اگر فرض کنیم که یکی از عوامل اجتماعات ۹ دی و اجتماعاتی نظیر آن وجود ساندیس به عنوان یک نوشیدنی خوشمزه و یک نماد مدرن به جای زیرمیزی یا پول چایی است، تقریبا شکی نمی توان کرد که از هزار آدمی که (فرض کنیم هزار نفر باشند) از دولت سابق در مجلس و سایر ارکان حکومت دفاع می کردند، حالا نمی گوئیم نود درصد ولی هشتاد درصدشان فقط انگیزه مالی داشتند. اتفاقا این نه عجیب است و نه منحصر بفرد. در اغلب حکومت هایی که به زور سرکار می آیند، همیشه عده ای از مردم هستند که بخاطر غذا یا پول با کسی که ممکن است حتی از نظر فکری با او مخالف باشند، همراهی می کنند. پیشنهاد می کنم واژه زیبا و ملی “ساندیسیست” را به این افراد بدهیم. و اصولا وقتی به این سئوالات فکر کنیم جواب ها را بهتر پیدا می کنیم که:
یک: براساس اسناد موجود ۳۷ نماینده مجلس از سعید مرتضوی ارقامی بین پنجاه تا صد میلیون تومان رشوه می گرفتند تا در موارد مختلف به نفع دولت رای بدهند.
دو: مبلغ شانزده میلیارد تومان در آخرین روز دولت احمدی نژاد توسط معاون او از خزانه دولت به حساب شخصی رئیس جمهوری که دیگر رئیس جمهور نبوده بدون هیچ دلیلی واریز شده است.
سه: جواهرات ریاست جمهوری که به عنوان هدیه به رئیس جمهور داده می شده و قانونا باید به موزه تحویل داده می شده توسط رئیس جمهور به سرقت رفته است.
چهار: مقایسه سه سفر مهم دیپلماتیک دولت روحانی و سفرهای ظریف نشان می دهد که هیچ لزومی وجود نداشته که وقتی یک وزیر یا رئیس جمهور به سفر می رود، تمام اقوام و خویشاوندانش را با وانت به فرودگاه حمل و راهی نیویورک کند، پس می توانیم این ارقام را جزو ریخت و پاش های شخصی احمدی نژاد بدانیم.
پنج تا ده: بابک زنجانی، جمشید بسم الله، صادق الحمدالله، محمدرضا انشاء الله و غیره سایر مواردی هستند که بعدا به تفصیل عرض خواهد شد. حالا هی شما بگردید دنبال این دلیل که چرا دولتی که خودش را پاک ترین دولت تاریخ و جغرافیا می داند، در رتبه ۱۴۴ فساد در سال گذشته است. اگر سال دیگر ایران زیر رتبه ۱۰۰ نیامد من مدیون شما. این یکی برای ثبت در تاریخ عرض شد.
کی می گه تو مملکت ما خرنیس؟
البته من به هیچ وجه با عملیات استشهادی یا انتحاری مخالف نیستم، فرزند کمتر زندگی بهتر. بهشت هم که مال بابام نیست که بگویم چرا این همه آدم می روند زیر پای مادران له و لورده می شوند، من که قرار است با ژان پل سارتر و مریلین مونرو و گوگوش و آرش سبحانی و زرین کوب و جواد یساری و مرتضی ممیز و رضا عابدینی( نامردی اگر نیایی) همگی برویم جهنم همان جا حال مان را بکنیم. اهالی بهشت هم حال شان را ببرند. فقط از افرادی که عملیات استشهادی یا انتحاری می کنند و یک عالمه بمب به خودشان می بندند و فیوز می گذارند و خودشان را منفجر می کنند درخواست می کنم این کارهای عنیف و زشت را در جایی که دیگران هستند نکنند، بروید توی بیابان، یک جایی که هیچ کس نباشد، اگر هم می خواهید بقیه ببینند یک دوربین بگذارید آنلاین خودتان را منفجر کنید، اجرکم عندالله، هم می روید بهشت و هم به کسی آسیب نمی خورد.
منظورم این بود که تاکید کنم برادر من! خواهر من! رفیق عزیز! موسیو! ماموازل! آدم تا بیمار روانی نباشد که علیه منافع خودش عمل نمی کند، یا اگر قاطی نداشته باشد که نمی رود بزند چیزی که مال خودش است از بین ببرد؟ فکر نکنید این تفکر “خودزنی پنداری” یا “سندروم سلف هارم” یک چیز الکی است و فقط دیوانه ها به این فکر می کنند. دهها کتاب در اثبات این موضوع نوشته شده است. ولی دلیل نمی شود که اگر صد نفر یا هزار نفر گیریم دلیلی هم برای کارشان داشته باشند، منطقا “آدم طرفدار منافع خودش است” مگر اینکه تصادفا نشسته باشد روی کاکتوس و هی محل تورم را بخاراند.
آن وقت این حرف یعنی چه که آقای فلان فرمانده سپاه گفته “حمله به پادگان اشرف مجاهدین خلق کار خودشان بود” اگر کار خودشان بود، آن الاغی که در سپاه اعلام کرد این یک عملیات برنامه ریزی شده بود، حداقل توی دهانش هم نمی زنید تا یک سال حرف زدنش را ممنوع کنید، یعنی چه که خانم الف قاف از اعضای اپوز سابق نوشته “انفجار سفارت ایران در لبنان کار جمهوری اسلامی بود” اگر کار خود جمهوری اسلامی بود برای چی دو روز بعد گروهی در القاعده مسئولیتش را پذیرفت و عکس یکی از افرادی که در انفجار شرکت داشت منتشر شد و این خانم محترم یک کلمه محض رضای خدا نمی نویسد که هموطنان عزیز! من اشتباه کردم. یا آن یکی فرانسوی دیوانه، البته این یکی دیوانه نیست، شارلاتان است، یک کتاب نوشته که ثابت کرده “انفجار برج های جهانی کار خود پنتاگون است.” که چی؟ عشق شهرت پاریسی؟ آهای بیاین منو نیگا کنین؟ یا شورتم رو در می آرم یا نظر سیاسی می دم؟ خیلی هم فرق نمی کند کدامش دم دست باشد. یا همولایتی خودمان آقای جیم جیم فردای انفجار یازده سپتامبر نوشته بود “این انفجار کار ایران است.” یا مثلا عده ای دارند ثابت می کنند که “انفجار حزب جمهوری اسلامی کار خود حکومت است” یا می خواهند ثابت کنند که بقول فخرالدین حجازی “کشتار هولوکاست اقدام خود یهودیان بود.” یعنی هر چه فکر می کنم می رسم به همان تیتر کتاب خدابیامرز عزیز نسین که “کی میگه تو مملکت ما خر نیس؟”
مدیون ها
من نمی فهمم این آقای جوانفکر که این حرف ها را می زند، حکما اینطوری نیستند که توی زندان که ۳۵ ثانیه رفته بود، سرش خورده به میله و مغزش جابجا شده و یک دفعه به حقیقتی دست یافته است، یا مثلا این طوری نیست که بعد از هشت سال آقای جوانفکر در بحر تفکر غوطه می خورده شیر داغ تفکر را زیادی بازکرده یا به جای غوطه خوردن در بحر تفکر داشته چیز دیگری می خورده یک دفعه یک چیزی به ذهنش رسیده همه محتویات نورانی دهانش را تف کرده بیرون و داد زده “افتم یافتم” بعد پریده بیرون و گفته که: “روحانی و ظریف مدیون احمدی نژاد هستند.” من مطمئنم همانطور که آدمهایی مثل قشقاوی و صالحی در دوره احمدی نژاد به نظر یه هوا عقب نگهداشته شده به نظر می رسند، واقعا جوانفکر هم آدم باهوشی بود. البته اگر نبود هم همین مدتی که توی زندان بود، کمال همنشینان سبز در او اثر کرده، حالا هر خاکی که می خواهد باشد، واقعا بچه یک حرفی زده که اصلش هر طور حساب کنی درست است که “روحانی و ظریف مدیون احمدی نژاد هستند.” به نظر من خیلی هم مدیون احمدی نژاد هستند، حالا بگویم چرا:
دلیل اول: اگر احمدی نژاد نبود و هر روز به خاتمی و هاشمی و اصلاح طلبان بدوبیراه نمی گفت، مردم نمی فهمیدند که باید به نامزد خاتمی و هاشمی و اصلاح طلبان که روحانی بود رای بدهند.
دلیل دوم: اگر احمدی نژاد نبود حکومت نمی فهمید که تقلب کردن و یکی را به زور رئیس جمهور کردن چقدر عواقب بدی دارد و در نتیجه در انتخابات ۹۲ هم با تقلب به جلیلی رای می دادند.
دلیل سوم: اگر احمدی نژاد نبود، مردم نمی فهمیدند که باید به یک رئیس جمهور که بلد است حرف بزند و برای حرف هایش دلیل هم دارد، باید رای بدهند و به همین خاطر بروند به روحانی رای بدهند.
دلیل چهارم: اگر احمدی نژاد نبود، جلیلی هم نبود، و اگر جلیلی و احمدی نژاد نبودند ایران چهار قطعنامه از سازمان ملل دریافت نمی کرد، و اگر جلیلی نبود مردم متوجه نمی شدند که یک دیپلمات غیر از انشاء خواندن و عکس گرفتن و کنترل حجاب خانم اشتون کار دیگری هم باید بکند؛ در نتیجه نه ظریف روی کار می آمد و نه مردم می فهمیدند که یک ایرانی هم می تواند خوب مذاکره کند و از منافع ملی کشورش دفاع کند و فقط شعار نامربوط ندهد.
دلیل پنجم: اگر احمدی نژاد نبود و مملکت را تا مرز نابودی نمی برد مردم نمی فهمیدند دیگر نباید به اصولگرایان در هر نوع رای بدهند. پس نتیجه می گیریم که علاوه بر اینکه وجود احمدی نژاد برای عبرت گرفتن مهم است، بلکه وجود جوانفکر هم گاهی می تواند مفید باشد.