وقتی صدای انفجار بمب در دور دست به گوش رسید، زن کرد از خانه اش بیزون آمد و به باغ انگور و آلوی پدرش اشاره کرد که از ترکش خمپاره ها سوخته بود.
سروا ابراهیم، 33 ساله، یکی از معدود کسانی که در روستای مردو در 40 کیلومتری مرز ایران در شمال عراق، باقی مانده است گفت:« آن روز که بیش از 20 گلوله خمپاره به روستای ما اصابت کرد، روز خیلی بدی بود. ما گریه می کردیم و از خدا می خواستیم که ما را از بمب های جمهوری اسلامی در امان بدارد. با وجود اصابت گلوله ها، من تا آخر در روستایمان، می مانم».
نظامیان ایران متهم شده اند که هفته هاست برای مقابله با موضع گیری مشکوک پژاک یا حزب حیات آزاد کردستان، در حال بمباران مناطق مرزی هستند. پژاک، شاخه ای از حزب کارگران کردستان است که به گفته ایران تلاش می کند از داخل عراق و با هدف دستیابی به استقلال در کردستان ایران، به خاک ایران حمله می کند.
روز شنبه، گلوله باران مناطق مرزی از سر گرفته و باعث آتش سوزی در مناطق مرزی عراق شد. تلویزیون خبری اسوشیتد پرس دود سفیدی را نشان داد که از مناطق کوهستانی به هوا بلند بود و چوپان های کرد که لاشه گوسفند هایی را حمل می کردند که بر اثر گلوله باران ایران کشته شده بودند. در این گزارش، لاشه اسبی هم نشان داده شد که در حملات کشته شده بود.
گلوله باران مناطق مرزی انتقاد مقامات عراقی و هوشیار زیباری، وزیر امور خارجه عراق را بر انگیخت. وی هشدار داد که این اقدام تاثیر منفی در روابط حساس ایران و دولت شیعه عراق، بجا می گذارد.
اری یاشیر، عضو گروه پژاک گزارشی از روستا های متروک تهیه کرده و معتقد است که گلوله باران ایران فقط به مردم عادی آسیب رسانده است. وی می گوید:« هدف این گلوله باران روستا هایی بود که ما هیچ پایگاهی در آن نداریم. بعد از سه هفته گلوله باران ایران، هیچ یک از مواضع ما آسیب ندیده و هیچ کدام ازاعضای ما زخمی نشده اند».
بسیاری از کسانی که خانه هایشان را رها کرده اند در منطقه ای به نام شوه هاسو، دره ای با چشمه های آب در کوهستان قندیل که با ایران و ترکیه هم مرز است، جمع شده اند. بسیاری از آنها در چادر زندگی می کنند یا زیر پوشش کمک های صلیب سرخ جهانی هستند.
پاتریک یوسف، عضو صلیب سرخ جهانی که در کنار کامیون حامل کنسرو های غذا و بطری های آب ایستاده است، می گوید:« ما اینجا هستیم چون پناهندگان به ما نیاز دارند. ما برای تهیه مایحتاج شان به آنها کمک می کنیم چون خیلی از آنها بدون اینکه چیزی بردارند، خانه هایشان را ترک کرده اند».
عثمان حاجی محمود، وزیر کشور حکومت منطقه ای کردستان عراق گفت که گلوله باران ایرانی ها باعث بی خانمانی 450 خانوار در 20 روستا شده است و علاوه بر خسارت های مالی، عده ای هم زخمی شده اند. آخرین موج حمله روز 14 اوت آغاز شد.
زیباری روز پنجشنبه دربغداد گفت که بیشترین نقاطی که مورد حمله واقع شده است در شمال عراق و در اربیل و سلیمانیه است. گلوله باران ایران مداوم و متاسفانه بطور روزانه و عادی درآمده است. اخیرا ما سفیر ایران را احضار کرده و نامه اعتراض خود را به اوتسلیم کرده ایم.
زیباری که خودش کرد است و اعلام کرده است که ایران و عراق آماده گفتگو بر سر گروه های شورشی کرد بودند، می گوید:« پژاک بعضی وقت ها در مناطق مرزی حرکت می کند، اما این امر نباید به ایران اجازه گلوله باران مداوم و هر روزه بدهد. ما امیدواریم که این حملات فورا به پایان برسد».
بعضی از ساکنان مناطق مرزی سال هاست که در شرایط جنگی زندگی می کنند، که این شامل سرکوب گسترده رژیم صدام حسین در دهه هشتاد هم می شود.
عبدالله واسو ابراهیم، که با ده نفر از اعضای خانواده اش به کمپ پناهندگان گریخته است، می گوید:« ما قربانیان یک درگیری مداوم هستیم. خانه من پنج بار ویران شد و من آن را از نو ساختم. بگذار این بار دفعه ششم باشد».
منبع: اینترنشنال هرالد تریبون 1 سپتامبر