نمایشگاه نقاشی های سوسن حائری یزدی حاوی 25تابلودرگالری مانی تهران برپاست.گزارش همکارمان ازتهران رادرباره این نمایشگاه می خوانید.
انسان در برابر طبیعت و خدایان
در جهان امروزی هنر، نقاشی در میان هنرمندان جایگاه ویژه ای دارد و از احترام خاصی بر خوردار است. هنر نقاشی را حتی می توان از اولین هنرها بر شمرد زیرا از اولین وسایل ارتباطی انسانهای اولیه نقاشی هایی بود که بر روی تخته سنگها و بر روی سایر اجسام ترسیم می کردند و با این وسیله منظور خود را به دیگران می رسانند. در عصر حاضر هم که ما هستیم از طریق نقاشی نقاشان مطالب زیادی را به علاقه مندان این هنر منتقل می کنند و حرفهای زیادی در نقاشی آنها نهفته است.
درادوارگوناگون بنا بروجود شرایط متفاوت فرهنگی،اجتماعی واقتصادی یک جامعه سلایق بسیارمتفاوتی پدیدار گشت که پی آمد هریک از آنها به وسیله پافشاری صاحب منصبان هنر،سبک ها و شیوه های متنوعی نمایان گشت.پس ازطی گذار ازهرزمان و مکانی نوبت به دوره ای رسیده است که جهان تجربیات خود را ادغام کرده و پدیده های حاصل از آن را با روش خود سازمان بندی می کند.
با آغاز مدرنیته، عصر حماسه و بازنمایی به پایان می رسد و اولین جنبش های انسان گرایانه – به معنای محور شدن انسان و قد علم کردن انسان در برابر طبیعت و خدایان - با پرسپکتیو گرایی هنر دوران رنسانس پدیدار می شود. پرسپکتیویسم از آن جا اهمیت دارد که بر زاویه دید و درنتیجه به چشم انداز هنرمند در روایت و بازنمایی تاکید می کند و بدان نقش پر رنگ تری می دهد. همین مسئله نقش انسان، راوی و هنرمند را در امر بازنمایی از موجودی توضیح دهنده به موجودی آفریننده ی معنا تبدیل می کند.
سوسن حائری یزدی در نقاشی های خود تلاش می کند تا با ترکیب حس و رنگ خود برروی بوم های نقاشی نشانه هایی از درون گرایی های خود را به بیننده انتقال دهد که به نوبه خود توانمند نشان می دهد.حائری درآثار خود که باترکیب رنگ وروغن خلق شده است نگاهی متفاوت به انسان و نیازمندی های آن به طبیعت پیرامون دارد.نقاش درطرح ابتدایی خود برروی بوم از حداقل خط وخطوط بهره برده ووظیفه انتقال حس به مخاطبین خود را برعهده رنگ هایی می گذارد که اغلب چشم نوازهستند.
ترکیب فضای ذهنی و دنیای واقعی ورئالیستی تصاویر در یکدیگربه دلیل استفاده درست و به جا از رنگ وپرسپکتیو نشانه های منطقی و یک شکلی را درطراحی ها بروزداده است.
مهم ترین نکته قابل اشاره درآثار سوسن حائری طراحی سطوح مختلفی است که هریک دردنیای خود دارای تعاریف و تفاسیر خاص خود هستند.طراحی این سطوح و معنای آنها وقتی به خود معنا می بخشند که چیدمان براساس نقشه وپلان درستی استفاده شده باشد.حائری در انتخاب فضاها به درستی عمل میکند و به راحتی در تابلوهای ایشان تعریف مکان و زمان سیال دیده می شود.رنگ بندی های موجود در قاب بوم های نمایشگاه براساس تعاریف و اسکیس های ابتدایی نقاش گذاشته شده اند.
اساسی ترین ویژگی این نقاشی هاخودسانسوری هنرمند درارائه معنا و مفهوم هریک از تابلوها است.حائری در ساختمان بندی قاب های خود یک موضوع خاص مثل چشم انسان یا دست و یا قسمت دیگری از پیکره طبیعت را به عنوان نقطه محوری و موضوعی دستمایه قرارداده و تمامی مانورهای خود را حول و حوش همین امرپیش می برد.
شاید یکی از نکاتی که در تابلوهای این نقاش خوش ذوق تهرانی ذهن را مشغول به خود می کند نگاه چند وجهی او به جهان تابلوها است.نگاهی که وام گرفته از دنیای مدرنیته ویا حتی پست مدرن شکل می گیرد.