همزمان با اعلام نامزدی غلامعلی حدادعادل برای کاندیداتوری ریاست مجلس نهم٬ رسانههای حامی اصولگرایان اقدام به نقد عملکرد وی در مجلس هشتم کردهاند. علی مطهری٬ از اصولگرایان مجلس هشتم نیز تفکر حدادعادل را “خطرناک” و او را فردی دانسته که حاضر است برای حفظ نظام٬ “ظلم” هم بکند.
در همین زمینه٬ وبسایت صراط نیوز در گزارشی از آنچه “فراموشی وظایف نمایندگی” و “روزه سکوت” حداد عادل خواند انتقاد کرد.
این وبسایت اصولگرا، دلیل بررسی فعالیت حدادعادل در مجلس ششم را “عزم جدی حدادعادل برای ریاست مجلس نهم و اظهارات ایشان مبنی بر اینکه در صورت داشتن یک رای تا آخر ایستاده اند” دانست.
نام حدادعادل برای ریاست مجلس نهم٬ از سوی اعضای جبهه پایداری مطرح شده است. آنها معتقدند که علی لاریجانی٬ در مقام رییس مجلس هشتم٬ با دولت محمود احمدینژاد٬ تعامل خوبی نداشته و چوب لای چرخ دولت گذاشته است.
کامران باقری لنکرانی٬ سخنگوی جبهه پایداری٬ ماه گذشته درباره علل حمایت نکردن این تشکل از علی لاریجانی به عنوان رئیس مجلس نهم گفته بود: “تغییر در ترکیب مجلس نشانگر انتقاد جدی مردم به نحوه اداره آن است و به نظر ما حداد بهترین گزینه برای ریاست مجلس نهم است.”
وی با اشاره به “حاشیهسازان قوه مجریه” افزوده بود: “این تعامل رخ نداد و بخش مهمتر آن در قوه مقننه بود از این رو مطالبه مردم از مجلس نهم متفاوت از آسیبهایی است که در مجلس هشتم شکل گرفت.”
سخنگوی جبههی نزدیک به مصباح یزدی درباره نظر این تشکل پیرامون رییس مجلس نهم٬ تاکید کرده بود: “در بین چهرههای مطرح، آقای حدادعادل تجارب خوبی دارد و بالاترین رأی در مجموعه کشور و رأی اول تهران میتواند با همراهی همه نمایندهها این مسئولیت را بهتر انجام دهد”.
اشاره به رای نخست حدادعادل در انتخابات مجلس نهم٬ در حالی صورت گرفته است که براساس آمارمنتشر شده در سایت وزارت کشور وی در بیش از ۲۵ شعبه از ۴۱۶۸ شعبه رای گیری تهران حتی یک رای هم نیاورده بود؛ امری که از نگاه ناظران انتخاباتی برای کسی که رای اول تهران را به خود اختصاص داده غیرعادی است.
حمید رسایی نیز درباره ریاست مجلس نهم گفته بود: “در حال حاضر و باتوجه به مذاکراتی که میان اعضا صورت گرفته جبهه پایداری متفق القول است آقای لاریجانی با توجه به عملکرد خود در اداره مجلس و به ویژه عملکرد ایشان در فتنه ۸۸ گزینه مناسبی برای ریاست مجلس نیست”.
با این وجود برخی از چهرههای مجلس نسبت به ریاست مجلس ابراز نگرانی کردهاند. روحالله حسینیان در این باره گفته است: “ما نسبت به ریاست آقایان حداد و لاریجانی ذهنیت منفی داریم؛ در ریاست آقای حداد نگران این هستیم که ریاستش در دست یکعده افراد خاص از جمله آقای توکلی بیفتد و…از آقای لاریجانی هم نگرانیهایی داریم و میترسیم باز هم مدیریت مجلس هشتم ادامه یابد”.
غلامعلی حداد عادل که پسرش داماد رهبر جمهوری اسلامی است، با ابطال چند صدهزار رای تهران در انتخابات مجلس ششم، به مجلس راه یافت و سپس ریاست فراکسیون اصولگرا در مجلس اصلاحطلب وقت به او رسید و در انتخابات مجلس هفتم که نظارت استصوابی در آن جنجال آفرین شد، به عنوان نفر اول تهران معرفی و بیهیچ حرف و حدیثی راهی مسند ریاست شد؛ با اینکه پیش از آن سابقه نداشت یک فرد غیر روحانی به ریاست مجلس برسد، اما حدادعادل هم از جنبه انتساب به رهبری و هم برآمدن از جمع اقلیت مجلس گذشته واجد معانی و پیامهایی بود که ریاستش را بر این قوه تسهیل میکرد. به اعتقاد بسیاری از ناظران سیاسی دوران ریاست حداد عادل، کم سر و صداترین دوره ادوار مجلس شورای اسلامی بود و در تعامل با دولت محمود احمدینژاد گذشت.
در همین حال٬ علی مطهری٬ از نمایندگان اصولگرای منتقد احمدینژاد در مجلس٬ در پاسخ به سخنان حدادعادل که سوال از احمدینژاد را باعث کاهش اقتدار مجلس دانسته بود٬ گفت: “همین جمله ثابت میکند که ایشان برای ریاست مجلس مناسب نیست و مجلس را ذلیل خواهد کرد. مجلس، رئیسجمهوری را که میگوید فلان قانون را اجرا نمیکنم، احضار کرده و جلسهای شبیه دادگاه علنی تشکیل داده که قاضی آن مردم بودهاند”.
وی حدادعادل را فردی دانست که “کینههایی که از دیرباز با اصلاحطلبان” داشته و این مساله “بر عقل و وجدانشان حاکم شد و به گونهای رفتار کردند که کینه ها افزایش یافت و نتوانستند وجدان جامعه را آرام کنند”.
وی افزود: “امثال آقای حداد فکر میکنند که اگر در جایی از حقوق مردم دفاع کنند، مثلا از حقوق یک زندانی سیاسی دفاع کنند،علیه نظام اقدام کردهاند و این یک تفکر خطرناک است و با تفکر شهید آیتالله مطهری فرسنگها فاصله دارد. به عبارت دیگر اینها هرگونه ظلمی را که گاهی ممکن است از سوی ردههای پایین نظام و افراد خودسر رخ دهد به بهانه حفظ نظام مجاز میشمرند. چنین تفکری به صلاح نیست که هدایت مجلس نهم را به دست گیرد”.