فردریک دال
در این گوشه از شهر و در زیر سایه نگرانی های غرب از جنجال هسته ای ایران، رشد قیمت فرآورده های غذایی مساله بغرنج طبقات کارگری ایران را در آستانه انتخابات، به خود اختصاص داده است.
هاشم حسینی که یک قصاب است، در مغازه تقریباً خالی از مشتری در اسلامشهر می گوید: “نگرانی اصلی بالارفتن مدام قیمت هاست.” او می گوید فقط در ماه گذشته، قیمت گوشت 20 درصد افزایش یافته است.
حسینی گفت: “افراد با امکانات محدود، در بدترین شرایط زندگی می کنند.“
چنین سخنانی احتمالا برای محمود احمدی نژاد خوشایند نیست. او کسی است که در انتخابات ریاست جمهوری، حدودً سه سال پیش، با تعهد توزیع درآمد نفت بین مردم پیروز شد و اینک در آستانه انتخابات 14 مارس مجلس، با آزمون سختی از محبوبیت خود روبروست.
مرد ناراضی دیگری در یک فروشگاه دیگر با تمسخر گفت: “مساله هسته ای دیگر چیست؟ اینجا مردمی هستند که شب ها با شکم گرسنه می خوابند. ثروتمندان، پولدارتر می شوند و فقیران، فقیرتر.“
مثل بقیه منتقدین دولت، این مرد 28 ساله هم از ترس خشونت مقامات نخواست از او نامی برده شود.
تحلیلگران می گویند انتظار می رود سایه مشکلات اقتصادی بر پافشاری هسته ای سنگینی کند. این در حالی است که انتخابات به فاصله دو هفته از تصویب دور سوم تحریم های نسبتاً ملایم شورای امنیت علیه ایران برگزار می شود.
بسیاری از سیاستمداران میانه رو منتقد مدیریت احمدی نژاد بر اقتصاد 280 میلیارد دلاری کشور، در پی جلوگیری از ادامه سلطه همفکران او بر قوه قانونگذاری کشور هستند. این نقطه عطفی برای قدرت گرفتن آنها در دوره ای پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال آینده خواهد بود.
هرچند صعود نرخ تورم به ارقام دو رقمی می تواند موجب تضعیف متحدان تندروی رییس جمهور در پای صندوق های رای شود، لیکن صرف هزینه از سوی دولت در امور اجتماعی مربوط به فقیران تا حدی از تضعیف بیشتر دولت جلوگیری می کند.
فضل الله نعمتی، 63 ساله هم از بالا بودن میزان تورم شکایت می کند اما در عین حال می گوید این یک مساله جهانی است و نباید آنرا به گردن دولت انداخت.
این مهندس بازنشسته که از رییس جمهور به خاطر افزایش حقوق بازنشستگی اش به 2 میلیون ریال (216 دلار) قدردانی می کند، می گوید: “احمدی نژاد مسول تورم نیست.” اما او همچنان به خاطر اینکه به سختی قادر به خرید گوشت است، لب به شکایت باز می کند.
دولت می گوید، ایران، چهارمین کشور بزرگ تولید کننده نفت خام دنیا، در سال گذشته 70 میلیارد دلار درآمد داشته است. اقتصاد از رشد سالیانه 6 درصدی برخوردار است و هزاران شغل تولید شده است اما شواهد اندکی در تایید این موفقیت ها موجود است، مخصوصاً وقتی به مردم اسلامشهر می رسیم که در 30 مایلی حومه تهران قرار گرفته؛ شهری که در دهه 1990 شاهد اعتراضات خشونت آمیزعلیه بالا بودن قیمت ها بوده است.
ماشین های قدیمی و قراضه و اتوبوس های از کار افتاده، خیابان ها را پر از دود کرده اند. در مغازه ها و بازار، مردم می گویند برای وفق دادن خود با فشار نرخ در حال صعود اجاره خانه و قیمت مایحتاج با درآمدهای ناچیز، در حال دست و پا زدن هستند.
مرد میانسالی که فروشنده میوه و تره بار است می گوید: “در دست مردم هیچ پولی نیست. بازار شدیداً راکد است.“
احمدی نژاد، که پسر یک آهنگر است و خود را به عنوان قهرمان فقیران معرفی کرده است، به خاطر ناتوانی در مهار تورم مورد انتقاد تند مجلس و رسانه های عمومی قرار گرفته است. نرخ رسمی تورم نزدیک به 20 درصد اعلام شده است. اقتصاددان ها معتقدند میزان تورم احتمالاً بالاتر از اینهاست.
اقتصاددانان، تورم ایران را ناشی از هزینه کرد بی حساب و کتاب پول نفت می دانند که بخشی از آن به سوی اقتصاد یارانه ای تحت کنترل دولت سرازیر شده است.
منبع: بوستون گلوب – 7 مارس