردن خود احساس می کنند.
منبع: بوستون گلوب- 5 آوریل
