حسن روحانی، در نخستین کنفرانس مطبوعاتی پس از مراسم تنفیذ و تحلیف، به صراحت از کابینه خود دفاع کرد، امکان مذاکره با آمریکا را منتفی ندانست و خواستار گفتوگو پیرامون برنامه هستهای ایران بدون اتلاف وقت شد.
از سوی دیگر اما فشارهای اصولگرایان بر روحانی همچنان ادامه دارد و آنها خواستار تغییراتی در کابینه وی شدهاند. همزمان محمدحسین صفار هرندی٬ مشاور فرهنگی فرمانده کل سپاه گفته که “شاید در آینده آقای روحانی جلوی برخی از افراد بایستد تا ثابت کند نوچه کسی نیست”.
روحانی در کنفرانس مطبوعاتی خود درباره پرونده هستهای گفت: “به عنوان رئیس جمهور ایران اعلام می کنم که نظام جمهوری اسلامی اراده سیاسی جدی برای حل این مسئله با حفظ حقوق مردم ایران را دارد و همزمان رفع نگرانی های طرف مقابل را هم مد نظر قرار خواهد داد”. وی تاکید کرد که در صورتی که غرب موافق چنین مسالهای باشد، نتیجه مطلوب “در زمانی نه چندان طولانی” حاصل خواهد شد اما به این شرط که “سرلوحه کار باید گفتگو باشد نه تهدید، این کلید مساله است”.
روحانی همچنین اضافه کرد که اگر در رفتار دولت آمریکا حسن نیت ببیند و احساس کند که مذاکره مستقیم می تواند منافع ملی ایران را تأمین کند، آماده مذاکره مستقیم خواهد بود. وی گفت که دولت او “ اقدامات دولت آمریکا را به دقت رصد خواهد کرد و به اقدامات عملی سازنده و معنی دار آنها قطعا پاسخ مشابه و متناسب داده خواهد شد… رای مردم ایران در انتخابات اخیر رایی معنا دار بود که هنوز پاسخ عملی و مناسب از جانب آمریکا به آن داده نشده است. بیانیه اخیر کاخ سفید نشان می دهد که هنوز مسوولان آمریکایی درک درستی از ملت ایران ندارند. رفتارها متناقض و پیام ها هم در گفتار و در عمل ناهمسو بوده است”.
روحانی به مساله تحریمها هم اشاره کرد: “هدف تحریم ها عملا ایجاد فشار بر اقشار مردم است. اینکه گفته می شود با این تحریم ها جلوی فعالیت های موشکی و هسته ای را می گیرند کاملا خلاف واقع است. هدف فشار بر زندگی مردم است. البته مردم ثابت کرده اند که در مقابل فشار خارجی ایستادگی خواهند کرد”.
از دیگر موارد مطرح شده در این نشست، بحث کابینه روحانی بود. وی پیرامون ادعای فشار بر وی برای انتخاب اعضای کابینه گفت: “به صراحت اعلام می کنم که هیچ کس بر من فشاری نیاورده و من هم کسی نیستم که در شرایط فشار تصمیم بگیرم. تمام این افراد را، البته پس از مشورت، به تصمیم خود انتخاب کرده ام”.
با این حال روحانی وجود برخی فشارها را منکر نشد: “هیچ کس، به ویژه کسانی که در انتخابات در کنار من بودند فشاری نیاورده اند، هر چند دیگران در مواردی سعی داشتند فشارهایی وارد کنند که موفق نشدهاند”.
وی همچنین اتهامهای مطرح شده علیه اعضای کابینه خود را “نادرست و غیراخلاقی” توصیف و اضافه کرد: “در مجلس ممکن است این مسائل مطرح شود و من پاسخ خواهم داد و با قاطعیت از تک تک وزیران پیشنهادی دفاع خواهم کرد. همه را می شناسم و با آنها در جاهای مختلف کار کرده ام. چند نفری هم هستند که آشنایی طولانی با آنها نداشته ام، اما افراد مطمئن به من معرفی کردند، با آنها گفت و گو کردم و در مجموع در مورد آنها مطمئن شدم”.
او پیرامون عدم حضور زنان در کابینه خود هم چنین اظهارنظر کرد: “ من قول داده بودم که در دولت برای خانم ها فرصت های عادلانه ایجاد کنم و به این قول وفادار هستم. در هیأت دولت هم از حضور خانم ها استفاده خواهیم کرد، چون فقط وزرا نیستند، معاونان هم هستند که در هیأت دولت شرکت می کنند. اما حتی اگر یک وزیر خانم معرفی شده بود، خانم ها نمی بایست قانع شوند. تمام عقب ماندگی ها در سطوح مختلف مدیریتی باید جبران شود”.
همزمان با این سخنان روحانی اما، فشارهای اصولگرایان بر وی به دلیل انتخاب برخی افراد در کابینه خود، ادامه دارد. روزنامه کیهان، در شماره امروز خود، با اشاره به سخنان روحانی، نوشت: “آقای روحانی در کنفرانس خبری دیروز با قاطعیت اعلام کرد که تحت تاثیر هیچ حزب، گروه و یا شخصیتی تصمیم نمیگیرد که این اظهارنظر قاطع اگرچه امیدآفرین است ولی متاسفانه با برخی از شواهد و قرائن موجود، همخوانی ندارد و از جمله نشانههایی در دست است که از تلاش یک جریان وابسته به اصحاب فتنه و مدعیان اصلاحات برای وارونهنمایی واقعیتها در نگاه و نظر ایشان حکایت میکند”.
این روزنامه همچنین به انتقاد از دو وزیر پیشنهادی برای وزارت اطلاعات و وزارت علوم پرداخت. کیهان پیرامون گفتوگوی علوی، وزیر پیشنهادی وزارت اطلاعات، با روزنامه خورشید، که وی در آن به حمایت از هاشمیرفسنجانی پرداخته بود، نوشت: “وی در این مصاحبه هیچ اشارهای به فتنه سال ۸۸ و نقش منفی و مخربی که آقای هاشمی در آشوب سازمانیافته از سوی بیگانگان - از جمله در نماز جمعه ۲۶تیر ۸۸ - ایفا نمود، نکرد”.
این روزنامه که مدیرمسوول آن توسط آیتالله خامنهای منصوب میشودٰ درباره وزیر پیشنهادی علوم هم به نقل از “برخی دانشگاهیان” چنین نوشت: “ محافل دانشگاهی و سیاسی از گزینه وزارت علوم به عنوان یکی از همکاران سازمان فتنه و آشوب یاد میکنند. میلیمنفرد از تحصیلکردگان فرانسه است که به تدریج مانند شمار زیادی از مدعیان اصلاحطلبی، از آرمانهای نظام فاصله گرفت. او پس از استعفای مصطفی معین از وزارت علوم در دولت اصلاحات، به سرپرستی این وزارتخانه گمارده شد. نامبرده در جریان حوادث فتنهآمیز سال ۱۳۸۸ جزو عناصر فتنهگری بود که اقدام به تجمع و تحصن در دانشگاه امیرکبیر کردند. بنابر برخی گزارشها وی در تحریک طیفی از دانشجویان ایفای نقش میکرد و همان زمان به بهانه اعتراض به تقلب در انتخابات خواستار تعطیلی و تعویق امتحانات ترم دوم شده بود”.
همزمان جهاننیوز – نزدیک به علیرضا زاکانی – به نقل از یک فعال سابق دانشجویی درباره میلیمنفرد نوشت: “از نظر اندیشه فکری و خط مشی سیاسی انتقادات جدی به وی وارد است و از نظر سیاسی و فکری چیزی از معین وزیر علوم دوران اصلاحات کم ندارد. به نظر میرسد آنچه که ما در زمان صدارت معین در وزارت علوم شاهد بودهایم بالقوه در دوران وزارت علوم گزینه احتمالی نیز وجود خواهد داشت… وی در انتخابات سال ۸۸ از اعضای محوری تحصن اساتید مسجد دانشگاه امیرکبیر بود و از موافقان لغو امتحان و تعطیلی امتحانات بود. علاوه بر حضور در تحصن اساتید در هدایت دانشجویان برای ایجاد التهاب در دانشگاه نقش اساسی داشت. میلی منفرد همچنین در تحصن اساتید دانشگاههای تهران که در مسجد دانشگاه تهران برگزار شد نقش محوری و فعال داشت و بر مواضع مدعیان تقلب تاکید می کرد. او از جمله اساتیدی بود که در آن ایام، امتحانات خود را برگزار نکرد و همراهی اش با مدعیان تقلب که دست به رفتارهای غیرقانونی زدند اگر نگوییم اقداماتی فتنهگرانه حداقل رفتاری غیرقانونی محسوب میشد”.
در تحولی دیگر سایت تسنیم نوشته است که محمدعلی نجفی، وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش، در مجلس گفته است که “در فتنه عملکرد مثبتی نداشتم، اما عملکرد من منفی هم نبود”.
دو روز پیش نیز نمایندگان مجلس به نقل از محمدجواد ظریف گفته بودند که وی در زمان حضور در کمیسیون امنیت ملی مجلس، گفته است: “ در حوزه سیاست خارجی باید وزارت خارجه با مسوولان نظام هماهنگ باشد، خود را ملزم میدانم تا با نظرات مقام معظم رهبری هماهنگی داشته باشم و اگر حتی نظرات کارشناسیام با نظرات حضرت آقا مغایرت داشته باشد، تبعیت از نظرات ایشان را لازم میدانم”.
رجانیوز، سایت نزدیک به جبهه پایداری، هم کابینه روحانی را “خالی از چهرههای دانشگاهی” دانست و نوشت: “ اگرچه مدرک دانشگاهی معیاری برای کارآمدی نیست اما دارا بودن سابقه فعالیت علمی و شناخته شدن بعنوان چهرهای دانشگاهی مزیتی است که حتما در مدیریت کشور مفید خواهد بود. امتیازی که کابینه پیشنهادی دولت یازدهم نه در مقایسه با وضعیت آرمانی، که حتی در مقایسه با دو دولت قبلی خود از ان برخوردار نیست… ۱۴ عضو کابینه، چهرههایی غیر علمی محسوب میشوند که اگرچه ممکن است بعضاً مدارک درجه یک دانشگاهی هم داشته باشند اما یا چهرههایی معمولی در فضای دانشگاهی به حساب میآیند و یا اینکه اصالتاً کسب مدرک دانشگاهی به فعالیت علمی نینجامیده و حکم چاشنی در کنار کارهای اجرایی و سیاسی را داشته است. نکته جالبتر آنکه دو چهره نزدیک به رئیس جمهور که از همان زمان تبلیغات انتخاباتی جایگاه ویژهای بین مشاوران وی داشتند بیشتر از کسب مدرک کارشناسی در مسیر فعالیت علمی گام نزدهاند. بیژن نامدارزنگنه وزیر پیشنهادی نفت و محمدرضا نعمتزاده وزیر پیشنهادی صنعت، معدن و تجارت اینچنیناند. حال اگر با همین معیار به وزرای دولتهای نهم و دهم نگاه کنیم، میتوانیم این دو کابینه را مجموعهای از افرادی دانست که غالباً در رشتههای تخصصی خود افرادی شاخص بشمار آمده و در مجامع دانشگاهی بعنوان وزنههای علمی شناخته میشدند و در دانشگاههای تراز اول کشور مشغول به تدریس بودند. اگرچه علیرغم واضح بودن این امر، مخالفان و معاندان همواره این حقیقت روشن را زیر سوال برده و انکار میکردند”.
پیش از این اصولگرایان به انتقاد از بالا بودن میانگین سنی کابینه پرداخته بودند: “کابینه ۵۸ ساله حسن روحانی، کهنسالترین کابینه تاریخ جمهوری اسلامی ایران است؛ چه اینکه میانگین سنی کابینه اول و کابینه دوم هاشمی رفسنجانی ۴۱ و ۴۹ سال، کابینه حجتالاسلام خاتمی ۴۶ و ۴۷ سال و کابینه احمدینژاد ۴۹ و ۵۰ سال بوده است”.
فشارها بر روحانی برای افرادی که به عنوان وزیر به مجلس پیشنهاد کرده در حالی ادامه دارد که برخی از نمایندگان مجلس وی را تهدید کرده اند به تمام وزرای پیشنهادی وی رای نخواهند داد.