تردید درباره شواهد دخالت ایران در عراق

نویسنده

shavahed.jpg

مارک کیوکیس – ابیگیل هوسلونر

به نظر می رسد آمریکایی ها در بغداد و واشنگتن از طرح نوری المالکی، نخست وزیر عراق، ‏برای رسیدگی به اتهامات مربوط به دخالت ایران در امورداخلی عراق راضی نیستند. تا به حال، ‏بسیاری از مقامات ایالات متحده توانسته اند دنیا را در این مورد متقاعد سازند. مدت هاست که این ‏مقامات به انتشار اتهامات علیه ایران پرداخته اند و اصرار دارند که ایران با انتقال پول، تسلیحات ‏و آموزش ستیزه جویان داخل کشورعراق، به پاشیدن بذر خشونت در آنجا مشغول است، با همه ‏این اوصاف، دولت عراق - شاید هم به حق - هنوز متقاعد نشده است.


علی الدباغ، سخنگوی دولت عراق، در بغداد به خبرنگاران گفت: “ما مایلیم شواهد محکم در ‏اختیار داشته باشیم و نه شواهد مبتنی بر ظن و گمان”. دولت عراق هفته پیش هیئتی را برای ‏گفتگو با مقامات ایرانی درباره اتهامات مربوط به ارتباط این کشور با ستیزه جویان عراقی، به ‏تهران فرستاد. جزئیات مدارک ارایه شده به تهران نامشخص باقیمانده است، اما مقامات آمریکایی ‏نیز در بغداد و واشنگتن هیچ گاه به ارایه مدارک قاطع راجع به این اتهامات را برای متقاعد ‏ساختن عموم نپرداخته اند. تهران هم در همین اوضاع و احوال اعلام کرده است که درباره امنیت ‏عراق و توقف عملیات گروه های شیعه عراقی، به دورچهارم گفتگوها با نمایندگان ایالات متحده ‏ملحق نخواهد شد. نیروهای آمریکایی در شهرک متشنج صدر در بغداد، به همکاری با ارتش ‏عراق مشغول هستند.


ظاهراً اتهامات ایالات متحده علیه ایران، به حدس و گمان هایی مربوط می شود که از زمان ‏شناسایی نوع جدیدی از بمب های جاده ای در سال گذشته به میان آمد. جنگ افزارهای نفوذی ‏انفجاری موسم به ای اف پی، برای انهدام زره پوش های آمریکایی به کار گرفته می شود. ‏همزمان با افزایش تلفات آمریکایی ها ناشی از کاربرد این تسلیحات، اتهامات مربوط به نقش ایران ‏در ارسال آنها نیز بالا گرفت. در عین حال، هیچ مدرک قابل لمسی از ارتباط ایران با این سلاح ها ‏در اختیار عموم قرار نگرفته است. مقامات ایالات متحده هیچ محموله ای از این سلاح ها را ‏توقیف نکرده اند و دلایلی برای ادعاهای خود ارائه نداده اند.


در مقابل آمریکایی ها این موضوع را به کمک دلایل منطقی دیگری به عموم اعلام کرده اند: ‏قسمت های مسی به کار رفته در سلاح های ای اف پی می بایست با دستگاه های پرس با وزن بالا ‏ساخته شده باشند تا این سلاح بتوان کارکرد مطلوبی پیدا کند. آنها می گویند: چنین دستگاه هایی در ‏عراق وجود ندارد و به همین دلیل می بایست در ایران تهیه شده و سپس به عراق فرستاده شده ‏باشند. به هرحال این غیر ممکن نیست که چنین دستگاه هایی در عراق هم وجود داشته و در حال ‏فعالیت باشند. بیش از یک سال است که سه شهر اصلی در جنوب عراق (بصره، کربلا و نجف)، ‏بدون حضور چشمگیر نظامیان ایالات متحده به حیات خود ادامه داده اند. به عقیده مقامات ‏آمریکایی، این سه شهر معبر انتقال تسلیحات به داخل عراق محسوب می شوند.


ضمناً آمریکا به متهم کردن تهران در تامین موشک برای ستیزه جویان عراقی برای استفاده ‏دربرابر نیروهای آمریکا ادامه داده است؛ این موشک ها دراین اواخر برای حمله به مقردولت ‏عراق در منطقه سبز تحت حمایت ایالات متحده استفاده شده است. مقامات آمریکایی می گویند ‏مواد بدست آمده از موشک های فوق حاوی نشانه هایی ازعلائم ایرانی است، معذالک شواهد قابل ‏لمسی از تولید آنها در ایران بدست نیامده است.


موضوع سوم در مجادلات ایالات متحده با ایران، به حضور طولانی مدت سپاه قدس- جناح شبه ‏نظامی نیروهای مسلح ایران- مربوط می شود که به آموزش ستیزه جویان در داخل ایران و ‏حمایت از فعالیت های آنان در عراق مشغول است. ایالات متحده بهترین شواهد خود را در این ‏مورد ارایه داده است که به جزییات به دست آمده از یکی از دستگیرشدگان وابسته به حزب الله ‏‏(لبنان) در تابستان 2007 مربوط می شود.


ایالات متحده با کنار هم گذاشتن همه این موارد، ایران را به فعالیت های شریرانه در عراق متهم ‏ساخته و این چیزی است که الدباغ سعی داشت به خبرنگاران در بغداد بگوید. الدباغ گفت: “اگر ‏معلوم شود این شواهد معتبر هستند، دولت آن راپیگیری می گیرد”.


به نظر می رسد در حال حاضر آمریکایی ها منتظر هستند تا دیدگاه دولت عراق نسبت به ایران ‏تغییریابد. عراق کشوری است که نخست وزیر آن، نوری المالکی، و سایر رهبرانش به ایران به ‏چشم یک دوست و نه یک بدخواه نگاه می کنند. دریاسالار پاتریک دریسکال، سخنگوی ارتش ‏ایالات متحده در عراق گفت: “به نظر می رسد دولت عراق در حال فراهم آوردن ترتیبات رسمی ‏برای گفتگو با ایران درباره دخالت هایشان است. این گفتگوها میان نمایندگان رسمی عراق و ‏نمایندگان دولت ایران صورت می گیرد و به این ترتیب، هرگونه مدرکی بدست بیاید، به بحث ‏گذاشته می شود.” او گفت: “ما موضوع را پیش کشیده ایم. حالا نوبت دولت عراق است که بر ‏اساس نحوه تفسیرشان از حقیقت به این موضوع پرداخته و با دولت ایران به گفتگو بپردازند”.‏

منبع: تایم – 5 مه ‏