بابک مهدیزاده
محمد دادفر، عضو شورای مرکزی سازمان ادوار تحکیم وحدت و نماینده مردم بوشهر در مجلس ششم در مصاحبه با روز از توافق نوشته یا نانوشته حاکمیت در مورد حضور اصلاح طلبان در حکومت می گوید. امری که به گفته وی نشان از عدم ظرفیت حاکمیت برای یکدست شدن دارد و تمایلش برای ورود دوباره اما حداقلی اصلاح طلبان به ساختارهای انتخاباتی.
راهیابی اصلاح طلبان به شوراها را چگونه ارزیابی می کنید؟
اصلاح طلبان با بدست آوردن چند کرسی شورا در تهران و در بعضی از شهرستان ها دوباره به ورود به قدرت و ورود به ارکان نظام امیدوار شده اند. از این جهت این انتخابات برای اصلاح طلبان دستاورد مثبتی محسوب می شود.
آیا می تواند نتیجه مثبتی هم برایشان داشته باشد؟
من فکر می کنم نحوه برگزاری انتخابات شوراها و نحوه تایید و رد صلاحیت هایش الگویی بود که توسط گردانندگان نظام برای انتخابات آتی یعنی مجلس و ریاست جمهوری هم به اجرا در خواهد آمد.
یعنی چطور؟
یعنی اینکه به نظر من در انتخابات آینده مجلس هم به اصلاح طلبان درون حکومت یا همان جناح چپ اجازه داده می شود تا کاندیداهایش را وارد عرصه انتخابات مجلس کند و به تعدادی از کرسی های مجلس هم دست یابد.
به چه انگیزه ای؟
ببینید به نظر من جمهوری اسلامی، بیشتر از این ظرفیت یکدست شدن را ندارد. یعنی این بیش از تاب و توان حاکمیت است که بتواند از ورود جناح دوم خودش به ساختارهای انتخاباتی جلوگیری کند. زیانی که حکومت از یکدست شدن می بیند بسیار بیشتر از نفعی است که از آن می برد.
ورود دوباره اصلاح طلبان به ساختار قدرت آیا دستاوردی هم برای اهداف اصلاحی دارد؟
گمان نمی کنم اصلاح طلبان درون حکومت بتوانند خارج از چارچوبه ای که برایشان تعیین می شود نقش آفرینی کنند. همانطوری که می بینید در شورای بعدی نیز اصلاح طلبان اقلیتی هستند که چندان تاثیرگذار نیستند. در مجلس آینده هم فکر کنم ثلثی از مجلس را به اصلاح طلبان اختصاص دهند. این یک ثلث هم معجزه گر نخواهد بود. ضمن اینکه آنچه هم که از درون اصلاح طلبان در می آید همین است که می گویند ما نبایستی تمامیت یک نهاد - چه دولت و چه مجلس - را به این جهت که نمی توانیم پاسخگوی مردم باشیم در اختیار بگیریم. من فکر می کنم این یک توافق نوشته یا نانوشته ای درمورد آینده اصلاح طلبان حکومتی است.
مردم در انتخابات نشان داده اند که پیچیده تصمیم می گیرند. اگر در انتخابات بعدی آمدند و به اکثریت اصلاح طلبان رای دادند آن وقت تحلیل شما غلط از آب درنمی آید؟
ببینید، مسئله این است که من در خود اصلاح طلبان تمایلی برای اکثریت شدن نمی بینم.ضمن اینکه به صلاحشان هم نیست که در چنین وضعیتی اکثریت را داشته باشند. علاوه براین اصلا فرض کنیم اکثریت را هم داشته باشند، اگر بخواهند موفق شوند برگ پیروزی شان در این است که خطاهای گذشته را تکرار نکنند و با برنامه وارد انتخابات شوند و خودش را به چنان ورزیدگی برسانند که اگر هم برنامه ای ارائه کردند بتوانند انجامش دهند. صرف تصاحب اکثریت کرسی ها که خیلی مفید و موثر نیست. قبلا هم اکثریت کرسی ها را داشتند اما نتوانستند خوب از شان و جایگاه و موقعیتشان حفاظت کنند.
فکر می کنید اصلاح طلبان از خطاهای گذشته درس گرفته اند. خودشان که می گویند ارائه لیست مشترک ناشی از عبرت از اشتباهات گذشته بوده است.
من فکر می کنم مجموعه اصلاح طلبان حکومتی به این نتیجه رسیده اند که درچارچوب قانون اساسی و در چارچوب های نانوشته ای که حاکمیت معین می کند و تحت نظارت عالی نظام باید کار کنند و دیگر فراتر از آنچه که در بضاعتشان ـ بضاعتی که قانون برایشان مشخص کرده است - کاری انجام ندهند. یعنی بایستی در حدو اندازه ای که برایشان مشخص شده کار کنند.
آیا حضور با این شرایط، دستاوردی هم دارد؟
بله، دارد. ببینید، حرکت اصلاحی یک حرکت آرام و جدی است. ولی نمی شود جدیت را برای حرکت اصلاحی خرج کرد، آرام بودنش را رعایت نکرد. من فکر می کنم آن حرکتی که اصلاح طلبان با آن سرعت و آن حجم مطالبات بعد از دوم خرداد 76 آغاز کردند چندان با واقعیات منطبق نبود. در حالیکه اگر الان مطالبات و سرعت حرکت با ظرفیت نظام و ماهیت حرکت اصلاحی هماهنگ شود دستاوردهایش بسیار مثبت تر از گذشته خواهد بود. حتی مثبت تر از این است که اصلاح طلبان بیایند و بخش هایی از قدرت را تماما قبضه کنند.
در انتخابات شوراها از سازمان ادوار تحکیم دعوت شده بود که وارد ائتلاف شود اما این سازمان قبول نکرد. فکر می کنید در انتخابات بعدی در ائتلاف شرکت کنید؟
والله ادوار تحکیم وحدت مواضعش را از طریق سخنگو اعلام می کند. منتهی اگر ادوار تحکیم می خواهد یک نیروی تاثیرگذار سیاسی باشد بالاخره باید خودش را با شرایط کشور هماهنگ کند. به هرحال من نمی دانم ادوار بعدها چه تصمیمی بگیرد. شاید بخواهد در حرکت اصلاح طلبان حکومتی شریک شود و شاید هم بخواهد همین مشی انتقادی فعلی خود را که جدایی از اصلاح طلبان حکومتی است ادامه دهد.
آیا تمایلی بین اصلاح طلبان حکومتی وجود دارد که این ائتلاف را گسترش دهند؟
این ائتلافی که شکل گرفته بین آقایان هاشمی، خاتمی و کروبی بوده. به عبارتی این سه شخص، سران ائتلاف هستند. یعنی مجموعه اینان و وابستگانشان هستند که یک ثلث کرسی های مجلس آینده را در اختیار خواهند گرفت.
اینها خارج از دایره خودشان، نیروهای اصلاح طلب دیگری را وارد ائتلافشان می کنند؟
اگر نیروها و گروه هایی خارج از ائتلاف فعلی بخواهند به آنها بپیوندند باید بپذیرند که در چارچوب و زیر لوای این سه رهبر[ هاشمی و خاتمی و کروبی] حرکت کنند. اگر بخواهند خارج از آنها عمل کنند مطمئنم که این جمع آنها را پس خواهد زد.