این بلک
ایران دومین کشور بزرگ صادرکننده نفت اوپک است و از هم اکنون بیش از هر کشور دیگری در منطقه خلیج فارس، درد و رنج کاهش بهای نفت را احساس می کند.
گزارش می شود صندوق ذخیره ارزی نفت این کشور که برای ”روز مبادا” و زمانی که درآمدها دچار کاهش می شود درنظر گرفته شده بود، به دلیل سوء مدیریت دولت محمود احمدی نژاد به نحو فاحشی خالی شده است.
رقم موجود در این صندوق یک راز دولتی است، اما اخیراً یکی از نمایندگان مجلس فاش کرد در آن تنها 7 میلیارد دلار موجودی وجود دارد که فقط برای تأمین هزینه واردات یکسال بنزین کفایت می کند.
احمدی نژاد با استعفای دو تن از رؤسای کل بانک مرکزی و انتقادات روزمزه نسبت به سیاست هایش روبرو شده است. حمله طبقه قدرتمند “بازار” به وی بر سر مالیات بر ارزش افزوده- که می توانست نرخ تورم را از نزدیک به 30% فعلی هم فراتر ببرد- به عنوان اولین هشدار ارزیابی می شود.
ایران خصوصاً از آن جهت آسیب پذیر است که 80% درآمدهایش را از منبع نفت تأمین می کند. صندوق بین المللی پول اخیراً محاسبه کرده که برای حفظ توازن در بودجه ایران، بهای هر بشکه نفت نباید از 95 دلار کمتر شود. با توجه به اینکه بهای هر بشکه نفت خام در حال حاضر 50 دلار است، کسری موجود می تواند کمرشکن باشد.
تأثیرات کاهش بهای نفت می تواند هم به طور داخلی و هم بین المللی احساس شود. انتظار می رود احمدی نژاد برای دومین دور ریاست جمهوری، نامزد انتخابات در خرداد ماه آینده شود، اما کاهش بودجه، طرح وی برای پرداخت یارانه های مستقیم را که عموماً یک تاکتیک جلب رأی درنظر گرفته می شد، با محدودیت روبرو کرده است. تحریم های اعمال شده از سوی آمریکا و سازمان ملل بر سر مسأله هسته ای نیز توان ایران را برای دریافت اعتبارات ارزی محدود کرده و بر هزینه های تجاری این کشور افزوده است.
از سوی دیگر، عربستان سعودی به دلیل استفاده از توان بالای خود در اوپک برای تولید نفت و کاهش قیمت ها برای دور نگهداشتن تهران از استیلا بر منطقه خشنود است. اکنون کارشناسان آمریکائی و لابی های محتلف، آشکارا از استفاده از کاهش قیمت نفت برای تأثیرگذارتر کردن تحریم ها سخن می گویند.
منبع: گاردین- 20 نوامبر