نبش قبر شرعی نیست، شکایت نکنید

نویسنده

samanrasoulpour.jpg

سامان رسول پور

s. com

یک ماه و نیم از مرگ ابراهیم لطف اللهی در بازداشتگاه سنندج می گذرد و مقامات قضایی و امنیتی همچنان اصرار ‏دارند که مرگ وی، “خودکشی” بوده است. اما خانواده و وکیل پرونده، نظر دیگری دارند. در ارتباط با روند بررسی ‏این پرونده و آخرین تحول آن نظر دو نفر را جویا شده ایم: مختار زارعی فعال دانشجویی و اسماعیل لطف اللهی برادر ‏ابراهیم. متن این گفت و گوها در پی می آید. ‏

ebrahimlotfollahi.jpg

مختار زارعی، فعال دانشجویی ساکن سنندج که پس از مرگ ابراهیم لطف اللهی با خانواده و وکیل پرونده در ارتباط ‏بوده، درآغاز مصاحبه درباره آخرین تحول پرونده ی مرگ ابراهیم لطف اللهی چنین می گوید: “بازپرس شعبه 3 ‏دادگاه انقلاب با درخواست نبش قبر ابراهیم لطف اللهی مخالفت کرده و آنرا غیر شرعی دانسته است. دلیل دیگر ‏مخالفت آقای بازپرس این است که ایشان به گزارش پزشکی قانونی و اداره اطلاعات استناد کرده اند که در هر دو ‏مورد، مرگ در اثر خفگی عنوان شده است”. ‏

از مختار زارعی می پرسم: پس به این ترتیب نبش قبر صورت نمی گیرد؟ در جواب می گوید: “آقای نیکبخت وکیل ‏ابراهیم لطف اللهی در 4 صفحه و 12 بند به رای قاضی ایراد گرفته است. همچنین ایشان با فقهای برجسته اهل سنت ‏صحبت کرده و آنها گفته اند که نبش قبر هیچ مغایرتی با شرع ندارد. بنابر این آقای نیکبخت باز از درخواست نبش قبر ‏دفاع کرده و درخواستش را مجددا تقدیم دادگاه کرده است؛ اما متاسفانه قاضی پرونده در این شرایط به مرخصی رفته و ‏دادستان و معاونان دادستان هم هنوز به این مساله، یعنی درخواست مجدد نبش قبر رسیدگی نکرده اند”. ‏

نظر پزشکی قانونی در مورد علت مرگ چه بوده؟ مختار زارعی می گوید: “گواهی پزشکی قانونی 3 صفحه است و ‏از کف پا تا فرق سر، جسد را بررسی کرده اند. در گزارش اولیه پزشکی قانونی، علت مرگ مشخص نشده اما در ‏گزارش دوم که امروز در دادگاه قرائت شد، علت مرگ، خفگی از طریق شیی حلقوی یا طناب گونه عنوان شده است”. ‏

اما به گفته این فعال دانشجویی بین گزارش اداره اطلاعات و نظر پزشکی قانونی، تناقض وجود دارد: “مسئولان اداره ‏اطلاعات گفته بودند ابراهیم با استفاده از زیر پیراهنش خود را خفه کرده ولی پزشکی قانونی بر این نظر است که اثر ‏شیی حلقوی - مانند طناب و یا سیم ـ بر گردن وجود داشته و حتی اثر خفگی، یک سانتی متر روی گردن مشاهده شده ‏که این مغایرت دارد با حرف اداره اطلاعات. از سوی دیگر صرفا با زیر پیراهن نمی توان خودکشی کرد مگر اینکه ‏قلاب و یا گیره ای آنجا بوده باشد و همه می دانیم که بازداشتگاه نباید چنین امکاناتی داشته باشد و البته که ندارد. تنها ‏چهار دیوار است و بس. اینطوری که نمی شود خودکشی کرد”. ‏

پرسش بعدی این است: بر فرض که فرضیه خودکشی درست باشد. آیا نهاد امنیتی مسئول حفظ جان فرد بازداشت شده ‏نیست؟ جواب مختار زارعی به این پرسش چنین است: “در جلسه قبلی بازپرس شعبه 3 قبول کرد که در هر صورت، ‏بازداشتگاه اطلاعات مسئول این مرگ است ولو دلیل مرگ خودکشی باشد چرا که بازداشتگاه باید جایی امن باشد و از ‏لحاظ حقوقی آنها مسئول جان افراد بازداشتی هستند… بله قطعا باید پاسخگو باشند و حتی اگر فرضیه خودکشی را هم ‏قبول کنیم آن موقع هم مسئولان امنیتی سهل انگاری کرده و باید به خانواده فرد و مقامات بالاتر پاسخگو باشند چرا که ‏نباید در بازداشتگاه امکان خودکشی وجود داشته باشد”. ‏

در همین ارتباط با “اسماعیل لطف اللهی” برادر ابراهیم هم صحبت کردم. او در آغازسخنانش گفت: “ نه تنها با ‏درخواست نبش قبر مخالفت کرده اند، حتی اداره اطلاعات از خانواده ما شکایت کرده و گفته که اینها- خانواده ما- ‏اغتشاش کرده اند!“‏

اسماعیل لطف اللهی می افزاید: “ما هیچ کاری نکرده ایم و شکایت آنها از نظر ما کاملا بی معنا و غیر موجه است. ما ‏از آنها شکایت داریم. ابراهیم در بازداشتگاه جان سپرده و ما با این مساله مشکل داریم”. ‏

برادر ابراهیم لطف اللهی در ادامه بر این باور است که انگیزه نیروهای امنیتی از طرح شکایت علیه خانواده لطف ‏اللهی، عقب نشینی و وادار کردنشان به سکوت است: “نمی خواهند ما دنبال شکایتمان برویم و مایلند در این باره ‏سکوت کنیم”. ‏

مختار زارعی هم، نظر اسماعیل لطف اللهی را تایید می کند و می گوید: “می خواهند این خانواده را تحت فشار قرار ‏دهند تا از لحاظ قضایی مساله را پیگیری نکنند؛ خانواده لطف اللهی اقدام یا عملی مجرمانه انجام نداده و صرفا نگرانی ‏خود را ابراز داشته اند. در اولین دادخواستی که این خانواده تقدیم دادگاه کرده، اداره اطلاعات را به دلیل ارتکاب قتل ‏عمد مقصر دانسته و از آنها شکایت کرده اند. متقابلا اداره اطلاعات هم از خانواده لطف اللهی شکایت کرده است. من ‏فکر می کنم تنها انگیزه اداره اطلاعات، منصرف ساختن این خانواده از شکایتشان و پس گرفتن آن است”. ‏

‏ و در پایان، مختار زارعی از یک نگرانی سخن می گوید. نگرانی از وضع سایر دانشجویان بازداشتی: “موضوع ‏ابراهیم، موضوعی شخصی نیست. در کل در مورد وضع و سرنوشت دانشجویان بازداشتی نگرانی هایی هست و ‏چنانچه پرونده ابراهیم لطف اللهی به نتیجه ای منطقی منجر نشود، نگرانی در مورد سایرین هم همچنان ادامه پیدا ‏خواهد کرد”. ‏