البته یکی از چیزهای مهم در سرنوشت بشر و تاریخ معاصر ایران، تاسیس موزه برای روسای جمهور ایران و حتی رهبران تاریخی آن است. همین دیروز هم در خبری نوشته شده که قرار است برای احمدی نژاد و روحانی موزه ای تاسیس شود. البته من علت اینکه قرار است برای روحانی، آن هم هنوز دو ماه از دولتش نگذشته موزه تاسیس شود، متوجه نشدم. ولی بطور کلی هرچه بیشتر موزه تاسیس شود برای ملت تاریخ دوست ایران بهتر است. به همین دلیل پیشنهاد می کنم نه فقط برای احمدی نژاد و روحانی بلکه برای سایر روسای جمهور، نخست وزیران، رهبران و پادشاهان ایران در پنجاه سال گذشته هم موزه هایی تشکیل شود. به همین دلیل پیشنهاد می کنم که اگر چنین موزه هایی برای چنین افرادی تشکیل شد، حتما گذاشتن اشیاء زیر در موزه آنان فراموش نشود:
سید حسین روحانی: دسته کلید/ یک میز بزرگ مذاکره که روی آن تعداد زیادی گزینه جا بگیرد/ ویلچر برای وزیر خارجه/ یک آیفون برای رفتن توی توئیتر و فیس بوک/ پیژامای روحانی که وقتی رفت آمریکا و با اوباما توافق کرد و خواست شب توی کاخ سفید بخوابد راحت باشد/ قبای هاشمی که خیاط آن را اندازه زده و کوچک کرده که تنش برود/ عینک پنسی شیک/ خمیردندان برای شستن دندان قبل از عکاسی/ دیکشنری فارسی انگلیسی یا کمی ظریف تر
محمود احمدی نژاد: پارچه کهنه یادگاری دوران کودکی که اولین فعالیت های سیاسی اش را نشان بدهد/ تصویر اعضای خانواده که حاضرند در موزه قرار بگیرند/ لنگ حمامی که در سن چهارده سالگی بالاخره با آن حمام رفت/ صندوق رای گیری که در سن ۱۹ سالگی با ۶۳ درصد آرا در انتخابات انجمن اسلامی دانشکده در بین چهار نفر از دوستانش دوم شد/ تصویر چهارده نفر خودش و دوستانش که اولین بار در سن ۲۲ سالگی با همدیگر کوه رفتند، بعدا همین گروه به استانداری ارومیه رفتند، و سپس با هم شهرداری تهران را اداره کردند و ۲۶ سال بعد کابینه را تشکیل دادند و هشت بار با همدیگر به نیویورک رفتند و همه با هم در پرونده آخرین اختلاس شان همراهی می کردند. / پیراهن آی لاو ان وای که خیلی دوستش داشت/ گردنبند به شکل قلب که چاوز به او هدیه داده بود و در آن عکس مشائی تا آخرین لحظه عمر با او بود./ اولین کفش غیرسوراخی که با آن عکس گرفت/ تعدادی عکس زنان رقبای انتخاباتی و اسناد و مدارک[ روی بسته نوشته است “ فرصت استفاده پیدا نشد.”]/ مجموعه نامه های عاشقانه اش به چاوز که هیچ وقت ترجمه نشد و کسی آنها را نخواند/ سه صندلی خالی که هشت سال همیشه برای آنها سخنرانی کرده بود.
سید محمد خاتمی: ست عبای شکلاتی و پیراهن لیمویی و عمامه پیرکاردن و کفش تبریزقهوه ای که دوستش داشت/ کراوات دوره افسری/ کتابهای او/ دستمالی که اولین بار وقتی دوباره رئیس جمهور شد با آن اشکهایش را پاک کرد/ مجموعه صد جلدی روزنامه های کیهان که در آن علیه او مقاله نوشته بودند/ تصویر اعضای کابینه اش پس از آزادی از زندان/ دستمال کاغذی که با آن اشکهایش را بعد از رای دماوند و فحش خوردن از طرفدارانش پاک کرده بود/ عکس هایش با بازیگران سینما/ مسواک و خمیردندان اش که در همیشه در سفر همراه می برد/ مجموعه کلیدهای ساختمان هایی که قبلا در آن رئیس جمهور بود، ولی بعد از تمام شدن دوره اش دیگر به ساختمان راهش نمی دادند.
اکبر هاشمی رفسنجانی: لباس زندانش قبل از انقلاب که با آن بازجویی شده بود/ کت و شلواری که در جریان انقلاب با آن از دست مامورین گریخته بود/ فهرست پول هایی که به مدت بیست سال دستی به خامنه ای قرض داده بود و بعدا نتوانسته بود پس بگیرد/ لباس ارتشی که با آن به جنگ رفته بود/ تصویرش با عفت همسرش وقتی تروریست ها را عفت با لنگه کفش از خانه بیرون کرده بود در سال ۱۳۶۰/ کلکسیون قیچی و نوارهایی که بعد از افتتاح جاهای مختلف از آنها استفاده کرده بود/ عکس با فائزه سوار دوچرخه با زیرنویس “قبل از همه این قضایا”/ عکس دو نفری جلسه انتخاب آیت الله خامنه ای با زیرنویس “هر کسی در زندگی اشتباه می کند.”/ عکس با مهدی در بغل بابا با زیرنویس “مهدی جان سی سال قبل از گفتگوی تلفونی”/ تسبیح مخصوص فال گرفتن برای شرکت یا عدم شرکت در انتخابات/ یک جعبه نامه های رد و بدل شده با آیت الله خمینی که روی جعبه نوشته شده بود “غیرقابل استفاده، محسن بعدا منتشر نماید”
سیدعلی خامنه ای: عکس خانوادگی با خواهران و برادران با زیرنویس “روزهای خوش بدون اختلاف”/ عکس دوران جوانی در مشهد با شاعران خراسان با زیرنویس “دیگر هرگز ندیدم شان”/ عکس سی سالگی با رفقای زندانی هم بند آزاد شده با زیرنویس “با جمعی از دوستان سابق”/ حکم عضویت در شورای انقلاب در سال ۱۳۵۸ به عنوان عضو علی البدل/ پیپ قدیمی رهبری با یادداشتی همراه آن “بالاخره کنارش گذاشتم.”/ قطعات بمبی که در جریان آن دستش را از دست داد، با یادداشت “یک دستم را از دست دادم، هفته بعد رئیس جمهور شدم.”/ عکس چهار نفری با هاشمی و موسوی اردبیلی و بهشتی با زیرنویس “ زمانی که با هم بودیم، بعدا آنها بدون ما بودند.”/ کلکسیون چفیه های رهبری از سال ۱۳۸۰ به بعد/ عکس با احمدی نژاد در حال بوسیدن دست رهبر با زیرنویس “ سه ماه بعد از نزدیکی و سه سال قبل از جدایی”/ صندوق شماره ۱۱۰ رای گیری مخصوص بیت در انتخاب روحانی، با زیرنویس “ در این مورد شبهه ای وجود ندارد.”
میرحسین موسوی: نقشه اولین ساختمانی که کار معماری آن را کرد./ بسته نامه عاشقانه اش به زهرا رهنورد، زیرنویس “عکس ها بعدا به سرقت رفت”/ اولین نسخه روزنامه جمهوری اسلامی به سردبیری میرحسین موسوی/ حکم نخست وزیری میرحسین موسوی/ ۳۷۴ متن شکوائیه خامنه ای از موسوی به خمینی از سال ۱۳۶۱ تا روز استعفای موسوی/ متن استعفای اول میرحسین موسوی یک ماه بعد از حکم نخست وزیری/ اولین کوپن هایی که بعد از انقلاب چاپ شد با زیرنویس “ یادگاری که در این گنبد دوار بماند.”/ آخرین استعفای میرحسین موسوی که مورد قبول قرار گرفت و وی در سال ۱۳۶۸ به خانه رفت/ متن تکذیبیه میرحسین موسوی برای کاندیداتوری انتخابات ۱۳۶۸ و ۱۳۷۲ و ۱۳۷۶ و ۱۳۸۰ و ۱۳۸۴/ مجموعه تابلوهای نقاشی پست مدرن میرحسین موسوی( ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۸)/ یک شال سبز/ بیانیه های میرحسین موسوی/ فیلم تلویزیونی مناظره انتخاباتی/ صندلی که چهارسال در خانه روی آن می نشست و گاهی از روی آن بلند می شد./ تعدادی قفل
ابوالحسن بنی صدر: مجموعه روزنامه های انقلاب اسلامی/ مجموعه خودنویس هایی که با آن مقاله می نوشت/ مجموعه عکس هایش با آیت الله خمینی قبل از انتخابات/ عکس با همسرش بعد از ترجمه کتاب ولایت فقیه به فرانسه توسط همسرش/ مجموعه پالتوها و کت های بنی صدر برای سخنرانی در شهرستانها/ مجموعه میکروفونهایی که در طول دو سال ریاست جمهوری با آنها سخنرانی کرد/ مجموعه عکس هایش در جبهه( جعبه هم گفته شده است) در یک سال جنگ/ طرح کامل ملی کردن بانکها که به مدت بیست دقیقه اجرا شد/ عکس بنی صدر و دختر و دامادش مسعود رجوی در فاصله بین ازدواج و جدائی/ مغز ابوالحسن بنی صدر در مایع نگهدارنده که نشان می دهد در چهل سال آخر عمرش هیچ تغییر خاصی نکرد.